Tealliet
| Tealliet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | PbSnS2 | |||
| Tweelingen | Enkel zichtbaar in gepolijste stukken | |||
| Kleur | Loodgrijs, ijzergrijs, grijszwart; soms iriserend | |||
| Streepkleur | Zwart | |||
| Hardheid | 1,5-2 mohs | |||
| Gemiddelde dichtheid | 6,36 kg/dm3 | |||
| Glans | Metaalglans | |||
| Opaciteit | Opaak | |||
| Breuk | Elastisch | |||
| Splijting | [001] Perfect, lamellair | |||
| Habitus | Gewoonlijk massief, soms plaatvormig/tabulair [001]. Kristallen soms gebogen. | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Ruimtegroep | Pnma | |||
| Eenheidscel | a = 4,266 Å, b = 11,419 Å, c = 4,09 Å, Z = 2 | |||
| Bijzondere kenmerken | Ductiel, flexibel | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal tealliet is een lood-tin-sulfide met de chemische formule PbSnS2. Het vormt een mengreeks met herzenbergiet (Sn,Pb)SnS2).
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het donkergrijze tealliet heeft een metaalglans en een zwarte streepkleur. Het kristalstelsel is orthorombisch-dipyramidaal en de splijting is perfect langs kristalvlak [001]. Gezien de –soms– plaatvormige habitus van tealliet volgens [001], is de splijting lamellair. Eventuele tweelingen van tealliet zijn enkel te herkennen op gepolijste secties. De gemiddelde dichtheid is 6,36 en de hardheid is 1,5 à 2.
Opvallend is de ductiliteit en flexibiliteit van tealliet: het mineraal is bewerkbaar en toont een zekere vorm van elasticiteit.
Naam[bewerken | brontekst bewerken]
Tealliet is vernoemd naar de Britse geoloog Jethro Justinian Harris Teall (1849-1924), voormalige ‘’president’’ van de Geological Society of London en van de ‘’Geological Survey of Great Britain and Ireland’’.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Tealliet komt voor in hydrothermale aders, rijk aan tin. Occasioneel is tealliet een belangrijk tinerts.
De typelocaties van tealliet zijn de Santa Rosa-zilvermijnen in Antequera in Bolivia.