Naar inhoud springen

Cesar De Cock

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cesar De Cock
Het grafmonument van Cesar De Cock
Het grafmonument van Cesar De Cock
Persoonsgegevens
Geboren 23 juli 1823, Gent
Overleden 16 juli 1904, aldaar
Beroep(en) Kunstschilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en) School van Barbizon
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Fragment uit de autobiografie van Cesar De Cock, voltooid in 1895.[1]

Cesar De Cock (Gent, 23 juli 1823 – aldaar, 16 juli 1904) was een Belgisch kunstschilder en graveur die vooral in Frankrijk actief was. Zijn broer Xavier De Cock was eveneens schilder. Cesar De Cock volgde les aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent, eerst als zanger maar toen hij door doofheid werd getroffen legde hij zich toe op de schilderkunst. Hij volgde les bij François-Louis Français en Edmé-François Daubigny.

Cesar De Cock legde zich toe op de landschapsschilderkunst, stillevens, aquarellen en genrestukken. Tijdens de Frans-Duitse Oorlog van 1870 vluchtte hij naar Deurle om na de beëindiging van het conflict onmiddellijk terug te keren naar Frankrijk. Hij verbleef korte tijd in Parijs en later in Gasny waar hij een zomerverblijf had. Vanaf 1880 vestigde hij zich definitief in Gent.

Jean-Baptiste Corot, Henri Rousseau, Narcisse Díaz de la Peña en Constant Troyon behoorden tot zijn vriendenkring. Deze schilders, ook leden van de School van Barbizon hadden een sterke invloed op zijn werk.

Cesar zelf heeft vele andere schilders beïnvloed, onder anderen Vincent van Gogh, die hem expliciet vermeldt in de brieven aan zijn broer Theo van Gogh.[2]

Zijn werken staan tentoongesteld in de meest prestigieuze musea ter wereld, waaronder de Prado in Madrid, het Louvre in Parijs, alsnog het Victoria and Albert Museum in Londen.

Zie de categorie César De Cock van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.