Filip Naudts
Filip Naudts
| ||||
| ||||
Zelfportret (2020)
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Filip Alfons Marie Naudts | |||
| Geboren | Gent, 7 december 1968 | |||
| Beroep(en) | Fotograaf | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Filip Naudts (Gent, 7 december 1968) is een Belgisch fotograaf en fotorecensent.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Filip Naudts groeide op in Lochristi, waar hij nog steeds woont en werkt.
In 1993 richtte Filip Naudts fotostudio Guarda La Fotografia op. Een jaar eerder startte hij zijn carrière als setfotograaf bij de Vlaamse publieke omroep VRT, toen BRTN. Hij werkte van 1993 tot 2002 als fotodocumentalist in het FotoMuseum (Antwerpen) en van 2002 tot 2006 als fotorecensent bij het Nederlandse fotografieblad FOTO. Naudts is huisfotograaf van Vlaamse magazines als P-Magazine, Knack, Ché, Goedele Magazine, Humo en De Morgen Magazine. Zijn eerste rondreizende tentoonstelling die in 2000 tot in het Národní technické muzeum in Praag te zien was, resulteerde in de publicatie van zijn eerste fotoboek Auromatic, en de groei van zijn naamsbekendheid. [1]
Naar aanleiding van de 20e verjaardag van Guarda La Fotografia verscheen bij Stichting Kunstboek in 2013 het gelijknamige fotoboek met verzameld werk, waarin Bekende Vlamingen, vrouwelijk naakt en humor een belangrijke rol speelden.[2] Deze publicatie haalde uitvoerig de pers nadat bekend raakte dat VRT toestemming gaf aan kinderheldin en Ketnet wrapster Charlotte Leysen om naakt te poseren voor de lens van Naudts. [3]
In 2014 opende Naudts het toeristenverblijf Studio Guarda La Fotografia en in 2017 het expatverblijf Paparazzo, beide in het historische hart van Gent en met als thema fotografie.[4]
Samen met de Nederlandse schrijfster Julie O'yang bracht Filip Naudts in oktober 2017 de sci-fi fotonovelle The Picture of Dorya Glenn uit bij Stichting Kunstboek (België) en Delere Press (Singapore). [5] In het boek spelen beide auteurs de hoofdpersonages. Julie in de gedaante van de buitenaardse Dorya Glenn, en Filip in die van zichzelf. De foto-opnamen hadden plaats in het Noord-Franse dorpje Plomion.
Een eerste retrospectieve tentoonstelling kwam er na 25 jaar Guarda La Fotografia. Het Stadsmuseum Lokeren pakte in 2018 uit met een overzicht van Naudts' werk.[6]
Sinds 2019 krijgt Filip Naudts sporadisch een glimprol aangeboden en is hij als fotograaf te zien in fictieve TV-series als Familie (televisieserie) (2019) en Undercover (televisieserie) (2020). [7] [8]
Het werk van Naudts wordt sinds 2001 vertegenwoordigd door Galerie Van Campen & Rochtus in Antwerpen en Knokke.
Werk van Naudts[bewerken | brontekst bewerken]
Voorbeelden van het werk van Naudts:
Fotoreeksen[bewerken | brontekst bewerken]
| Filip Naudts | ||
|---|---|---|
| Jaar | Titel | |
| 1993-1994 | "Pictures for my soul" | |
| 1994-2000 | "Auromatic" | |
| 2001-2002 | "Erfenis van het moederlandschap" | |
| 2005 | "Histoire de l'oeil" | |
| 2009 | "La clé du boudoir" | |
| 2015 | "Paparazzo" | |
Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]
- Auromatic (Foto Art, 2000, ISBN 90-76001-25-1)
- Guarda La Fotografia (Stichting Kunstboek, 2013, ISBN 978-90-5856-449-8)
- Paparazzo (Stichting Kunstboek, 2015, ISBN 978-90-5856-535-8)
- The Picture of Dorya Glenn (Stichting Kunstboek, 2017, ISBN 978-90-5856-577-8)
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
|
Zie de categorie Werk van Filip Naudts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |