Echte spechten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Heinonlein (overleg | bijdragen) op 31 mrt 2018 om 11:53. (→‎Alfabetische lijst van geslachten)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Echte spechten
Grote bonte specht
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Piciformes (Spechtvogels)
Familie:Picidae
Onderfamilie
Picinae (Echte spechten)
Leach, 1820
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Echte spechten op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De echte spechten (Picinae) vormen een onderfamilie binnen de orde van de spechtvogels en de familie van de spechten. Het is een onderfamilie van kleine tot middelgrote, robuuste vogels met scherpe snavels, een stijve staart en zygodactylische poten waarvan de twee middelste tenen naar voren staan en de buitenste twee naar achteren. Zij leven meestal in bomen en gebruiken hun scherpe snavel en lange kleverige tong om daaruit insecten los te peuteren. Zij gebruiken hun staart daarbij als steun. Zij leven meest in paren en hakken hun nest uit in een boomstam.

Anatomie specht

Kop

Echte spechten slaan met hun snavel tegen bomen om voedsel te zoeken of een hol te maken. De specht heeft een soort schokdemper in zijn kop net boven zijn snavel die de klappen opvangt. Ook zitten de hersenen zodanig verbonden met het inwendige van de schedel dat deze niet met dezelfde snelheid mee schudden.

Poten

Bij de meeste spechten zijn de poten zygodactylisch. De specht zijn tenen staan echter niet altijd in een X-verhouding wanneer deze op en neer klautert over een stam, de vierde teen is veelal in laterale verhouding t.o.v. de andere drie. Een uitzondering op de regel is de drieteenspecht, die zoals de naam verraadt er enkel drie heeft, en zijn vierde teen verloor door evolutie. De poten en tenen zijn relatief kort en voorzien van scherpe, sterke klauwen.

Tong

De tong van een specht is een handig gereedschap in het zoeken van voedsel. Ze zijn namelijk verzot op mieren, die ze met hun lange tong uit boomholtes halen. Dit wordt vergemakkelijkt door stekels of lijm aan het eindpunt waar mieren aan blijven kleven, ze kunnen ermee kronkelen. De tong is vastgehecht in het rechter neusgat en split daarna in tweeën, en gaat onderhuids over de schedel heen naar beide zijden van de nek. Daarna komen de twee delen terug bijeen en komt omhoog onder in de onderkaak en zo in de bek. Deze tong is erg elastisch en de vasthechting is versterkt door vijf kleine beentjes, genaamd hyoidbeen.

Ecologische betekenis

Echte spechten scheppen de voorwaarden voor ettelijke andere dieren door het maken van holen.

Echte spechten in de Benelux

De echte spechten komen voor in zowel de Oude Wereld als de Nieuwe Wereld. Er zijn in totaal 33 geslachten met samen meer dan 230 soorten:[1]

Alfabetische lijst van geslachten