Formule E seizoen 2018-2019

5e Formule E-seizoen (2018-19)
	Volgende: 2019-20 Vorige: 2017-18
	Wereldkampioen Formule E 2018-19, Jean-Éric Vergne
Algemene informatie
Races	13
Coureurs	24
Teams	11
Verdedigend; kampioen	Jean-Éric Vergne (coureurs); Audi Sport ABT Schaeffler (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Jean-Éric Vergne - 136
2e plaats	Sébastien Buemi - 119
3e plaats	Lucas di Grassi - 108
Eindstand constructeurs
1e plaats	DS Techeetah Formula E Team - 222
2e plaats	Audi Sport ABT Schaeffler - 203
3e plaats	Envision Virgin Racing - 191
Portaal	Autosport

Het Formule E seizoen 2018-2019 was het vijfde seizoen van het elektrische autosportkampioenschap Formule E. Het seizoen begon op 15 december 2018 en eindigde op 14 juli 2019.

Jean-Éric Vergne werd kampioen in de laatste race, nadat hij voldoende voorsprong behield op zijn concurrenten Lucas di Grassi en Mitch Evans. Vergne werd hiermee de eerste tweevoudig kampioen in de klasse. Zijn DS Techeetah Formula E Team behaalde haar eerste kampioenschap bij de teams.

Reglementswijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het vijfde seizoen van het kampioenschap wordt het chassis dat tijdens de eerste vier seizoenen is gebruikt vervangen door een compleet nieuwe auto. Ook beschikken de coureurs nog maar over één auto per race, in plaats van twee die tijdens eerste vier seizoenen nodig waren. Verder wordt het piekvermogen van de auto's tijdens de race maximaal 250 kilowatt, waar dit voorheen 220 kW was. Ook is er een zogeheten "Attack Mode" ingevoerd, waardoor coureurs gedurende acht minuten 25 kW extra vermogen krijgen door over een bepaald deel van het circuit te rijden dat niet op de ideale racelijn ligt. De acht minuten kunnen worden opgedeeld, de teams krijgen 45 minuten voor de race te horen hoe de tijd moet worden gebruikt. Tot slot is de halo aangebracht op de auto om te voldoen aan de eisen van de FIA. Hierop is tevens met LED-lampjes de modus (normaal, Attack Mode of FanBoost) te zien waarin de auto zich bevindt.

Wat de sportieve reglementen betreft is er een wijziging: races zullen niet meer worden verreden over een bepaald aantal ronden, maar over 45 minuten plus een ronde.

Teams en coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Team	Fabrikant	No.	Coureur	Ronden
Envision Virgin Racing	Spark-Audi	2	Sam Bird	Alle
Envision Virgin Racing	Spark-Audi	4	Robin Frijns	Alle
Panasonic Jaguar Racing	Spark-Jaguar	3	Nelson Piquet jr.	1-6
		3	Alex Lynn	7-13
		20	Mitch Evans	Alle
HWA Racelab	Spark-Venturi	5	Stoffel Vandoorne	Alle
HWA Racelab	Spark-Venturi	17	Gary Paffett	Alle
Geox Dragon Racing	Spark-Penske	6	Maximilian Günther	1-3, 7-13
		6	Felipe Nasr	4-6
		7	José María López	Alle
NIO Formula E Team	Spark-NIO	8	Tom Dillmann	Alle
NIO Formula E Team	Spark-NIO	16	Oliver Turvey	Alle
Audi Sport ABT Schaeffler	Spark-Audi	11	Lucas di Grassi	Alle
Audi Sport ABT Schaeffler	Spark-Audi	66	Daniel Abt	Alle
Venturi Formula E Team	Spark-Venturi	19	Felipe Massa	Alle
Venturi Formula E Team	Spark-Venturi	48	Edoardo Mortara	Alle
Nissan e.dams	Spark-Nissan	22	Oliver Rowland	Alle
Nissan e.dams	Spark-Nissan	23	Sébastien Buemi	Alle
DS Techeetah Formula E Team	Spark-DS Automobiles	25	Jean-Éric Vergne	Alle
DS Techeetah Formula E Team	Spark-DS Automobiles	36	André Lotterer	Alle
BMW i Andretti Motorsport	Spark-BMW	27	Alexander Sims	Alle
BMW i Andretti Motorsport	Spark-BMW	28	António Félix da Costa	Alle
Mahindra Racing	Spark-Mahindra	64	Jérôme d'Ambrosio	Alle
		94	Felix Rosenqvist	1
		94	Pascal Wehrlein	2-13

Wijzigingen bij de teams

BMW treedt officieel toe tot het kampioenschap als constructeur in samenwerking met Andretti Autosport.
HWA, een partner van Mercedes-Benz, treedt toe tot het kampioenschap in een technische samenwerking met Venturi als elfde team. Mercedes-Benz zal zelf in het volgende seizoen haar debuut maken in de klasse.
Nissan treedt toe tot het kampioenschap als vervanger van zusterbedrijf Renault in diens samenwerking met DAMS. Renault verlaat het kampioenschap om zich te concentreren op haar Formule 1-team.
Techeetah wisselt van een Renault- naar een Citroën-aangedreven auto, terwijl Virgin Racing wisselt van een Citroën- naar een Audi-aangedreven auto.

Wijzigingen bij de coureurs

Jérôme d'Ambrosio is overgestapt van Dragon Racing naar Mahindra Racing. Zijn teamgenoot is de debutant Pascal Wehrlein, die komt vanuit het DTM-kampioenschap.
Luca Filippi heeft het NIO Formula E Team verlaten. Zijn plaats wordt ingenomen door Tom Dillmann.
Robin Frijns keert na een jaar afwezigheid terug in het kampioenschap bij het team Envision Virgin Racing.
Maximilian Günther debuteert in het kampioenschap als vervanger van D'Ambrosio bij Dragon Racing.
Nick Heidfeld heeft het team Mahindra Racing verlaten.
Voormalig Formule 1-coureur Felipe Massa debuteert in het kampioenschap bij het Venturi Formula E Team.
Regerend DTM-kampioen Gary Paffett en voormalig Formule 1-coureur Stoffel Vandoorne debuteren in het kampioenschap bij het team HWA Racelab.
Nicolas Prost verlaat na vier seizoenen het team van Nissan Motorsport. Zijn plek bij het team zou worden ingenomen door de debuterende Alexander Albon, maar deze vertrok drie weken voor aanvang van het seizoen naar de Formule 1 om te gaan rijden voor Toro Rosso. Hij werd vervangen door Oliver Rowland.
Felix Rosenqvist verlaat het kampioenschap om te gaan rijden in de IndyCar Series bij het team Chip Ganassi Racing.
Alexander Sims debuteert in het kampioenschap bij het team BMW i Andretti Motorsport.

Wijzigingen tijdens het seizoen

Vanwege contractuele verplichtingen reed Pascal Wehrlein niet voor Mahindra Racing in het eerste raceweekend in Ad Diriyah. Felix Rosenqvist, die de voorgaande twee seizoenen al voor het team uitkwam, nam zijn plaats in.
Felipe Nasr verving Maximilian Günther bij Dragon Racing vanaf het vierde raceweekend in Mexico-Stad. Günther verving Nasr weer vanaf het zevende raceweekend in Rome.
Alex Lynn verving Nelson Piquet jr. bij Panasonic Jaguar Racing vanaf het zevende raceweekend in Rome.

Races[bewerken | brontekst bewerken]

De kalender is bekend gemaakt op 6 juni 2018.
De ePrix van Punta del Este is van de kalender verdwenen. De ePrix' van Ad Diriyah en Sanya zijn nieuw op de kalender.
De ePrix van Monte Carlo is teruggekeerd op de kalender.
De ePrix van Zürich stond op de kalender, maar is geannuleerd vanwege het grote aantal evenementen in de stad. De race is vervangen door de ePrix van Bern.
De locatie van de ePrix van Santiago is gewijzigd van het Parque Forestal naar het O'Higgins Park.

Ronde	Naam	Circuit	Datum	Pole position	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnend team	Verslag
1	ePrix van Ad Diriyah	Riyadh Street Circuit	15 december 2018	António Félix da Costa	André Lotterer	António Félix da Costa	BMW i Andretti Motorsport	Verslag
2	ePrix van Marrakesh	Circuit International Automobile Moulay El Hassan	12 januari 2019	Sam Bird	Lucas di Grassi	Jérôme d'Ambrosio	Mahindra Racing	Verslag
3	ePrix van Santiago	Parque O'Higgins Circuit	26 januari 2019	Sébastien Buemi^[1]	Daniel Abt	Sam Bird	Envision Virgin Racing	Verslag
4	ePrix van Mexico-Stad	Autódromo Hermanos Rodríguez	16 februari 2019	Pascal Wehrlein	Pascal Wehrlein	Lucas di Grassi	Audi Sport ABT Schaeffler	Verslag
5	ePrix van Hongkong	Hong Kong Central Harbourfront Circuit	10 maart 2019	Stoffel Vandoorne	André Lotterer^[2]	Edoardo Mortara^[3]	Venturi Formula E Team	Verslag
6	ePrix van Sanya	Haitang Bay Circuit	23 maart 2019	Oliver Rowland	Jean-Éric Vergne	Jean-Éric Vergne	DS Techeetah Formula E Team	Verslag
7	ePrix van Rome	Circuito cittadino dell'EUR	13 april 2019	André Lotterer	Jean-Éric Vergne^[4]	Mitch Evans	Panasonic Jaguar Racing	Verslag
8	ePrix van Parijs	Circuit des Invalides	27 april 2019	Oliver Rowland^[5]	Tom Dillmann^[6]	Robin Frijns	Envision Virgin Racing	Verslag
9	ePrix van Monte Carlo	Circuit de Monaco	11 mei 2019	Oliver Rowland^[7]	Pascal Wehrlein	Jean-Éric Vergne	DS Techeetah Formula E Team	Verslag
10	ePrix van Berlijn	Tempelhof Airport Street Circuit	25 mei 2019	Sébastien Buemi	Lucas di Grassi	Lucas di Grassi	Audi Sport ABT Schaeffler	Verslag
11	ePrix van Bern	Bern Street Circuit	22 juni 2019	Jean-Éric Vergne	António Félix da Costa^[8]	Jean-Éric Vergne	DS Techeetah Formula E Team	Verslag
12	ePrix van New York	Brooklyn Street Circuit	13 juli 2019	Sébastien Buemi	Jean-Éric Vergne^[9]	Sébastien Buemi	Nissan e.dams	Verslag
13	ePrix van New York	Brooklyn Street Circuit	14 juli 2019	Alexander Sims	Daniel Abt	Robin Frijns	Envision Virgin Racing	Verslag

Kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top 10 geklasseerde auto's

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	9e	10e	Pole	SR
Punten	25	18	15	12	10	8	6	4	2	1	3	1

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Coureur	ADR	MAR	SAN	MEX	HKG	SYX	ROM	PAR	MON	BER	BRN	NYC		Punten
1	Jean-Éric Vergne	2	5	DNF	13	13	1	14	6	1	3	1	15	7	136
2	Sébastien Buemi	6	8	DNF	21	DNF	8	4	15	5	2	3	1	3	119
3	Lucas di Grassi	9	7	12	1	2	15	7	4	DNF	1	9	5	18	108
4	Robin Frijns	12	2	5	11	3	14	4	1	17	13	DNF	DNF	1	106
5	Mitch Evans	4	9	6	7	7	9	1	16	6	12	2	2	17	105
6	António Félix da Costa	1	DNF	DNF	2	10	3	9	7	DSQ	4	12	3	9	99
7	Daniel Abt	8	10	3	10	4	5	18	3	15	6	6	6	5	95
8	André Lotterer	5	6	13	5	14	4	2	2	7	DNF	14	17	DNF	86
9	Sam Bird	11	3	1	9	6	DNF	11	11	16	9	4	8	4	85
10	Oliver Rowland	7	15	DNF	20	DNF	2	6	12	2	8	DNF	14	6	71
11	Jérôme d'Ambrosio	3	1	10	4	DNF	6	8	17	11	17	13	9	11	67
12	Pascal Wehrlein		DNF	2	6	DNF	7	10	10	4	10	DNF	7	12	58
13	Alexander Sims	18	4	7	14	DNF	DNF	17	DNF	13	7	11	4	2	57
14	Edoardo Mortara	19	13	4	3	1	13	DNF	DNF	DNF	11	DNF	DNF	DNF	52
15	Felipe Massa	17	18	DNF	8	5	10	DNF	9	3	15	8	16	15	36
16	Stoffel Vandoorne	16	DNF	DNF	18	DNF	DNF	3	DNF	9	5	10	13	8	35
17	Maximilian Günther	15	12	DNF				19	5	DNF	14	5	DNF	19	20
18	Alex Lynn							12	DNF	8	DNF	7	DNF	16	10
19	Gary Paffett	DNF	DNF	14	16	8	DNF	DNF	8	12	16	17	11	10	9
20	Oliver Turvey	13	16	8	12	9	11	13	14	DNF	18	16	10	13	7
21	José María López	DNF	11	9	17	11	DNF	16	13	10	20	DSQ	12	DNF	3
22	Nelson Piquet jr.	10	14	11	DNF	DNF	DNF								1
23	Tom Dillmann	14	17	DNF	15	12	12	15	DNF	14	19	15	DNF	14	0
24	Felipe Nasr				19	DNF	DNF								0
-	Felix Rosenqvist	DNF													0
Pos	Coureur	ADR	MAR	SAN	MEX	HKG	SYX	ROM	PAR	MON	BER	BRN	NYC		Punten

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Team	No.	ADR	MAR	SAN	MEX	HKG	SYX	ROM	PAR	MON	BER	BRN	NYC		Punten
1	DS Techeetah Formula E Team	25	2	5	DNF	13	13	1	14	6	1	3	1	15	7	222
1	DS Techeetah Formula E Team	36	5	6	13	5	14	4	2	2	7	DNF	14	17	DNF	222
2	Audi Sport ABT Schaeffler	11	9	7	12	1	2	15	7	4	DNF	1	9	5	18	203
2	Audi Sport ABT Schaeffler	66	8	10	3	10	4	5	18	3	15	6	6	6	5	203
3	Envision Virgin Racing	2	11	3	1	9	6	DNF	11	11	16	9	4	8	4	191
3	Envision Virgin Racing	4	12	2	5	11	3	14	4	1	17	13	DNF	DNF	1	191
4	Nissan e.dams	22	7	15	DNF	20	DNF	2	6	12	2	8	DNF	14	6	190
4	Nissan e.dams	23	6	8	DNF	21	DNF	8	5	15	5	2	3	1	3	190
5	BMW i Andretti Motorsport	27	18	4	7	14	DNF	DNF	17	DNF	13	7	11	4	2	156
5	BMW i Andretti Motorsport	28	1	DNF	DNF	2	10	3	9	7	DSQ	4	12	3	9	156
6	Mahindra Racing	64	3	1	10	4	DNF	6	8	17	11	17	13	9	11	125
6	Mahindra Racing	94	DNF	DNF	2	6	DNF	7	10	10	4	10	DNF	7	12	125
7	Panasonic Jaguar Racing	3	10	14	11	DNF	DNF	DNF	12	DNF	8	DNF	7	DNF	16	116
7	Panasonic Jaguar Racing	20	4	9	6	7	7	9	1	16	6	12	2	2	17	116
8	Venturi Formula E Team	19	17	18	DNF	8	5	10	DNF	9	3	15	8	16	15	88
8	Venturi Formula E Team	48	19	13	4	3	1	13	DNF	DNF	DNF	11	DNF	DNF	DNF	88
9	HWA Racelab	5	16	DNF	DNF	18	DNF	DNF	3	DNF	9	5	10	13	8	44
9	HWA Racelab	17	DNF	DNF	14	16	8	DNF	DNF	8	12	16	17	11	10	44
10	Geox Dragon Racing	6	15	12	DNF	19	DNF	DNF	19	5	DNF	14	5	DNF	19	23
10	Geox Dragon Racing	7	DNF	11	9	17	11	DNF	16	13	10	20	DSQ	12	DNF	23
11	NIO Formula E Team	8	14	17	DNF	15	12	12	15	DNF	14	19	15	DNF	14	7
11	NIO Formula E Team	16	13	16	8	12	9	11	13	14	DNF	18	16	10	13	7
Pos	Team	No.	ADR	MAR	SAN	MEX	HKG	SYX	ROM	PAR	MON	BER	BRN	NYC		Punten

Coureurs vertrekkend van pole-position zijn vetgedrukt.
Coureurs met de snelste raceronde in cursief.

† Coureur is niet gefinisht, maar wel geklasseerd omdat hij meer dan 90% van de raceafstand heeft afgelegd.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Lucas di Grassi behaalde oorspronkelijk pole position, maar werd uit de kwalificatieuitslag geschrapt omdat hij te langzaam reed tijdens zijn ronde naar de pitstraat na afloop van zijn kwalificatieronde in het eerste deel van de kwalificatie.
↑ André Lotterer reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sam Bird.
↑ Sam Bird won oorspronkelijk de race, maar kreeg na afloop een straf van vijf seconden omdat hij André Lotterer van de baan reed.
↑ Jean-Éric Vergne reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sébastien Buemi.
↑ Pascal Wehrlein behaalde oorspronkelijk pole position, maar werd uit de kwalificatieuitslag geschrapt omdat zijn bandendruk na afloop van de kwalificatie te laag was.
↑ Tom Dillmann reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Robin Frijns.
↑ Oliver Rowland behaalde de pole position, maar had een straf van drie startplaatsen vanwege een incident in de vorige race. Hierdoor startte Jean-Éric Vergne vanaf pole position.
↑ António Félix da Costa reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sam Bird.
↑ Jean-Éric Vergne reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Daniel Abt.

[1] Lucas di Grassi behaalde oorspronkelijk pole position, maar werd uit de kwalificatieuitslag geschrapt omdat hij te langzaam reed tijdens zijn ronde naar de pitstraat na afloop van zijn kwalificatieronde in het eerste deel van de kwalificatie.

[2] André Lotterer reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sam Bird.

[3] Sam Bird won oorspronkelijk de race, maar kreeg na afloop een straf van vijf seconden omdat hij André Lotterer van de baan reed.

[4] Jean-Éric Vergne reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sébastien Buemi.

[5] Pascal Wehrlein behaalde oorspronkelijk pole position, maar werd uit de kwalificatieuitslag geschrapt omdat zijn bandendruk na afloop van de kwalificatie te laag was.

[6] Tom Dillmann reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Robin Frijns.

[7] Oliver Rowland behaalde de pole position, maar had een straf van drie startplaatsen vanwege een incident in de vorige race. Hierdoor startte Jean-Éric Vergne vanaf pole position.

[8] António Félix da Costa reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sam Bird.

[9] Jean-Éric Vergne reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Daniel Abt.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Seizoenen:	2014-2015 · 2015-2016 · 2016-2017 · 2017-2018 · 2018-2019 · 2019-2020 · 2020-2021 · 2021-2022 · 2022-2023 · 2023-2024
Lijsten:	Lijst van Formule E-coureurs · Lijst van Formule E-races · Lijst van ePrix-winnaars