Gracilisuchus
| Gracilisuchus Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Midden-Trias | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Geslacht | |||||||||
| Gracilisuchus Romer, 1972 | |||||||||
| Typesoort | |||||||||
| Gracilisuchus stipanicicorum | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
| |||||||||
Gracilisuchus is een monotypisch geslacht van uitgestorven reptielen die voorkwamen in het Midden-Trias.
Kenmerken
De tot 50 cm grote dieren bezaten een lichtgebouwd lichaam met vier lange poten, een relatief grote kop met een korte snuit en grote oogkassen. De rug en lange staart waren bedekt met in elkaar grijpende beenplaten. De staart zorgde voor de lichaamsbalans tijdens het rennen op de achterpoten. Uit de bouw van de schedel, nekwervels en het enkelgewricht werd afgeleid dat het dier bij de krokodillen moet worden ingedeeld.
Leefwijze
Gracilisuchus was aangepast aan een leven op het land, maar leefde nabij het water, waar jacht werd gemaakt op kleine snelle reptielen en amfibieën, die het dier met zijn scherpe tanden doodde.
Vondsten
Fossielen werden gevonden in Argentinië.
- D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000). De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X