Naar inhoud springen

IJzerhard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door PAvdK (overleg | bijdragen) op 31 mei 2019 om 21:03. (aanpassing)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
IJzerhard
IJzerhard
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Lamiiden
Orde:Lamiales
Familie:Verbenaceae (IJzerhardfamilie)
Geslacht:Verbena
Soort
Verbena officinalis
L. (1753)
IJzerhard
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
IJzerhard op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

IJzerhard (Verbena officinalis) is een overblijvende of soms eenjarige plant uit de ijzerhardfamilie (Verbenaceae).[1]

Kenmerken

IJzerhard heeft een dunne opgaande stengel en kan een hoogte van 100 cm bereiken waarbij de onderkant van de stengel zich verhout. Binnen de soort kan het behaarde blad verschillende vormen aannemen. De plant geurt niet en smaakt rauw en zonder bewerking onaangenaam bitter.

De bloeiaren beginnen in de bladoksels, de 3-5 mm grote trompetvormige bloempjes zijn zachtroze tot violet van kleur. De bloeitijd is van juni tot in de herfst. De bloeiaren zijn tenger, maar taai en buigzaam. De vrucht is een splitvrucht.

Verspreiding

IJzerhard is de enige van nature in Nederland en België voorkomende vertegenwoordiger van de ijzerhardfamilie, ze is er tamelijk zeldzaam. Het verspreidingsgebied is oorspronkelijk Europa, het noorden en midden van Azië en het noorden van Afrika. Adventief heeft de plant zich over de hele wereld verspreid. In Nederland en België komt de soort voor in gebieden waar de bodem uit mergel bestaat en langs de grote rivieren, op spoorwegterreinen en andere plekken waar sprake is van een stikstofrijke, kalkrijke en stenige bodem. Ze staat bij voorkeur langs wegkanten, op of bij muren, heggen en ruigten op kalkhoudende, stikstofrijke, stenige grond.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Verbena officinalis op Wikimedia Commons.