Marxistisch-leninistische staat
Een communistische staat (ook wel, door de voorstanders, socialistische staat, de dictatuur van het proletariaat, en ook, door de tegenstanders, de communistische dictatuur) is een staat die geregeerd wordt door een communistische partij die als ideologie het marxisme-leninisme heeft. Volgens het communistische principe is het openbare eigendom van alle of de meeste middelen van de productie door een communistische partij geleide staat noodzakelijk om het belang van de arbeidersklasse te bevorderen. Volgens marxisten-leninisten is de staat een instrument in de handen van de heersende klasse.
Communistische staten kunnen verschillende legale politieke partijen hebben, maar de communistische partij heeft meestal een bijzondere of een dominante rol in de regering, vaak door (bepalingen in) de grondwet.
Bezwaren tegen het gebruik van de term
Niet elk land dat wordt geregeerd door een communistische partij wordt gezien als een communistische staat door linkse communisten en trotskisten[1], en de term "communistische staat" wordt van oudsher gebruikt bij de westerse politieke wetenschappers en de massamedia verwijzend naar een specifiek type van een eenpartijstaat.
In de praktijk blijkt dat de communistische staten zich identificeren als socialistische staten. Karl Marx maakte onderscheid tussen de eerste fase van de communistische maatschappij en de hoogste fase van de communistische maatschappij.[2] Na de dood van Marx gaven de marxisten aan de eerste fase van het communisme de naam socialisme.[3][4][5] Het primaire doel van deze staten is de respectieve landen begeleiden in het proces van opbouw van het socialisme, wat uiteindelijk moet leiden tot het communisme.
Moderne tijd
Landen waarin een communistische partij de macht heeft
Cuba - Communistische Partij van Cuba, geleid door Miguel Díaz-Canel.
China - Communistische Partij van China, geleid door Xi Jinping
Vietnam - Communistische Partij van Vietnam, partij geleid door Nguyễn Phú Trọng
Noord-Korea - Hoewel de leider Kim Jong-un alle macht heeft
Laos - Laotiaanse Revolutionaire Volkspartij, geleid door Khamtai Siphandon.
Lijst van landen waarin communisten regeren
Nepal - Verenigde Communistische Partij van Nepal (Maoïstisch), Communistische Partij van Nepal (Verenigd Marxistisch-Leninistisch) en Communistische Partij van Nepal (Verenigd), leiden de regeringscoalitie.
Communistische partijen als onderdeel van een andere regerende coalitie
Bangladesh - Arbeiderspartij van Bangladesh neemt deel aan de regerende coalitie.
Brazilië - Communistische Partij van Brazilië neemt deel aan de regerende coalitie.
Bulgarije - Communistische Partij van Bulgarije neemt deel aan de regerende coalitie.
Guyana - Volks Progressieve Partij is de regerende partij.
Mali - Malinese Partij van de Arbeid neemt deel aan de regerende coalitie.
Peru - Peruviaanse Communistische Partij neemt deel aan de regerende coalitie.
Sri Lanka - Communistische Partij van Sri Lanka neemt deel aan de regerende coalitie.
Syrië - Syrische Communistische Partij (Bakdash), Syrische Communistische Partij (Verenigd) nemen deel aan de regerende coalitie.
Venezuela - Communistische Partij van Venezuela neemt deel aan de regerende coalitie.
Uruguay - Communistische Partij van Uruguay neemt deel aan de regerende coalitie.
Zuid-Afrika - Zuid-Afrikaanse Communistische Partij neemt deel aan de regerende coalitie.
.svg){kind=small}
Kritiek
Van het gematigde liberale standpunt
Totalitaire communistische regimes zijn bekritiseerd voor hun eenpartijstelsel, totalitaire controle over de economie en de maatschappij en onderdrukking van de burgerlijke vrijheden door de Raad van Europa,[6] economische focus op de zware industrie ten koste van de consumptiegoederen, wat soms leidt tot tekorten van vitale producten of zelfs hongersnoden,[7] en het militarisme en propaganda als dekmantel voor de fouten van de overheid.[8]
Zie ook
- ↑ http://www.marxists.org/archive/cliff/works/1948/stalruss/index.htm
- ↑ Karl Marx: Kritiek op het programma van Gotha; 1875.
- ↑ Vladimir Lenin schreef: “Op deze wijze wordt het ‘burgerlijke recht’ in de eerste fase van de communistische maatschappij (die men gewoonlijk socialisme noemt) niet geheel opgeheven, maar slechts gedeeltelijk,” (…) “Wat gewoonlijk socialisme genoemd wordt, duidde Marx aan als de ‘eerste’ of lagere fase van de communistische maatschappij. Het woord ‘communisme’ kan ook hier aangewend worden, in zoverre de productiemiddelen eigendom van de gemeenschap zijn; maar men moet hierbij niet vergeten dat dit communisme niet volledig is. ” (Uit Vladimir Lenin: Staat en Revolutie; 1917; hoofdstuk V).
- ↑ Mao Zedong schreef: However, one cannot but see that socialist society is a society born out of capitalist society and is only the first phase of communist society. It is not yet a fully mature communist society in the economic and other fields. (Uit: Mao Zedong: On Khrushchov’s Phoney Communism and Its Historical Lessons for the World: Comment on the Open Letter of the Central Committee of the CPSU (IX); 1964).
- ↑ Jozef Stalin zei: “Our Soviet society has already, in the main, succeeded in achieving Socialism; it has created a Socialist system, i.e., it has brought about what Marxists in other words call the first, or lower, phase of Communism. Hence, in the main, we have already achieved the first phase of Communism. Socialism. (...) The fundamental principle of this phase of Communism is, as you know, the formula : "From each according to his abilities, to each according to his work." ” Uit: Jozef Stalin: On the Draft Constitution of the U.S.S.R; 1936.
- ↑ Council of Europe Parliamentary Assembly, Resolution 1481 (2006) Need for international condemnation of crimes of totalitarian communist regimes
- ↑ The Economics of Soviet Agriculture by Leonard E. Hubbard, p. 117-18
- ↑ Kenez, Peter (1985). The Birth of the Propaganda State: Soviet Methods of Mass Mobilization, 1917-1929. Cambridge University Press. ISBN 0521313988.