Clementine van Orléans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Clementine van Orléans
Clémentine d'Orléans
Clementine van Orléans
Algemene informatie
Land Frankrijk
Adellijke titel prins van den bloede
Geboortedatum 3 juni 1817
Geboorteplaats Neuilly-sur-Seine
Overlijdensdatum 16 februari 1907
Overlijdensplaats Palais Coburg
Begraafplaats St. Augustine's Church
Werk
Beroep aquarellist, tekenaar
Studie
Leerling van Jules Michelet
Religie
Religie Rooms-Katholieke Kerk
Familie
Familie Huis Orléans, House of Saxe-Coburg and Gotha-Koháry
Echtgenoot August van Saksen-Coburg en Gotha
Vader Lodewijk Filips I van Frankrijk
Moeder Marie Amélie van Bourbon-Sicilië
Kinderen Filips van Saksen-Coburg en Gotha, Lodewijk August van Saksen-Coburg en Gotha, Clotilde van Saksen-Coburg en Gotha, Amalie van Saksen-Coburg en Gotha, Ferdinand I van Bulgarije
Broers en zussen Ferdinand Filips van Orléans, Louise Marie van Orléans, Maria van Orléans, Lodewijk van Orléans, Francisca van Orléans, Frans van Orléans, Karel Ferdinand van Orléans, Hendrik van Orléans, Anton van Orléans-Montpensier
Persoonlijk
Sociale klasse lid van een koninklijke familie, adel
Talen Frans, Duits
Diversen
Prijzen en onderscheidingen Maria-Luisa-Orde
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Clementine van Orléans (Neuilly-sur-Seine, 3 juni 1817Wenen, 16 februari 1907), was de dochter van koning Lodewijk Filips van Frankrijk en Marie Amélie van Bourbon-Sicilië.

Huwelijk en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Ze was erg ambitieus en zocht naar een man, die in de toekomst waarschijnlijk koning zou worden. Als dochter van de Franse koning had ze een groot aantal huwelijkskandidaten, waaruit ze prins August van Saksen-Coburg en Gotha koos, die echter nooit koning zou worden. Ze trouwden op 20 april 1843 te Saint-Cloud, en kregen vijf kinderen:

Koningin-moeder[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat ze in 1848 aan het einde van haar vaders regering Frankrijk was ontvlucht, leefde ze in Wenen, waar haar echtgenoot een officier was in het leger van Oostenrijk-Hongarije. Ze realiseerde zich dat ze nooit koningin zou worden en vestigde al haar hoop op Ferdinand, haar favoriete kind. Clementine koos Bulgarije uit voor zijn koningschap en was druk in de weer om te zorgen voor Ferdinands verkiezing tot prins van Bulgarije.

Clementine representeerde Ferdinand vaak in andere Europese landen. Er werd gezegd dat ze een erg grote invloed had op haar zoon. Ze was erg populair bij het Bulgaarse volk, omdat ze veel geld aan het volk schonk: ze doneerde bijvoorbeeld vier miljoen frank aan een spoorweg, waardoor Bulgarije bij het Europese treinnetwerk werd betrokken.

Naarmate ze ouder werd, kon Clementine steeds slechter horen. Ze stierf op 89-jarige leeftijd en werd begraven in Coburg.

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Clementine van Orléans
Overgrootouders Lodewijk Filips I van Orléans (1725-1785)
∞ 1743
Louise Henriëtte van Bourbon (1726-1759)
Lodewijk Jan Maria van Bourbon (1725-1793)
∞ 1744
Maria Theresia van Modena (1726-1754)
Karel III van Spanje (1716–1788)
∞ 1738
Maria Amalia van Saksen (1724–1760)
Keizer Frans I Stefan (1708-1765)
∞ 1736
Maria Theresia van Oostenrijk (1717-1780)
Grootouders Lodewijk Filips II van Orléans ((1747-1793)
∞ 1769
Louise Marie Adélaïde van Bourbon (1753-1821)
Ferdinand I der Beide Siciliën (1751-1825)

Maria Carolina van Oostenrijk (1752-1814)
Ouders Lodewijk Filips I van Frankrijk (1773-1850)
∞ 1809
Marie Amélie van Bourbon-Sicilië (1782-1866)
Clementine van Orléans (1817-1907)