Just (Justo) Fontaine werd geboren in Marrakesh, ten tijde van het Franse protectoraat over Marokko, uit een Spaanse moeder en een Franse vader uit Normandië.[1] Hij begon zijn voetballoopbaan bij Kawkab Marrakesh. Hij werd door zijn boezemvriend Boubker Négraoui voorgesteld aan trainer Carlo Moretti, die hem en zijn broertje Gigi een contract liet tekenen. Twee jaar later vertrok hij alleen naar Casablanca en werd daar geïntroduceerd door de beroemde Marcel Cerdan (wereldkampioen boksen en ex-partner van zangeres Édith Piaf) bij Wydad Casablanca (destijds USM Casablanca). Bij die club begon hij zijn professionele carrière en zou er uiteindelijk spelen van 1950 tot 1953. Bij OGC Nice speelde hij van 1953 tot 1956. Hij scoorde er vierenveertig doelpunten in drie seizoenen. In 1956 vertrok hij naar Stade de Reims, waar hij honderdeenentwintig doelpunten scoorde in zes seizoenen. Met deze club werd hij in 1958 en 1960 kampioen van Frankrijk. Ook voor het Frans voetbalelftal scoorde Fontaine veel: dertig doelpunten in eenentwintig wedstrijden. Hoogtepunt in zijn carrière was het bereiken van de halve finale op het WK van 1958. Hij speelde zijn laatste wedstrijd - als gevolg van hardnekkige blessures- reeds in 1962, nog voordat het WK in Chili van start ging.
Fontaine vervulde later enkele trainersfuncties. In 1974 leidde hij Paris St. Germain naar de hoogste Franse divisie.
Op 10 juni 2014, aan de vooravond van het WK in Brazilië, ontving de 80-jarige Fontaine in São Paulo een unieke onderscheiding; de Platinischoen. Deze ontving hij uit de handen van toenmalig UEFA-voorzitter Michel Platini en van Ronaldo, de toenmalige WK-topscorer met vijftien doelpunten op meerdere WK's. Daarmee werd zijn prestatie uit 1958, dertien doelpunten in één toernooi, nog eens geëerd.[2]
Wydad Casablanca
OGC Nice
Frankrijk: 21 interlands, 30 doelpunten.