Copa do Brasil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Copa do Brasil
Land Vlag van Brazilië Brazilië
Bond CBF
Opgericht 1989
Systeem Competitie
Internationale
kwalificatie
Copa Libertadores (1x) & Copa Sudamericana (7x)
Aantal teams 87
Huidige kampioen São Paulo (2023)
Recordkampioen Cruzeiro EC (6x)
Laatst bijgewerkt op: 24 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
De wisselbeker die in gebruik was tussen 1994 en 2001

De Copa do Brasil (Beker van Brazilië) is het belangrijkste voetbalbekertoernooi in Brazilië dat door de Braziliaanse voetbalbond (CBF) wordt georganiseerd en waaraan 87 clubs uit de 26 deelstaten en het Federaal District deelnemen.

Meervoudige bekerwinnaars van de Copa do Brasil zijn Cruzeiro EC met zes bekerzeges, Grêmio met vijf, SE Palmeiras met vier en SC Corinthians en CR Flamengo beide met drie.

Competitieopzet[bewerken | brontekst bewerken]

De Copa do Brasil is in zijn geheel opgezet volgens het knock-outsysteem. In een thuis- en een uitwedstrijd maken de teams uit wie er naar de volgende ronde doorstroomt. Voor de eerste twee rondes geldt dat als een club in het eerste duel een uitoverwinning met meer dan een doelpunt verschil behaalt, de terugwedstrijd niet meer gespeeld hoeft te worden. Vanaf de derde ronde zal altijd twee wedstrijden gespeeld worden. Verder heeft dit toernooi, als enige in Zuid-Amerika, de regel dat uitdoelpunten dubbel tellen bij een gelijke totaalscore. De winnaar plaatst zich voor de Copa Libertadores.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Tot 2013

Kwalificatie voor de Copa do Brasil kon op drie verschillende manieren worden afgedwongen. Ten eerste kregen alle winnaars van staatskampioenschappen automatisch een plek in de Copa do Brasil: dit waren 26 clubs uit de 26 staten en een uit het federale district. Ten tweede kon, afhankelijk van de plek van betreffende staat op de ranking van de CBF, ook voor vice-kampioenen en zelfs lager geklasseerde teams uit het staatskampioenschap een plek gereserveerd zijn. Deze plaatsen konden door de statelijke bonden vrij ingevuld worden en konden dus ook gebruikt worden als prijs voor extra toernooien. Ten slotte plaatsten tien clubs zich op basis van hun plaats op de ranking van de CBF.

Omdat tussen 2001-2012 de Copa do Brasil in de eerste helft van het jaar gespeeld werd, werden de clubs die deelnamen aan de Copa Libertadores (vanwege een te drukke kalender) uitgesloten van deelname. Hierdoor kon de Copa do Brasil in deze periode nooit geprolongeerd worden.

De beste clubs van het vorige seizoen deden tot 2013 nooit mee aan de Copa do Brasil, aangezien zij wegens deelname aan de Copa Libertadores uitgesloten waren van deelname. Hierdoor was dit bekertoernooi voor subtoppers en kleinere ploegen de snelste en makkelijkste weg naar glorie, prijzen en internationaal voetbal. Door de jaren heen doken dan ook geregeld kleinere teams op in de finale: Goiás in 1990, Ceará in 1994, Brasiliense in 2002 en Figueirense in 2007. In 1991 won Criciúma totaal onverwacht onder leiding van de nog onbekende Luiz Felipe Scolari van het grote Grêmio. In 1999 versloeg Juventude Botafogo. Deze overwinning was zelfs zo onverwacht, dat de tv-stations de moeite niet hadden genomen het logo van Juventude in te programmeren voor het geval zij kampioen zouden worden. In 2004 en 2005 wisten teams uit de Série B te winnen: Santo André versloeg Flamengo en een jaar later overwon Paulista het grote Fluminense.

Vanaf 2013

Vanaf 2013 is de competitie verlengd en wordt er van maart tot november gespeeld. Het aantal deelnemende clubs werd uitgebreid tot 87. Via de staatskampioenschappen/-bekertoernooien worden 71 plaatsen ingevuld, via de CBF-clubranking tien clubs. De overige zes deelnemers zijn de deelnemers aan de Copa Libertadores van dat seizoen (de winnaar van de Copa do Brasil of geplaatst via de Série A van het vorige seizoen), eventueel aangevuld met de hoogst geplaatste club(s) uit deze competitie. Deze clubs stromen in de derde ronde (achtste finale) in.

Plaatsen per staatskampioenschap
5 plaatsen 4 plaatsen 3 plaatsen 2 plaatsen 1 plaats
Rio de Janeiro
São Paulo
Minas Gerais
Paraná
Rio Grande do Sul
Alagoas
Bahia
Ceará
Goiás
Mato Grosso
Pará
Pernambuco
Rio Grande do Norte
Santa Catarina
Acre
Amazonas
Brasília
Espírito Santo
Maranhão
Mato Grosso do Sul
Paraíba
Piauí
Sergipe
Amapá
Rondônia
Roraima
Tocantins

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

N.B. Uitslag gemarkeerd met * is de thuiswedstrijd van de winnaar.

Jaar Winnaar 1e 2e Finalist
1989 Grêmio 0-0 2-1 * Sport Recife
1990 CR Flamengo 1-0 * 0-0 Goiás EC
1991 Criciúma EC (u) 1-1 0-0 * Grêmio
1992 SC Internacional (u) 1-2 1-0 * Fluminense
1993 Cruzeiro EC 0-0 2-1 * Grêmio
1994 Grêmio 0-0 1-0 * Ceará SC
1995 SC Corinthians 2-1 * 1-0 Grêmio
1996 Cruzeiro EC 1-1 * 2-1 SE Palmeiras
1997 Grêmio 0-0 * (u) 2-2 CR Flamengo
1998 SE Palmeiras 0-1 2-0 * Cruzeiro EC
1999 EC Juventude 2-1 * 0-0 Botafogo FR
2000 Cruzeiro EC 0-0 2-1 * São Paulo FC
2001 Grêmio 2-2 * 3-1 SC Corinthians
2002 SC Corinthians 2-1 * 1-1 Brasiliense FC
2003 Cruzeiro EC 1-1 3-1 * CR Flamengo
2004 EC Santo André 2-2 * 2-0 CR Flamengo
2005 Paulista FC 2-0 * 0-0 Fluminense
2006 CR Flamengo 2-0 * 1-0 Vasco da Gama
2007 Fluminense 1-1 * 1-0 Figueirense FC
2008 Sport Recife (u) 1-3 2-0 * SC Corinthians
2009 SC Corinthians 2-0 * 2-2 SC Internacional
2010 Santos FC 2-0 * 1-2 EC Vitória
2011 Vasco da Gama 1-0 * (u) 2-3 Coritiba FC
2012 SE Palmeiras 2-0 * 1-1 Coritiba FC
2013 CR Flamengo 1-1 2-0 * Atlético Paranaense
2014 Atlético Mineiro 2-0 * 1-0 Cruzeiro EC
2015 SE Palmeiras 0-1 2-1ns (4-3) Santos FC
2016 Grêmio 1-1 * 3-1 Atlético Mineiro
2017 Cruzeiro EC 1-1 0-0 ns (5-3) * CR Flamengo
2018 Cruzeiro EC 1-0 * 2-1 SC Corinthians
2019 Athlético Paranaense 1-0 * 2-1 SC Internacional
2020 SE Palmeiras 1-0 2-0 * Grêmio
2021 Atletico Mineiro 4-0 * 2-1 Athletico Paranaense
2022 Flamengo 0-0 1-1 * Corinthians
2023 São Paulo 1-0 1-1 * Flamengo

Prestaties per club[bewerken | brontekst bewerken]

BW BF Club Bekerwinnaar in: Bekerfinalist in:
6 2 Cruzeiro EC 1993, 1996, 2000, 2003, 2017, 2018 1998, 2014
5 4 Grêmio 1989, 1994, 1997, 2001, 2016 1991, 1993, 1995, 2020
4 5 CR Flamengo 1990, 2006, 2013, 2022 1997, 2003, 2004, 2017, 2023
4 1 SE Palmeiras 1998, 2012, 2015, 2020 1996
3 4 SC Corinthians 1995, 2002, 2009 2001, 2008, 2018, 2022
2 1 Atlético Mineiro 2014, 2021 2016
1 Criciúma EC 1991
1 2 SC Internacional 1992 2009, 2019
1 EC Juventude 1999
1 EC Santo André 2004
1 Paulista FC 2005
1 2 Fluminense FC 2007 1992, 2005
1 2 Atlético Paranaense 2019 2013, 2021
1 1 Sport Recife 2008 1989
1 1 Santos FC 2010 2015
1 1 Vasco da Gama 2011 2006
1 1 São Paulo FC 2023 2000
2 Coritiba FC 2011, 2012
1 Goiás EC 1990
1 Ceará SC 1994
1 Botafogo FR 1999
1 Brasiliense FC 2002
1 Figueirense FC 2007
1 EC Vitória 2010

Naar staat[bewerken | brontekst bewerken]

BW BF Staat Clubs
11 7 São Paulo SC Corinthians, SE Palmeiras, Paulista FC,
EC Santo André, São Paulo FC, Santos FC
8 3 Minas Gerais Atlético Mineiro, Cruzeiro EC
7 6 Rio Grande do Sul Grêmio, SC Internacional, EC Juventude
6 9 Rio de Janeiro Botafogo FR, CR Flamengo,Fluminense FC,
Vasco da Gama
1 4 Paraná Atlético Paranaense, Coritiba FC
1 1 Pernambuco Sport Recife
1 1 Santa Catarina Criciúma EC, Figueirense FC
0 1 Bahia EC Vitória
0 1 Ceará Ceará SC
0 1 Federaal District Brasiliense FC
0 1 Goiás Goiás EC