Donald Tusk
| Donald Franciszek Tusk | ||||
|---|---|---|---|---|
_(cropped).jpg)
| ||||
| Geboren | 22 april 1957 Gdańsk | |||
| Politieke partij | Platforma Obywatelska (Burgerplatform) | |||
| Partner | Małgorzata Sochacka | |||
| Beroep | Historicus, politicus | |||
| Handtekening | 
| |||
 Voorzitter van de Europese Raad
| ||||
| Aangetreden | 1 december 2014 | |||
| Einde termijn | 30 november 2019 | |||
| Voorganger | Herman Van Rompuy | |||
| Opvolger | Charles Michel | |||
 Premier van Polen
| ||||
| Aangetreden | 21 oktober 2007 | |||
| Einde termijn | 22 september 2014 | |||
| Voorganger | Jarosław Kaczyński | |||
| Opvolger | Ewa Kopacz | |||
| ||||
Donald Franciszek Tusk (Gdańsk, 22 april 1957) is een liberaal Pools politicus en een van de oprichters van de Poolse politieke partij Platforma Obywatelska (Burgerplatform), waarvan hij van 2003 tot 2014 ook voorzitter was. Van 21 oktober 2007 tot 22 september 2014 was hij premier van Polen. Van 1 december 2014 tot 30 november 2019 was hij voorzitter van de Europese Raad.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]
Tusk sloot zijn studie geschiedenis aan de Universiteit Gdańsk af met een doctoraalscriptie over de legendevorming rondom Józef Piłsudski.
Politieke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Tusk was een van de ondervoorzitters van de Sejm, een van de kamers van het Poolse parlement, in de periode 2001-2005. Vóór de oprichting van Burgerplatform in 2001, was hij een vooraanstaand lid van enkele andere liberale groeperingen, waaronder het Liberaal-Democratisch Congres (KLD) en de Vrijheidsunie (Unia Wolności). Daarvoor, was hij, evenals Lech Kaczyński en Jarosław Kaczyński, in de jaren tachtig actief lid van de Poolse vakbond Solidarność. Tusks politieke standpunt kan worden gekarakteriseerd als krachtige steun voor een vrije markteconomie met geringe overheidssturing, gecombineerd met gematigd conservatisme op sociaal vlak. In de Sejm vertegenwoordigde Tusk het kiesdistrict Gdynia-Słupsk.
Presidentsverkiezingen 2005[bewerken | brontekst bewerken]
In 2005 benoemde het Burgerplatform hem tot kandidaat voor de Poolse presidentsverkiezingen van dat jaar. Hoewel Tusk in de eerste ronde daarvan de meeste stemmen kreeg, verloor hij de tweede ronde met een klein verschil van Lech Kaczyński. Dit was waarschijnlijk het gevolg van een gerucht dat verspreid werd door Jacek Kurski, een assistent van Lech Kaczyński, dat de grootvader van Tusk in de Tweede Wereldoorlog als vrijwilliger in het Duitse leger zou hebben gevochten. De werkelijkheid was echter dat Tusks grootvader, die tot de Kasjoebische minderheid in Gdańsk behoorde, toen als dienstplichtige in het Duitse leger was opgeroepen, nadat de stad door de Duitsers was geannexeerd. Józef Tusk is toen bovendien bij de eerste gelegenheid overgelopen, waarna hij in dienst is getreden bij de Poolse troepen aan geallieerde zijde. Het gerucht heeft echter in de verkiezingsstrijd zeker een voor Donald Tusk nadelige werking gehad.
Parlementsverkiezingen 2007 en 2011[bewerken | brontekst bewerken]
Zijn partij behaalde bij de verkiezingen van 21 oktober 2007 ruim 41% van de stemmen. Nadat Burgerplatform de Poolse parlementsverkiezingen 2007 gewonnen had van Recht en Rechtvaardigheid werd het kabinet-Tusk I gevormd, een coalitie met de Poolse Volkspartij. Tusk werd op 9 november 2007 door president Lech Kaczyński tot premier benoemd. Bij de Poolse parlementsverkiezingen 2011 behield de coalitie de meerderheid en werd de samenwerking verder gezet in het kabinet-Tusk II.
Voorzitter van de Europese Raad[bewerken | brontekst bewerken]
Op 30 augustus 2014 werd Tusk tot voorzitter van de Europese Raad gekozen voor de periode van 1 december 2014 tot 1 juni 2017.[1] Zijn mandaat begon op 1 december 2014 en duurde 2,5 jaar. Op 9 maart 2017 werd Donald Tusk herkozen ondanks fel verzet vanuit zijn eigen land door de regeringspartij PiS.[2] Tusk kreeg als Voorzitter van de Raad op 29 maart 2017 het schrijven van Theresa May waarmee zij Artikel 50 van het EU-verdrag activeerde. Hiermee startte het Verenigd Koninkrijk de procedure tot uittreding uit de Europese Unie.
Europa[bewerken | brontekst bewerken]
Al sinds de jaren 80 van de twintigste eeuw maakt hij zich sterk voor de toenadering tussen oost en west. Om die reden werd in 2010 aan Tusk de Karelsprijs toegekend.
Privé[bewerken | brontekst bewerken]
Donald Tusk is getrouwd met Małgorzata Sochacka.[3] Het echtpaar heeft een zoon (1982) en een dochter (1987). Vóór de benoeming van Donald Tusk tot premier woonde de familie te Sopot, niet ver van Gdańsk. Hij is een groot voetballiefhebber en speelt het zelf ook heel graag, hetgeen soms reden geeft om grapjes te maken in populaire Poolse satirische programma's.
Eredoctoraten[bewerken | brontekst bewerken]
Tusk is doctor honoris causa van de Universiteit van Pécs (2017), van de Technische Universiteit Dortmund (2018) en van de Ivan Franko Nationale Universiteit van Lviv (2019).
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Jarosław Kaczyński |
Premier van Polen 2007-2014 |
Opvolger: Ewa Kopacz |
| Voorganger: Herman Van Rompuy |
Voorzitter van de Europese Raad 2014-2019 |
Opvolger: Charles Michel |
· 
· 
