Chloraal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chloraal
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van chloraal
Algemeen
Molecuulformule C2HCl3O
IUPAC-naam 2,2,2-trichloorethanal
Andere namen trichlooraceetaldehyde
Molmassa 147,38774 g/mol
SMILES
C(=O)C(Cl)(Cl)Cl
InChI
1/C2HCl3O/c3-2(4,5)1-6/h1H
CAS-nummer 75-87-6
EG-nummer 200-911-5
PubChem 6407
Wikidata Q422755
Beschrijving Kleurloze olie-achtige vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Dichtheid 1,512 g/cm³
Smeltpunt −57,5 °C
Kookpunt 97,8 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Chloraal (IUPAC-naam: 2,2,2-trichloorethanal) is een organische verbinding, in 1832 ontdekt door Justus von Liebig.

In zuivere vorm is chloraal een kleurloze olie-achtige vloeistof die oplosbaar is in ethanol en di-ethylether. Het reageert met water tot chloraalhydraat, dat gebruikt wordt als kalmerend middel.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Chloraal wordt bereid door reactie van ethanol met chloorgas:

De naam chloraal is een samentrekking van chloor en alcohol, de stoffen waaruit het gemaakt wordt.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Chloraal reageert met chloorbenzeen in de aanwezigheid van zwavelzuur als katalysator tot DDT. Dat was ook de manier waarop DDT industrieel werd geproduceerd.