Naar inhoud springen

Haloperidol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wikiwerner (overleg | bijdragen) op 21 dec 2019 om 22:14. (+link lijst van essentiële geneesmiddelen, replaced: lijst van essentiële geneesmiddelen → lijst van essentiële geneesmiddelen, BelgiëBelgië (hoofdbetekenis), België (hoofdbetekenis) →... met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Haloperidol
Chemische structuur
Haloperidol
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F) 60-70%
Metabolisatie Hepatisch
Uitscheiding Biliair/Renaal
Gebruik
Geneesmiddelengroep Antipsychotica
Subklasse Butyrofenonen
Merknamen Haldol (Janssen-Cilag)
Indicaties Psychosen, agressiviteit, manische episodes en agitatie
Voorschrift/recept Vereist
Toediening Oraal, intraveneus, intramusculair
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. C
Databanken
CAS-nummer 52-86-8
ATC-code N05AD01
PubChem 3559
DrugBank APRD00538
Farmacotherapeutisch Kompas Haloperidol
Chemische gegevens
Molecuulformule C21H23ClFNO2
IUPAC-naam 4-[4-(4-chlorofenyl)-4-hydroxy-1-piperidyl]-
1-(4-fluorofenyl)-butan-1-on
Molmassa 375,90 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Haloperidol (Haldol) is een conventioneel antipsychoticum en anti-emeticum dat in 1957 door het Belgische bedrijf Janssen Pharmaceutica werd ontwikkeld en vrijgegeven voor klinische tests in België in hetzelfde jaar. Het is een van de oudste van dergelijke middelen dat nog geregeld gebruikt wordt. Het heeft een sterk sederende en antipsychotische werking en wordt vooral gebruikt bij acute psychiatrische opwindingstoestanden en acute psychosen.

De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO.

Doseringen

  • Als anti-emeticum: 0,5 tot 1 mg 2× per dag.[1]
  • Als antipsychoticum: 2 tot 10 mg per dag of hoger.[2]
  • Bij schizofrenie tot 300 mg per 4 weken intramusculair.

Bijwerkingen

Haloperidol is een dopamine-antagonist en geeft als gevolg hiervan vaak parkinsonistische bijwerkingen, de bewegingen worden houterig en de lichaamshouding rigide. Gebruikers kunnen hierdoor een zogenoemde 'Haldol-shuffle' gaan vertonen. Haloperidol kan een onbehandelbare neurologische aandoening genaamd tardieve dyskinesie veroorzaken, met name bij langdurig gebruik van hoge doseringen. Tevens kan haloperidol in zeer zeldzame gevallen het levensbedreigende maligne neurolepticasyndroom (NMS) veroorzaken. In combinatie met MDMA kan dit middel leiden tot ernstige dystonie.

Zie de categorie Haloperidol van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.