Karel Glastra van Loon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Tulp8 (overleg | bijdragen) op 1 feb 2020 om 10:57. (→‎Bibliografie: Jan Bogaerts (fotograaf))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Karel Glastra van Loon
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Karel Reinier Glastra van Loon
Geboren 24 december 1962
Geboorteplaats Amsterdam
Overleden 1 juli 2005
Overlijdensplaats Hilversum
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep schrijver, columnist, cabaretier, politiek activist
Werk
Bekende werken De Passievrucht (1999)
Lisa's adem (2001)
Dbnl-profiel
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Karel Reinier Glastra van Loon (Amsterdam, 24 december 1962 – Hilversum, 1 juli 2005) was een Nederlandse schrijver, publicist, columnist, cabaretier en politiek activist.

Zijn bekendste boeken zijn Lisa's adem en het later verfilmde De Passievrucht. Dit laatste boek is inmiddels in 31 talen uit 34 landen vertaald en was daarmee toen de meest vertaalde Nederlandse roman ooit, nu is dat Het diner, van Herman Koch. Met De Passievrucht won Glastra van Loon de Generale Bank Literatuurprijs.

Loopbaan

Van 1988 tot 1994 maakte hij deel uit van de cabaretgroep Herenakkoord die in 1989 een finaleplaats behaalde bij het Camerettenfestival. Tot eind 1994 toerde hij met deze groep de cabarettheaters. Daarna raakte hij in televisiekringen verzeild; hij maakte documentaires voor Lolapaloeza en maakte enige tijd deel uit van de redactie van televisieprogramma Karel (met Karel van de Graaf) en later Hagens (met Pieter Jan Hagens). In 2002 toerde hij de Nederlandse theaters met Thomas Verbogt en Manon Uphoff met een literair theaterprogramma (deels als het Herenakkoord-personage Peter Edelweis).

Glastra van Loon was actief voor de Socialistische Partij. In die hoedanigheid heeft hij ook een aantal boeken over maatschappelijke onderwerpen geschreven in samenwerking met oud-SP-fractievoorzitter in de Tweede Kamer Jan Marijnissen. Verder schreef Glastra van Loon samen met Bob Fosko en Jan Paul van der Meij in 2002 het SP verkiezingslied 'Een mens is meer!' dat veelvuldig bij verkiezingsspotjes van de SP werd ingezet. Hij was ook actief als columnist. In de vroege jaren negentig schreef hij (samen met Peer Engels) een column in Paul Haenens Mens + Gevoelens (onder de titel Glas & Engels), en hij schreef vanaf 2003 columns voor damesblad Margriet, omdat hij zijn schrijven niet tot de 'elite' wilde beperken. Begin 2004 werd bij hem een hersentumor geconstateerd, waaraan hij bijna anderhalf jaar later op 42-jarige leeftijd overleed.

Prijzen

Artikelen en verhalen in tijdschriften

  • 1997 - De liefde komt altijd te laat in Hollands Maandblad (nummer 8-9, pagina 22-38)
  • 1999 - Nultijd in Hollands Maandblad (nummer 3, pagina 35)
  • 1999 - Toets der kritiek - Middelmatigheid aan de macht in Hollands Maandblad (nummer 12, pagina 23-24)
  • 2002 - Over het Amerikaanse gebrek aan zelfkritiek in Vrij Nederland (jaargang 63, 30 juli, pagina 62-64)
  • 2003 - Waarom wij Clarence Seedorf haten in Nieuwe Revu (nummer 48, pagina 54-58)
  • 2003 - De criticus heeft altijd gelijk in Tijdschrift schrijven (jaargang 7, december/januarinummer, pagina 15-17)

Bibliografie

Muziek

  • 2002 - Een mens is meer!, campagnelied van de SP, geschreven samen met Bob Fosko en Nico Brandsen (Ketch-up 20020119)

Familie

Karel Glastra van Loon was een zoon van Feico Pieter Glastra van Loon, architect (1922-2013) en een kleinzoon van architect Joseph Cuypers.[1]

Externe links

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karel_Glastra_van_Loon&oldid=55578436"