Naar inhoud springen

Franse parlementsverkiezingen 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Franse parlementsverkiezingen 2012
Datum eerste ronde 10 juni 2012
Datum tweede ronde 17 juni 2012
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Te verdelen zetels alle 577 zetels van de
Assemblée Nationale
Opkomst eerste ronde 57,23 %
Opkomst tweede ronde 55,41 %
Resultaat
Grootste partij PS
Nieuwe premier Jean-Marc Ayrault
Vorige premier Jean-Marc Ayrault
Opvolging verkiezingen
2007     2017
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Frankrijk

De Franse parlementsverkiezingen van 2012 vonden op 10 en 17 juni 2012 plaats. De kiesgerechtigde bevolking koos de 14de Nationale Vergadering (de Assemblée Nationale) van de Vijfde Franse Republiek. De Parti Socialiste (PS) haalde beide dagen de meerderheid. Dat betekende dat de PS de vier verkiezingsronden in 2012, met de twee ronden van de presidentsverkiezingen meegerekend, had gewonnen. Het was voor het eerst sinds 1981 dat de PS een dergelijk succes behaalde.

De parlementsverkiezingen gingen, net zoals de presidentsverkiezingen, in twee ronden. In ieder stemdistrict worden in de eerste ronde de twee kandidaten gekozen tussen wie het in de tweede ronde gaat. De nieuwe Assemblée Nationale bestaat uit de in de stemdistricten gekozen kandidaten.

De verkiezingen werden gezien als een test voor de in mei 2012 gekozen president François Hollande. In de eerste ronde kreeg zijn partij, de Parti Socialiste de meeste stemmen. Ook in de tweede ronde kreeg de PS de meeste stemmen en behaalde de "Presidentiële meerderheidscoalitie" een absolute meerderheid van 331 zetels. Alle ministers in het kabinet van premier Jean-Marc Ayrault wonnen in hun eigen stemdistrict. Daardoor kan Ayrault zijn kabinet voortzetten en kan het beleid van Hollande op een meerderheid rekenen in zowel de Assemblée als de Sénat.

Vier bekende kandidaten, die in de tweede ronde uitvielen waren Claude Guéant, de vorige minister van Binnenlandse Zaken, Michèle Alliot-Marie, voormalig minister van Buitenlandse Zaken, François Bayrou, wiens MoDem tijdens deze verkiezingen een enorm verlies leed, en Ségolène Royal.

Voorafgaand aan de parlementsverkiezingen was er onenigheid over de kandidatuur in het 1e stemdistrict van Charente-Maritime. Hoewel Ségolène Royal door de Parti Socialiste naar voren was geschoven als de socialistische kandidaat hield een andere kandidaat van linkse signatuur, Olivier Falorni, gesteund door de vriendin van François Hollande, voet bij stuk omdat hij in de voorspellingen voor stond. In de tweede ronde won Falorni het van Royal.

Partijen en coalities Afkorting Stemmen
Eerste ronde
%
Eerste ronde
Zetels
Eerste ronde
Stemmen
Tweede ronde
%
Tweede ronde
Zetels
Totaal
  Parti Socialiste PS 7.617.996 29,35% 22 9.420.426 40,91% 280
  Europe Écologie Les Verts EELV 1.418.141 5,46% 1 828.916 3,60% 17
  Divers Gauche DVG 881.339 3,40% 1 709.409 3,08% 22
  Parti Radical de Gauche PRG 429.059 1,65% 1 538.324 2,34% 12
Totaal "Presidentiële Meerderheidscoalitie" 10.343.535 39,86% 25 11.497.075 49,93% 331
  Union pour un Mouvement Populaire UMP 7.037.471 27,12% 9 8.740.625 37,95% 194
  Divers Droite DVD 910.392 3,51% 1 418.135 1,82% 15
  Nouveau Centre NCE 569.890 2,20% 1 568.288 2,47% 12
  Parti Radical PRV 312.581 1,24% - 311 211 1,35% 6
  Alliance Centriste ALLI 156.026 0,60% - 123.352 0,54% 2
Totaal "Parlementair Rechts" 8.994.833 34,67% 11 10.161.611 44,13% 229
  Front National FN 3.528.373 13,60% - 842.684 3,66% 2
  Front de Gauche FG 1.792.923 6,91% - 249.525 1,08% 10
  Centre pour la France CEN 458.046 1,76% - 113.196 0,49% 2
  Overig uiterst links EXG 253.580 0,98% - - - -
  Andere Ecologische partijen ECO 249.205 0,96% - - - -
  Regionale partijen REG 145.825 0,56% - 135.354 0,59% 2
  Overigen AUT 133.729 0,52% - - - -
  Overig uiterst rechts EXD 49.501 0,19% - 29.738 0,13% 1
Totaal 25.952.550 100 36 23.029.183 100 577
Verdeling in de Franse Nationale Vergadering