i-mode
I-mode was een webdienst voor mobiele telefoons waarmee ze een dataverbinding kunnen hebben met het internet. Het maakt gebruik van het HTTP-protocol. I-mode kan worden gebruikt om webpagina's en e-mail op daarvoor geschikte mobiele telefoons te bekijken.
I-mode is een ontwikkeling van het bedrijf NTT DoCoMo in Japan. NTT DoCoMo lanceerde i-mode op 22 februari 1999. Op 30 juni 2006 waren er 46,8 miljoen abonnees in Japan en meer dan 5 miljoen in de rest van de wereld.
I-mode werd wereldwijd sinds oktober 2005 verzorgd door DoCoMo's partners - door middel van een licentieovereenkomst - in de volgende landen: Duitsland en Nederland (KPN), België (BASE), Frankrijk (Bouygues Télécom), Spanje (Telefónica), Italië (Wind), Griekenland (Cosmote), Hongkong (3) en Taiwan (Far East Tone), Singapore (StarHub), Israël (Cellcom), Ierland (O2), Bulgarije (Globul) en Rusland (MTS).
Het einde van i-mode komt in zicht aangezien op 17 juli 2007 Telstra (Australië) en O2 (Verenigd Koninkrijk) bekendmaakten te stoppen met i-mode.[1] Een dag later volgde KPN.[2] Op 3 april 2011 beëindigde KPN definitief de dienst i-mode in Nederland.
Techniek
Een i-mode-webpagina is geschreven in de opmaaktaal Compact HTML. Dit is een vereenvoudigde versie van HTML, de taal waarin webpagina's geschreven zijn. Omdat een telefoon over relatief weinig geheugen beschikt, mogen i-mode-webpagina's maar 10 kB groot zijn.
Hoewel het maken van i-mode-sites door amateurs mogelijk is, lijkt het gebruik van i-mode zich vrijwel uitsluitend in professionele omgevingen af te spelen.