Gebruiker:Ab-bb-bakker/Bert Bakker jr.

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bert Bakker (Lambertus Jozef, Leidschendam, 20 juli 1942) is een Nederlands uitgever. Hij is de neef van Bert Bakker sr.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Bert Bakker groeit op als helft van een tweeling, Bertje en Truitje, in een gereformeerd gezin met zes kinderen in het Statenkwartier van Den Haag. Zijn vader is ambtenaar (mr. Popke Sjoerd Bakker, Huizum, 1906 - 1987), zijn moeder schrijfster en journaliste (Leentje Maria Hagen, Oldebroek, 1910 -1994). Na een keer in de eerste en een keer in de tweede gedoubleerd te hebben op het Christelijk Gymnasium, moet hij naar de MULO, waar hij zakt voor het eindexamen. Ten einde raad sturen zijn ouders hem naar Instituut Vermazen, waarna hij zijn HBS-A diploma haalt.

Zijn broer Jansijmen heeft een eigen uitgeverij, zijn jongste zus Dieuwke een kinderboekhandel.

Uitgeverij[bewerken | brontekst bewerken]

1 mei 1966 treedt Bert Bakker in dienst van uitgeverij Bakker/Daamen. Bert(je) Bakker had daarvoor al gewerkt bij boekhandel Broese in Utrecht, uitgeverij Manteau in Antwerpen/Den Haag en uitgeverij Querido in Amsterdam. In 1968 wordt hij - versneld door de ernstige ziekte van zijn oom - benoemd tot adjunkt-direkteur en krijgt hij de dagelijkse leiding. Na het overlijden van Bert Bakker sr. wordt hij per 1 januari 1970 benoemd tot statutair directeur met de opdracht een passende koper voor de uitgeverij te zoeken. Zijn eerste officiële daad is de naam van de uitgeverij op de gevel en in de boeken veranderen in uitgeverij Bert Bakker (zonder Daamen).

Kluwer[bewerken | brontekst bewerken]

Gesprekken met De Bezige Bij en Singel 262 leiden niet tot resultaat. De Perscombinatie onder leiding van Wim van Norden aarzelt lang, maar besluit uiteindelijk de vorming van een uitgeefgroep uit te stellen. Kluwer, die net onder leiding van Wim Schouten, oud-directeur van de Bezige Bij, de groep Algemene Uitgeverijen op poten heeft gezet rond Zomer en Keuning, Kosmos, L.J. Veen en Oosthoek encyclopedieën en hoofddirecteur Rienk Visser, zien wel wat in de jonge uitgever.

Yteke Waterbolk[bewerken | brontekst bewerken]

Op het boekenbal van 1971 ontmoet hij Yteke Waterbolk, balletdanseres bij het Nederlands Dans Theater, dochter van de hoogleraar Nieuwe Geschiedenis in Groningen, Edzo Waterbolk en de fysiotherapeute, Eeke Dijkstra. In 1978 krijgen zij een zoon, Aard Popke Sjoerd.

Fonds[bewerken | brontekst bewerken]

In 1976 verhuist de uitgeverij van de Koninginnegracht in Den Haag naar de Herengracht in Amsterdam en fuseert met uitgeverij Contact. Het fotoarchief (oa De schoonheid van ons land) van Contact wordt door Bert Bakker aan het Stedelijk Museum geschonken, waar het nu de basis vormt van de fotocollectie. Het Dagboek van Anne Frank krijgt een facelift, waarna de verkoop omhoog vliegt, de editie van het Riod verschijnt, Joop den Uyl bundelt zijn artikelen en als klap op de vuurpijl verschijnt Komrij's 1000 en enige gedichten als opvolger van Rodenko's Nieuwe griffels, schone leien (100,000 exemplaren in het jaar van verschijnen). Naast Marga Minco, Heere Heeresma en Hans Warren melden jonge fictie-schrijvers zich aan: Ischa Meijer, Herman Brusselmans, Hans Dorresteijn, Willem Wilmink, Tom Lanoye, Bas Heijne, Tim Krabbé, Gerben Hellinga, Renate Dorrestein en Maria Stahlie. Er verschijnen nieuwe bloemlezingen (Ik wou dat ik twee hondjes was en Domweg gelukkig in de Dapperstraat), die ook weer klassiekers worden. Maar de Verzamelde Werken van Martinus Nijhoff en Paul van Ostaijen worden nog steeds geëxploiteerd en zelfs aangevuld met Hans Andreus en Willem Wilmink. Op de fundamenten van Contact wordt een ijzersterke reeks vertalingen geacquireerd: met oa Iris Murdoch, Nadine Gordimer (Nobelprijs), Kenn Kesey, Robert Pirsig, Thom Wolfe, Toni Morrison (Nobelprijs), Doris Lessing (Nobelprijs), Anais Nin, Michael Ondaatje, Margaret Attwood, Patrick Süskind, Italo Calvino, Oriana Fallaci, Le Roy Ladurie en Umberto Eco. Maar er wordt ook gewerkt aan een reeks non-fiction van Nederlandse auteurs met Midas Dekkers, Ivan Wolffers, J.P. Guépin, Bram de Swaan, Henk Wesseling, Edzo Waterbolk, Bernard Slicher van Bath, Ernst Kossmann, Maarten Doorman en Arie van Deursen. En er verschijnen vertalingen oa van Stephen Hawkings Het heelal.

Behalve aan de inhoud besteedt Bert Bakker veel aandacht aan de vormgeving van de boeken. Veel vooraanstaande ontwerpers uit die tijd, werken mee. Kees Nieuwehuijzen, Anthon Beeke, Gert Dumbar, Jan van Toorn, Rudo Hartman, Ron van Roon maar vooral Hard Werken (Gerard Harders en Rick Vermeulen). Als in 1986 de 50 Best verzorgde boeken weer worden ingesteld wordt de uitgeverij meteen met maar liefst 8 titels bekroond. De Bijzondere collecties van de UB heeft dan ook een representatieve verzameling van deze boeken. Bert Bakker verbindt ook een aantal tijdschriften aan de uitgeverij: Oog in 't zeil (literair historisch), De tweede ronde (vertaalde literatuur) Het gewicht (de Amsterdamse scene) en De held (onder redactie van Joost Zwagerman en Jessica Durlachter) het literaire tijdschrift waarin Connie Palmen haar eerste werk publiceert.

Contact afgesplitst, gau, verzelfstandiging, Perscombinatie[bewerken | brontekst bewerken]

In 1984 wordt uitgeverij Contact onder leiding van Harko Keijzer, hoofdredacteur van Bert Bakker sinds 1976, afgesplitst als aparte werkmaatschappij binnen Kluwer Algemene boeken. Een aantal auteurs onder wie Ivan Wolffers, Midas Dekkers, Hannes Meinkema en Renate Dorrestein gaan met Harko Keijzer mee. In werknemersverband was Bert Bakker voorzitter van de Groep Algemene Uitgevers van de KNUB en voorzitter van de jury van de Gouden Ganzenveer. Eind jaren tachtig komt Bert Bakker tot de conclusie dat dat de grote wetenschappelijke uitgeverijen niet lang meer onderdak zullen bieden aan het Algemene Boek. Hij stelt Kluwer voor de uitgeverij terug te kopen om een andere, passender partner te vinden. Als eerste algemenen uitgeverij binnen Kluwer wordt Bert Bakker in 1990 weer zelfstandig en in 1992 sluit de uitgeverij zich aan bij de nieuwe combinatie Meulenhoff & Co/Malherbes, die zich niet veel later aansluit bij de Perscombinatie.

Een onrustige geest[bewerken | brontekst bewerken]

Inmiddels blijkt Bert Bakker aan een ernstige, genetisch bepaalde, Bipolaire (Manisch Depressieve) stoornis te lijden - mijn leven werd er soms flink door in de war geschopt - en moet hij langdurig behandeld worden. Na veel problemen komt hij terecht bij de psychiater Bram Bakker (verre familie), die hem weer op de been helpt Meulenhoff benoemt ondertussen Mai Spijkers - van 1984 tot 1989 hoofdredacteur onder Bert Bakker - tot nieuwe directeur. Deze wijzigt de naam van alle fictie in Prometheus en Bert Bakker wordt een imprint voor de non-fiction. Als Meulenhoff & Co door wanbeleid, onder andere van Mai Spijkers, die dan in de leiding zit begin 2000 in de problemen komt en de Perscombinatie alle uitgeverijen weer verkoopt, neemt Pierre Vinken, de vroegere Elsevier tycoon, de uitgeverij met Mai Spijkers over.

Veere[bewerken | brontekst bewerken]

Inmiddels heeft Bert Bakker het huis in Veere van zijn tante Victorine Hefting geërfd en begint hij Schilders van Veere (een kunstenaarskolonie in de eerste helft van de 20st eeuw rond de Schotse Huizen) te verzamelen Na een ernstig conflict met de gemeente Veere besluit Bert Bakker het huis in Veere te verkopen en de collectie Schilders van Veere, inmiddels zo'n honderd schilderijen, aquarellen, pastels, tekeningen en etsen (www.schildersvanveere.nl) aan het Zeeuws Museum te schenken, die er in 2012 een grote tentoonstelling, Hart voor Veere, mee organiseert. Op dit moment werkt Bert Bakker aan zijn herinneringen onder de titel Bert Bakker, uitgever en aan een boek over zijn ervaringen met de gemeente Veere met de titel Veere en andere ongemakken.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bert Bakker, Het geheim van de uitgever, Amsterdam, 1978
  • Nienke Begemann, Victorine, Amsterdam,1987
  • Uitgever Bert Bakker (1912-1969), Zacht Lawijd 7-1 & 4, Den Haag, 2008

Categorie:Nederlands uitgever