Naar inhoud springen

Brave hendrik (plant)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brave hendrik
Brave hendrik (plant)
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde:Caryophyllales
Familie:Amaranthaceae (Amarantenfamilie)
Geslacht:Blitum (Spiesganzenvoet)
Soort
Blitum bonus-henricus
(L.) Rchb. (1832)
Basioniem
Chenopodium bonus-henricus L. (1753)
Brave hendrik (plant)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Brave hendrik op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De brave hendrik (Blitum bonus-henricus, basioniem: Chenopodium bonus-henricus) is een vaste plant uit de amarantenfamilie (Amaranthaceae).

De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk in aantal afgenomen. Deze plant is wettelijk beschermd sinds 1 januari 2017 door de Wet Natuurbescherming. De plant komt in Nederland voor in Limburg (vooral in bosrijke omgeving), Zuid-Holland, Gelderland en Overijssel.

De brave hendrik komt voor op bewerkte, vochtige, zeer stikstofrijke grond rondom boerderijen, mesthopen en plekken waar geürineerd wordt.

Botanische beschrijving

[bewerken | brontekst bewerken]

De plant wordt 15-60 cm hoog en bloeit van mei tot augustus met een vrij korte, sterk vertakte bloeiwijze. De groene bloemkluwens zitten op de zij-assen dicht bij elkaar.

De brave hendrik is een zeer oude groente, waarvan de geplukte bladeren maar één dag bewaard kunnen worden. De jonge bladeren kunnen als spinazie gegeten worden en de jonge scheuten kunnen als een soort asperges klaargemaakt worden. Zaden kunnen in de handel gekocht worden. Ook heeft de plant een aantal geneeskrachtige werkingen. In Duitsland worden de zaden van de brave hendrik gebruikt voor het vetmesten van kippen en wordt daar Fette Henne genoemd. De wortels worden ook wel gebruikt tegen hoest bij schapen.