Gladranddrieklauw
| Gladranddrieklauw IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2010) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Apalone mutica (LeSueur, 1827) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Gladranddrieklauw op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De gladranddrieklauw[2] (Apalone mutica) is een schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae).[3] De schildpad behoorde eerder tot de geslachten Trionyx en Aspidonectes, waardoor de literatuur niet altijd eenduidig is.
Uiterlijke kenmerken
De gladranddrieklauw is een typische weekschildpad; het schild is zeer plat en doet door leder-achtige huid, die ver uitsteekt over de schildrand, denken aan een pannenkoek. De kleur van het rugschild is olijfgroen tot bruin, met vele kleine zwarte vlekjes of streepjes aan de bovenzijde, de schildrand en de buikzijde zijn geel. De kop en ledematen zijn groen, aan de zijkant van de kop is een kenmerkende gele, donkeromzoomde vlek aanwezig. De maximale schildlengte is 34,5 centimeter voor de vrouwtjes, mannetjes blijven kleiner tot 17,5 cm.[4] Mannetjes hebben daarnaast een langere en dikkere staart en langere klauwen aan de voorpoten. Opmerkelijk is dat de vrouwtjes langere klauwen hebben aan de achterpoten.
Algemeen
De schildpad is endemisch in de Verenigde Staten en komt in een groot deel van het midden van het land voor. Het is een bewoner van rivieren en andere wateren, soms in meren. Een zanderige bodem met enige schuilplaatsen als rotsen of waterplanten hebben de voorkeur. In tegenstelling tot andere schildpadden is deze soort voornamelijk carnivoor, er is wel beschreven dat plantaardig materiaal wordt opgenomen maar dit waarschijnlijk onbedoelde bijvangst.
Taxonomie
De gladranddrieklauw werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Charles Alexandre Lesueur in 1827 als Trionyx muticus. Pas later werd de wetenschappelijke geslachtsnaam Apalone gebruikt. Er worden twee ondersoorten erkend:[3]
- Ondersoort Apalone mutica calvata
- Ondersoort Apalone mutica mutica
Bronvermelding
- Referenties
- ↑ (en) Gladranddrieklauw op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 135. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Apalone mutica.
- ↑ C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour, Turtles of the World.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Apalone mutica - Website Geconsulteerd 2 december 2015
- (en) - Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
- (en) C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour - Turtles of the World - Website