Cistus incanus

Cistus incanus
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Malviden
Orde:	Malvales
Familie:	Cistaceae (Zonneroosjesfamilie)
Geslacht:	Cistus
	soort
	Cistus incanus; L. (1753)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Cistus incanus op Wikispecies
Portaal	Biologie

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Cistus incanus is een plant uit de zonneroosjesfamilie (Cistaceae).

Deze cistusroos is een typische plant uit de mediterrane omgeving, de maquisbiotoop. De rijk vertakte, groenblijvende struik komt het meest voor in het oosten van het Middellandse Zeegebied. De plant wordt tot 1 m hoog. De takken en bladeren hebben een fluweelachtige beharing. De bladeren zijn groen tot grijsgroen. De bladvorm is eirond met een gladde of golvende rand. De bladnerven zijn van boven ingedrukt en onder geribbeld. De bloeiwijze is eindstandig. De bloemen met een doorsnede tot 6 cm hebben roze, wat kreukelige bloembladeren. Het hart is geel. De bloeitijd is van april tot juni. De zaaddoos is opgebouwd uit vijf segmenten.

Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

In Griekenland wordt deze plant in gedroogde vorm gebruikt als kruidenthee. De 'thee' is ook elders in Europa te verkrijgen in apotheken en natuurvoedingswinkels. Aan deze infusie wordt door liefhebbers een medicinale, met name antivirale, werking toegeschreven die echter wetenschappelijk niet eenduidig bevestigd is. De plant bevat veel polyfenol (o.a. proanthocyanidine en flavonoïde) die werken als adstringentia. De infusie kan inwendig en uitwendig gebruikt worden en wordt onder andere toegepast ter behandeling van diarree, huidziektes en ook tegen griep.