Franse parlementsverkiezingen 1936

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Politiek in Frankrijk


Politiek van Frankrijk


Portaal
Portaalicoon Politiek & Frankrijk Portaalicoon

De Franse parlementsverkiezingen van 1936 werden op 26 april en 3 mei 1936 gehouden. De parlementsverkiezingen werden gewonnen door het linkse Volksfront (Front Populaire), een combinatie van de socialistische Section Française de l'Internationale Ouverière (SFIO), de links-liberale Républicains Radicaux et Radicaux Socialistes (RRRS, kortweg Parti Radical Socialiste)[1], de communistische Parti Communiste Français (PCF) en enkele kleinere socialistische en communistische partijen. Kleinere linkse partijen, groeperingen en individuen (waaronder enkele linkse rooms-katholieken en centrum-politici) steunden het Volksfront, maar waren formeel geen lid. Het Volksfront stond onder leiding van Léon Blum (SFIO) die na de verkiezingsoverwinning van het Volksfront een kabinet vormde bestaande uit de SFIO, de RRRS en de Union Socialiste Républicaine[2].

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Verkiezingsuitslag
Partij % Zetels
Franse Sectie van de Arbeiders Internationale (Section Française de l'Internationale Ouvrière) 27,2% 205
Republikeinse Radicalen en Radicaal-Socialisten (Républicains Radicaux et Radicaux Socialistes) 14,4% 109
Republikeins-Socialistische Partij (Parti Républicains Socialiste)
Proletarische Unie Partij (Parti de l'Unite Proletaire)
Communistische Partij van Frankrijk (Parti Communiste Français)
15,3%
72
Totaal Volksfront 56,9% 386
Democratische Volkspartij (Parti Démocrate Popular)
-
128
Republikeinse Unie (Union Républicaine)
Linkse Republikeinen (Gauche Républicaine)
Radicale Onafhankelijken (Radicaux Indépendants)
-
94
Totaal Conservatieven en Republikeinen 42,7% 222
Overigen 0,2% 0
Totaal 99,6% 608

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Verwijzing[bewerken | brontekst bewerken]

  1. De rechtervleugel van deze partij onder leiding van Édouard Daladier was evenwel weinig enthousiast over de samenwerking met de SFIO en de PCF
  2. De Parti Républicainse Socialiste en andere partijen