Diane Crump
| Diane Crump | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 18 mei 1948 | |||
| Geboorteplaats | Milford | |||
| Geboorteland |  Verenigde Staten
| |||
| Nationaliteit | Amerikaanse | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | Rensport | |||
| Onderde(e)l(en) | Paardenraces | |||
| Debuut | 1969 | |||
| Carrière-einde | 1999 | |||
| Belangrijkste prestaties | ||||
| 228-235x gewonnen | ||||
| ||||
Diane Crump (Milford, 18 mei 1948) is een voormalige Amerikaans jockey en paardentrainer. Ze is bekend geworden doordat ze als eerste vrouw in de Verenigde Staten een commerciële paardenrace (een race waarop gewed wordt) mocht verrijden.[1] In totaal won ze ruim 230 wedstrijden.[2]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Crump werd in 1948 in Milford geboren als dochter van Walter en Jean Crump.[3] Van jongs af aan had ze belangstelling voor paarden, die vergroot werd door het lezen van boeken en tekenen van paarden.[4] Vlak voor haar tienerjaren verhuisde Crump met haar ouders naar Oldsmar.[4] Vanaf haar dertiende levensjaar begon ze met paardrijlessen.[1] Crump nam verschillende baantjes aan om vervolgens samen met een bijdrage van haar ouders haar eerste pony te kunnen kopen.[4]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]In 1968 werd ze door Kathryn Kusner, de eerste vrouwelijke jockey met een brevet, geïnspireerd om ook haar brevet te halen. Kusner zou oorspronkelijk de eerste vrouwelijke, commerciële jockey zijn, maar door een ongeval kon ze niet meer meedoen. Hierdoor kreeg Crump alle kans. Op 7 februari 1969 was Crump de eerste Amerikaanse vrouw die een commerciële paardenrace mocht verrijden.[5] De Australisch-Amerikaanse jockey Elizabeth Berry, die zelf onder een mannelijk pseudoniem reed, was vlak voor haar overlijden getuige van Crumps eerste race. Crump reed op een paard genaamd Bridle 'n Bit op de Hialeah Park Race Track.[2] Mannelijke toeschouwers waren echter niet gediend van een vrouw op de baan, waardoor Crump politiebegeleiding nodig had. Uiteindelijk eindigde ze op plaats negen van twaalf en werd goed onthaald. Zelf zei ze erover dat ze door haar enthousiasme alle negativiteit om haar heen vergat.[6]
Het publiek was furieus. Ik werd omsingeld en ondertussen riep men: “Ga naar de keuken en kook voor ons.” Dat was de mentaliteit van weleer. Iedereen dacht dat ik als vrouw de sport ten onder zou brengen, een volkomen middeleeuwse gedachte. Al wat ik dacht was: “Kom op mensen, dit zijn de jaren zestig!”[1]
Twee weken later won Crump haar eerste race.[1] Ondanks dat bleef ze aanlopen tegen seksistische regels, dito regelingen en persoonlijke intimidatie.[7] Ook andere vrouwelijke jockeys hadden hier last van. Zo werd Penny Ann Early overal geweigerd, omdat mannelijke jockeys haar wedstrijden keer op keer boycotten, waarna ze afgelast werden.[7] Twee andere jockeys werden belaagd met stenen terwijl ze zich aan het omkleden waren in hun trailers, die in gebruik waren als kleedkamer. De reden dat Crump wél mocht racen was dat de baaneigenaren van Hialeah Park met sancties jegens de mannelijke jockeys dreigden.[1]
In 1970 volgde een tweede unicum: Crump was de eerste vrouwelijke jockey die de Kentucky Derby mocht verrijden.[8] Crump won de eerste race van de dag en eindigde bij de Derby zelf uiteindelijk op de vijftiende plaats (er deden zeventien paarden mee) met haar paard Fathom.[9] Tegen het einde van haar carrière in 1985 had ze in totaal 235 wedstrijden gewonnen[10], alhoewel ze door Equibase officieel te boek staat met 228 overwinningen in 1682 wedstrijden.[11]
Buitenland
[bewerken | brontekst bewerken]Crump kreeg diverse malen uitnodigingen om buiten de Verenigde Staten te racen, zoals in Puerto Rico en Venezuela.[12] Begin jaren 70 verreed ze tweemaal een race in Puerto Rico. De regels waren echter totaal anders dan de Amerikaanse, hetgeen ze niet gewend was. Tijdens een van de wedstrijden merkte ze dat een mannelijke jockey haar zadel vasthield, waarop ze hem met haar zweepje wegjaagde. Uiteindelijk won ze de wedstrijd.[13]
Ongevallen
[bewerken | brontekst bewerken]Op 1 februari 1989 werd Crump naar het ziekenhuis afgevoerd met een gebroken been, enkel en ribben. Het incident vond plaats nadat haar paard steigerde, waardoor ze op de grond viel en door hem geplet werd. Haar been was op meerdere plaatsen gebroken. Na tien dagen mocht ze weer naar huis.[10] Nadien vertelden artsen haar dat ze nooit meer paard zou kunnen rijden. Na enige tijd van herstel lukte paardrijden toch weer. Haar ongevallen doorheen de jaren, inclusief het voorgenoemde zware ongeval, leidden er echter toe dat paardrijden haar in 1999 te zwaar werd.[5][11] In plaats daarvan werd ze voltijds paardentrainer.
Heden
[bewerken | brontekst bewerken]Reeds in 1991 begon Crump naast paardrijden ook paarden te trainen in een kleine manege van het Middleburg Training Center in Virginia. Daarnaast baat Crump thans een paardenhandel uit.[1] In 2020 verscheen de biografie Diane Crump: A Horse Racing Pioneer's Life in the Saddle van Mark Shrager.
Privéleven
[bewerken | brontekst bewerken]Crump was van 1969 tot 1987 gehuwd met trainer Don Divine.[14][15] In 1985 onderbrak ze haar carrière tijdelijk om meer tijd voor haar dochter - die op het punt stond voor het eerst naar school te gaan - door te brengen. Drie jaar lang werkte ze op de boerderij Calumet farm in Lexington.[10] Heden ten dage is Crump woonachtig in Virginia.[5]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Officiële website
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Diane Crump op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c d e f (en) CNN, By Sheena McKenzie, Jockey who refused to stay in the kitchen. CNN. Gearchiveerd op 24 december 2023. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ a b (en) Diane Crump - Athlete - Biography. web.archive.org (3 april 2019). Gearchiveerd op 3 april 2019. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ (en) Shrager, Mark (1 mei 2020). Diane Crump: A Horse-Racing Pioneer’s Life in the Saddle. Lyons Press, p. 1. ISBN 978-1-4930-3795-7.
- ↑ a b c (en) MiddleBurglife, Pioneering Jockey Diane Crump Loved Horses from the Start – Middleburg Life (2 mei 2016). Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ a b c (en) McGraw, Eliza, The Kentucky Derby’s first female jockey ignored insults and boycott threats. She just wanted to ride.. Washington Post. Gearchiveerd op 8 november 2022. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ (en) Diane Crump on Making Jockey History. Sports History Weekly (20 december 2020). Gearchiveerd op 5 maart 2022. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ a b (en) An Uphill Battle for First Female Jockey Diane Crump. www.americasbestracing.net. Gearchiveerd op 26 november 2023. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ Thompson, Hunter (4 juni 1970). The Kentucky Derby is Decadent and Depraved. Gearchiveerd op 11 juni 2014. Scanlan's Monthly
- ↑ Diane Crump reflects on her Derby day. ESPNW. Gearchiveerd op 14 april 2016. Geraadpleegd op March 13, 2015.
- ↑ a b c (en) Christine, Bill, SAD ANNIVERSARY : 20 Years After Making Racing History, Jockey Diane Crump Is Injured in Fall. Los Angeles Times (1 maart 1989). Gearchiveerd op 10 januari 2020. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ a b (en) Equibase - Diane Crump. www.equibase.com. Gearchiveerd op 26 april 2018. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ (en) Diane Crump - Equine Sales. www.dianecrump.com. Gearchiveerd op 24 december 2023. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ (en) Pahle, Rebecca, First Female Jockey Did Her Part for the '60s Women's Rights Movement. The Mary Sue (27 september 2012). Gearchiveerd op 24 december 2023. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ (en) Fifty years after Diane Crump first rode in the Kentucky Derby, women jockeys continue the fight. NBC Sports (2 september 2020). Gearchiveerd op 24 december 2023. Geraadpleegd op 24 december 2023.
- ↑ (en) Mcgee, Marty, First female jockey tracking a new career Diane Crump determined to succeed as a trainer. Baltimore Sun (16 januari 1991). Gearchiveerd op 24 december 2023. Geraadpleegd op 24 december 2023.