Just (Justo) Fontaine begon te voetballen bij Kawkab Marrakesh. Hij werd door zijn boezemvriend Boubker Négraoui voorgesteld aan trainer Carlo Moretti, die hem en zijn broertje Gigi een contract liet tekenen. Twee jaar later vertrok hij alleen naar Casablanca en werd daar geïntroduceerd door de beroemde Marcel Cerdan (wereldkampioen boksen en ex-partner van de zangeres Édith Piaf) bij Wydad Casablanca (destijds US Casablanca). Bij die club begon hij zijn professionele carrière en hij zou er uiteindelijk spelen van 1950 tot 1953. Bij OGC Nice speelde hij van 1953 tot 1956. Hij scoorde er vierenveertig doelpunten in drie seizoenen. In 1956 vertrok hij naar Stade de Reims, waar hij honderdeenentwintig doelpunten scoorde in zes seizoenen. Met deze club werd hij in 1958 en 1960 kampioen van Frankrijk. Ook voor het Frans voetbalelftal scoorde Fontaine veel: dertig doelpunten in eenentwintig wedstrijden. Hoogtepunt in zijn carrière was het bereiken van de halve finale op het WK van 1958. Hij speelde zijn laatste wedstrijd in 1962. In 2009 stierf zijn jeugdvriend Boubker Négraoui in Casablanca aan de gevolgen van een hartstilstand. Ondanks zijn chronische ziekte was Fontaine aanwezig bij de begrafenis in Marrakesh.
Op 10 juni 2014, aan de vooravond van het WK in Brazilië, ontving de 80-jarige Fontaine in São Paulo een unieke onderscheiding; de Platinischoen. Deze ontving Fontaine uit de handen van toenmalig UEFA-voorzitter Michel Platini en van Ronaldo, de toenmalige WK-topscorer met in totaal vijftien doelpunten. Daarmee werd zijn prestatie uit 1958, dertien doelpunten in een toernooi, nog eens geëerd.[2]
Marokko
OGC Nice
Frankrijk: 21 interlands, 30 doelpunten.