Desmostylia
| Desmostylia Fossiel voorkomen: Oligoceen-Mioceen | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Desmostylus | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Orde | |||||||||
| Desmostylia Osborn, 1905 | |||||||||
| |||||||||
| Paleoparadoxia | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
Desmostylia op  Wikispecies
| |||||||||
| |||||||||
Desmostylia zijn een orde van uitgestorven zoogdieren uit het Oligoceen en Mioceen die verwant zijn aan de slurfdieren en zeekoeien, waarmee de orde samen de clade Tethytheria vormt. De orde omvat zeven geslachten van grote, logge, semi-aquatische dieren die de kustgebieden van de noordelijke Grote Oceaan bewoonden.
Het oudst bekende geslacht is Behemotops uit het Vroeg-Oligoceen, met fossiele vondsten in de Verenigde Staten en Japan. De naamgever van de groep, Desmostylus, kenmerkte zich door vooruitstekende slagtanden. Dit dier was 1,8 meter lang en is bekend van fossielen uit het Mioceen die gevonden zijn in Japan en langs de Pacifische kust van Noord-Amerika.
De botten van enkele soorten vertonen osteosclerose; dit maakt ze zwaarder en is vermoedelijk een aanpassing aan een bestaan in het water.[1]
Geslachten
Familie Desmostylidae
Familie Paleoparadoxiidae
Bronnen, noten en/of referenties
|
- ↑ Hayashi, S., A. Houssaye, Y. Nakajima, K. Chiba, T. Ando, H. Sawamura, Inuzuka, N., Kaneko, N. & Osaki, T. (2013). Bone Inner Structure Suggests Increasing Aquatic Adaptations in Desmostylia (Mammalia, Afrotheria). Plos One 8(4): e59146; DOI:10.1371/journal.pone.0059146