Gustav Leonhardtbrug
| Gustav Leonhardtbrug | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Gustav Leonardtbrug (2018)
| ||||
| Algemene gegevens | ||||
| Locatie | Amsterdam | |||
| Overspant | randwater Beatrixpark | |||
| Brugnummer | 449 | |||
| Bouw | ||||
| Ingebruikname | circa 1960 | |||
| ||||
Gustav Leonhardtbrug is een vaste brug in het Beatrixpark te Amsterdam-Zuid.
De brug is alleen geschikt voor voetgangers en fietsers, en leidt naar in-/uitgang Willem Landréstraat in de componistenbuurt. De brug dateert uit de periode rond 1960 toen daarvoor de Willem Landréstraat (circa 1954) werd aangelegd en bebouwd, er vervolgens een dammetje op de plaats van de brug lag (circa 1957). In 1964 lag de bestaande brug er. Het is een brug voornamelijk van hout. Ze staat op houten heipalen met een dwarsbalk, waarop houten liggers en een houten dek. Ook de balustrades zijn van hout.
De brug ging lange tijd naamloos door het leven als brug 449. In 2016 gaf de gemeente Amsterdam de brug haar naam in een jaar dat een aantal Amsterdamse bruggen hun officieuze naam verloor en een aantal naamloze bruggen (alsnog) een officiële naam kreeg. De brug is vernoemd naar de in 2012 overleden Gustav Leonhardt, organist, klavecinist, dirigent en musicoloog.
In genoemd park kregen in 2016 ook de Aron Wolff Berlijnbrug en Henriëtte van Heukelom-van den Brandelerbrug (eveneens genoemd naar musici) hun naam.
· 
· 
