Hubert Davans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hubert Davans (Brugge, 6 juli 1946) is een Belgisch architect, gespecialiseerd in restauratie van bouwkundig erfgoed.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hubert Davans is een zoon van Leon Davans, ambtenaar bij de stad Brugge en van Louise Schaeverbeke (1921-2019). Hij trouwde in 1974 met Resie Delhaye, en ze kregen een zoon en een dochter.

Na humaniorastudies aan het Brugse Sint-Lodewijkscollege, studeerde hij aan de Gentse Sint-Lucasschool en behaalde het diploma van architect in 1970. Hij volgde onder meer de lessen van Firmin De Smidt.

Alvorens zich als zelfstandig architect in Brugge te vestigen, liep hij stage in Gent bij architect Roger Warie, voor restauraties, en in Varsenare bij architect Rik Scherpereel voor nieuwbouw.

Davans was voorzitter van de Culturele Kring Sint-Anna van 1981 tot 2002.

Restauraties en verbouwingen[bewerken | brontekst bewerken]

Davans was de eerste in Brugge die alvorens een ontwerp te maken voor restauratie, een architecturale en kunsthistorische studie opstelde met alle vindbare gegevens over de bouw en de opeenvolgende verbouwingen van het te restaureren of verbouwen gebouw. Hierdoor kregen zowel hij als de bouwheer en de controlerende overheid een beter inzicht in de logica van het ontwerp voor de uit te voeren restauratie. Dit werd in latere jaren voor iedereen een verplichte oefening bij elke restauratie.

In Brugge (binnenstad)[bewerken | brontekst bewerken]

Andere gemeenten[bewerken | brontekst bewerken]

Nieuwbouw[bewerken | brontekst bewerken]

Woningen, (desgevallend met apotheek of kantoor)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Kopstraat 6-8, Brugge.
  • Pater Pirelaan 10 Oostende - 1973.
  • Gemeneweideweg Noord 18, Sint-Kruis - 1973.
  • Blankenbergsesteenweg 170, Brugge - 1974.
  • Rijsenbergstraat 138, Gent - 1975.
  • Driekoningenstraat 86, Torhout - 1975.
  • Parmentielaan 63, Sint-Kruis - 1978.
  • Warrenplein, 3, Brugge - 1979.
  • Amazonestraat 18, Sint-Michiels - 1980.
  • Weidepenningstraat 6, Sijsele - 1981.
  • Lettenburgstraat 8, Zuienkerke - 1989.
  • A. Ruzettelaan, Blankenberge - 1994.
  • Grotemoerstraat 13, Oedelem - 1999.
  • Eglantierstraat 37, Oostkamp - 2002.
  • Aug. Derrestraat 68, Assebroek - 2006.
  • Bisschopsdreef 39, Sint-Kruis - 2009.
  • Sint-Gilliskoorstraat 15/17, Brugge - 2010.

Sociale woningen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Sint-Kruis, Haard en Kouter, Markgraafstraat, 34 sociale woningen - 1989.
  • Menen, Ontvoogdingsstraat, 57 sociale appartementen - 1994.
  • Sint-Kruis, Haard en Kouter, Markiesstraat, 29 sociale woningen - 1996.
  • Lissewege, Vivendo, Lisseweegs Vaartje, 16 sociale woningen - 2012.
  • Sint-Kruis, Vivendo, Babbaertstraat, 29 sociale woningen - 2015.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Restauratie van het "Leenhof" te Assebroek, in: Arsbroek, 1984.
  • (samen met Miek Goossens) De restauratie van ‘De Olifant’ in Brugge, in: M&L, jaargang 4.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Luc CONSTANDT (red.), Stenen herleven. 111 jaar kunstige herstellingen in Brugge, Brugge, 1988.
  • Dienst voor monumentenzorg en stadsvernieuwing (red.), Behoedzaam omgaan, monumentenzorg in Brugge 1988/1993, Brugge, 1994.
  • Piet SWIMBERGHE, "Met een oud huis moet je leren leven", in: Knack Weekend 24 februari 2002.
  • "Restaureren is graven in het verleden", in: Het Volk, 8 februari 1980.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]