Naar inhoud springen

Kabinet-Brandt II

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kabinet–Brandt II
Kabinet in Duitsland Vlag van Duitsland
Kabinet-Brandt II
Premier Willy Brandt (1972–1974)
Walter Scheel (1974)
(Bondskanselier)
Partij(en) SPDFDP
Politieke kleur SociaaldemocratischLiberaal
(Centrum)
1972–1976
Start 15 december 1972
Demissionair 7 mei 1974
Eind 16 mei 1974
Voorganger Brandt I
Opvolger Schmidt I
Staatshoofd Gustav Heinemann
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Het kabinet–Brandt II was de uitvoerende macht van de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) van 15 december 1972 tot 16 mei 1974. Bondskanselier Willy Brandt (SPD) stond aan het hoofd van een coalitie van SPD en FDP.

Op 7 mei 1974 nam Brandt onverwacht ontslag omdat zijn persoonlijke medewerker Günter Guillaume ontmaskerd werd als DDR-spion. Een van de redenen was dat Brandt werd meegedeeld dat de DDR over kwetsende informatie over zijn privéleven beschikte.[1] Vicekanselier Walter Scheel diende als waarnemend Bondskanselier tot hij werd opgevolgd door minister van Financiën Helmut Schmidt.

Ambassadeur naar de Verenigde Staten Berndt von Staden, bondskanselier Willy Brandt, president van de Verenigde Staten Richard Nixon, Nationaal Veiligheidsadviseur Henry Kissinger en onderstaatssecretaris voor Buitenlandse Zaken Günther van Well tijdens een bezoek aan het Witte Huis op 29 september 1973.
Britse minister van Financiën Denis Healey, bondsminister van Financiën Helmut Schmidt en de Nederlandse minister van Financiën Wim Duisenberg tijdens een EEG bijeenkomst op het Catshuis op 24 april 1974.
Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij(en)
Willy Brandt Willy Brandt
(1913–1992)
Bondskanselier 22 oktober 1969
[2]
7 mei 1974
[3]
SPD
Walter Scheel Walter Scheel
(1919–2016)
[4]
7 mei 1974 16 mei 1974 FDP
Vicekanselier 22 oktober 1969
[2]
Bondsminister van
Buitenlandse
Zaken
Hans-Dietrich Genscher Hans-Dietrich
Genscher

(1927–2016)
Bondsminister van
Binnenlandse
Zaken
22 oktober 1969
[2]
16 mei 1974 FDP
Helmut Schmidt Helmut
Schmidt

(1918–2015)
Bondsminister van
Financiën
7 juli 1972
[2]
16 mei 1974 SPD
Gerhard Jahn Gerhard Jahn
(1927–1998)
Bondsminister van
Justitie
22 oktober 1969
[2]
16 mei 1974 SPD
Hans Friderichs Hans
Friderichs

(1931)
Bondsminister van
Economische
Zaken
15 december 1972 7 oktober 1977
[5]
FDP
Georg Leber Georg Leber
(1920–2012)
Bondsminister van
Defensie
7 juli 1972
[2]
16 februari 1978
[5]
SPD
Katharina Focke Katharina
Focke

(1922–2016)
Bondsminister van
Volksgezondheid,
Jeugd en
Familie Zaken
15 december 1972 14 december 1976
[5]
SPD
Walter Arendt Walter Arendt
(1925–2005)
Bondsminister van
Arbeid en
Sociale Zaken
22 oktober 1969
[2]
14 december 1976
[5]
SPD
Klaus von Dohnanyi Klaus von
Dohnanyi

(1928)
Bondsminister van
Onderwijs en
Wetenschap
15 maart 1972
[2]
16 mei 1974 SPD
Lauritz Lauritzen Lauritz
Lauritzen

(1910–1980)
Bondsminister
van Verkeer
7 juli 1972
[2]
16 mei 1974 SPD
Josef Ertl Josef Ertl
(1925–2000)
Bondsminister van
Landbouw,
Voedsel en
Bosbeheer
22 oktober 1969
[2]
17 september 1982
[5]
FDP
Hans-Jochen Vogel Hans-Jochen
Vogel

(1926–2020)
Bondsminister van
Ruimtelijke
Ordening en
Huisvesting
15 december 1972 16 mei 1974 SPD
Ministers zonder portefeuille
Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij(en)
Erhard Eppler Erhard Eppler
(1926–2019)
Bondsminister voor
Economische
Betrekkingen
16 oktober 1968
[2]
8 juli 1974
[5]
SPD
Egon Franke Egon Franke
(1913–1995)
Bondsminister voor
Oost-Duitse
Betrekkingen
22 oktober 1969
[2]
1 oktober 1982
[5]
SPD
Horst Ehmke Horst Ehmke
(1927–2017)
Bondsminister voor
Onderzoek,
Technologie,
Posterijen en
Communicatie
15 december 1972 16 mei 1974 SPD
Egon Bahr Egon Bahr
(1922–2015)
Bondsminister voor
Speciale Zaken
voor de
Bondskanselier
15 december 1972 8 juli 1974
[5]
SPD
Werner Maihofer Werner
Maihofer

(1918–2009)
Bondsminister voor
Speciale Zaken
voor de
Vicekanselier
15 december 1972 16 mei 1974 FDP
Horst Ehmke Horst Grabert
(1927–2011)
Chef des
Bundeskanzleramts
15 december 1972 16 mei 1974 SPD
Staatssecretaris
voor de
Bundeskanzleramts