Daphoenus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daphoenus
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Eoceen - Mioceen
Skelet van Daphoenus vetus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Carnivora (Roofdieren)
Familie:Amphicyonidae
Geslacht
Daphoenus
Joseph Leidy, 1853
Typesoort
Daphoenus vetus
Daphoenus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Daphoenus is een geslacht van uitgestorven roofdieren uit de familie van de beerhonden (Amphicyonidae). Het geslacht omvat meerdere soorten die van het Midden-Eoceen tot het Midden-Mioceen (37,2 tot 16 miljoen jaar geleden) in Noord-Amerika leefden.

Fossiele vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Daphoenus zijn gevonden in de Verenigde Staten en Canada. De oudste vondsten dateren uit de North American Land Mammal Age Duchesnean en behoren tot de soort D. lambei.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Daphoenus had het formaat van een coyote. Het was een zoolganger die aangepast was voor snelle sprinten en vermoedelijk vanuit een hinderlaag jaagde.