Herzenbergiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Herzenbergiet
Herzenbergiet
Mineraal
Chemische formule (Sn, Pb)SnS2
Kleur Grijs, zwart
Streepkleur Bruinzwart
Hardheid 2 mohs
Gemiddelde dichtheid 5,197 kg/dm3
Glans Metaalglans
Opaciteit Opaak
Splijting [010] Goed
Kristaloptiek
Eenheidscel a = 4,32 Å, b = 11,19 Å, c = 3,97 Å, Z = 4
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal herzenbergiet is een lood-tin-sulfide met de chemische formule (Sn,Pb)SnS2. In zijn geïdealiseerde vorm is de chemische formule van herzenbergiet SnS: zonder substitutie van tin door lood. Het mineraal vormt een mengreeks met tealliet (PbSnS2), waarin een op de twee tinatomen vervangen is door een loodatoom.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijze tot zwarte herzenbergiet heeft een metaalglans en een bruinzwarte streepkleur. Het kristalstelsel is orthorombisch-dipyramidaal en de splijting is goed langs kristalvlak [010]. De gemiddelde dichtheid is 5,197 en de hardheid is 2.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

Herzenbergiet is vernoemd naar de Duitse geoloog Roberto Herzenberg. Herzenberg was in de eerste helft van de twintigste eeuw hoofd van de laboratoria voor de analyse van ertsen, van Moritz Hochschild, in het Boliviaanse departement Oruro.

Aanvankelijk noemde Herzenberg het mineraal ‘’kolbeckine’’; maar naderhand kreeg het zijn huidige naam.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Herzenbergiet komt voor in hydrothermale aders, rijk aan tin. Herzenbergietkristallen ontstaan pas nadat cassiteriet uitgekristaliseerd is. Occasioneel is tealliet een belangrijk tinerts.

De typelocatie van herzenbergiet is de Maria-Teresa-mijn in Huari in het Boliviaanse departement Oruro.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]