Kikkan Randall

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kikkan Randall
Kikkan Randall (Szklarska Poręba, 2012)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Kikkan Lewis Randall
Geboortedatum 31 december 1982
Geboorteplaats Salt Lake City, Utah
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lengte 1,65 m
Gewicht 60 kg
Sportieve informatie
Discipline Langlaufen
Trainer/coach Erika Flora, Frode Lillefjell
Club Alaska Pacific Nordic Ski Center
Olympische Spelen 2002, 2006, 2010, 2014, 2018
Debuut 2001
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 1 0 0
Wereldkampioenschappen 1 1 1
Totaal (4 medailles) 2 1 1
Portaal  Portaalicoon   Sport
Randall in actie tijdens een wereldbekerwedstrijd in Dresden (2018).

Kikkan Lewis Randall (Salt Lake City (Utah), 31 december 1982) is een Amerikaanse langlaufster. Randall vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen in Salt Lake City, Turijn, Vancouver, Sotsji en Pyeongchang.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bij haar internationale debuut, op de wereldkampioenschappen langlaufen 2001 in het Finse Lahti, eindigde Randall 34e op de sprint. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2002 in haar geboorteplaats, Salt Lake City, eindigde de Amerikaans als 44e op de sprint.

In Val di Fiemme nam Randall deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2003. Op dit toernooi eindigde ze als 39e op de sprint, op de 10 kilometer klassieke stijl eindigde ze als vijftigste en op de 10 kilometer achtervolging als 54e. In februari 2005 maakte de Amerikaanse in Reit im Winkl haar debuut in de wereldbeker. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2005 in Oberstdorf eindigde Randall als 29e op de sprint en als 65e op de 10 kilometer vrije stijl. Samen met Sarah Konrad eindigde ze als veertiende op het onderdeel teamsprint, op de estafette eindigde ze samen met Wendy Kay Wagner, Rebecca Dussault en Sarah Konrad op de vijftiende plaats. In februari 2006 scoorde Amerikaans in Davos haar eerste wereldbekerpunten. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2006 in Turijn eindigde Randall als negende op de sprint en als 53e op de 10 kilometer klassieke stijl. Op de teamsprint eindigde ze samen met Wendy Kay Wagner als tiende, samen met Wendy Kay Wagner, Sarah Konrad en Rebecca Dussault eindigde ze als vijftiende op de estafette. Enkele weken na de Spelen finishte de Amerikaanse in Borlänge voor de eerste maal in haar carrière in de toptien van een wereldbekerwedstrijd.

In januari 2007 stond Randall in Rybinsk voor het eerst op het podium van een wereldbekerwedstrijd. In Sapporo nam de Amerikaanse deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2007, op dit toernooi eindigde ze als 22e op de sprint en als 41e op de 15 kilometer achtervolging. Samen met Laura Valaas eindigde ze als elfde op de teamsprint. In december 2007 boekte Randall in Rybinsk haar eerste wereldbekerzege. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2009 in Liberec veroverde de Amerikaanse de zilveren medaille op de sprint, op de 10 kilometer klassiek eindigde ze op de 26e plaats. Op de teamsprint eindigde ze samen met Laura Valaas op de elfde plaats, samen met Morgan Arritola, Elizabeth Stephen en Caitlin Compton eindigde ze als veertiende op de estafette. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver eindigde Randall als achtste op de sprint en als 23e op de 30 kilometer klassieke stijl. Op de teamsprint eindigde ze samen met Caitlin Compton op de zesde plaats, op de estafette eindigde ze samen met Holly Brooks, Morgan Arritola en Caitlin Compton op de elfde plaats.

In Oslo nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2011. Op dit toernooi eindigde ze als achttiende op de 30 kilometer vrije stijl, als 26e op de sprint en als 32e op de 10 kilometer klassieke stijl. Samen met Sadie Bjornsen eindigde ze als negende op de teamsprint, op de estafette eindigde ze samen met Holly Brooks, Elizabeth Stephen en Jessica Diggins op de negende plaats. In het seizoen 2011/2012 legde de Amerikaanse beslag op de wereldbeker sprint. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2013 in Val di Fiemme eindigde Randall als negentiende op sprint en als dertigste op de 10 kilometer vrije stijl. Samen met Jessica Diggins werd ze wereldkampioene op de teamsprint, op de estafette eindigde ze samen met Sadie Bjornsen, Elizabeth Stephen en Jessica Diggins eindigde ze als vierde op de estafette. In het seizoen 2012/2013 prolongeerde ze de eindzege in het wereldbeker sprintklassement. Het seizoen daarop, 2013/2014, won de Amerikaanse de wereldbeker sprint voor de derde maal op rij. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Randall als achttiende op de sprint en als 28e op de 30 kilometer vrije stijl. Samen met Sophie Caldwell eindigde ze als zevende op de teamsprint, op de estafette eindigde ze samen met Sadie Bjornsen, Elizabeth Stephen en Jessica Diggins op de achtste plaats.

In Falun nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2015. Op dit toernooi eindigde ze vijftiende op de 10 kilometer vrije stijl, als 31e op de 30 kilometer klassieke stijl en als 35e op de sprint. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2017 in Lahti sleepte de Amerikaanse de bronzen medaille in de wacht op de sprint, daarnaast eindigde ze als zeventiende op de 15 kilometer skiatlon en als 26e op de 10 kilometer klassieke stijl. Samen met Sadie Bjornsen, Elizabeth Stephen en Jessica Diggins eindigde ze als vierde op de estafette. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang eindigde Randall als zestiende op de 10 kilometer vrije stijl en als veertigste op de 15 kilometer skiatlon. Op de teamsprint veroverde ze samen met Jessica Diggins de gouden medaille, samen met Sophie Caldwell, Sadie Bjornsen en Jessica Diggins eindigde ze als vijfde op de estafette.

Na afloop van het seizoen 2017/2018 beëindigde Randall haar langlaufcarrière.[1]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2002 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City 44e Sprint (vrije stijl)
2006 Vlag van Italië Turijn 9e Sprint (vrije stijl)
53e 10 km (klassieke stijl)
10e Teamsprint (klassieke stijl)
14e 4x5 km estafette
2010 Vlag van Canada Vancouver 8e Sprint (klassieke stijl)
23e 30 km klassieke stijl
6e Teamsprint (vrije stijl)
11e 4x5 km estafette
2014 Vlag van Rusland Sotsji 18e Sprint (vrije stijl)
28e 30 km vrije stijl
7e Teamsprint (klassieke stijl)
8e 4x5 km estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 16e 10 km (vrije stijl)
40e 15 km skiatlon
Goud Teamsprint (vrije stijl)
5e 4x5 km estafette

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2001 Vlag van Finland Lahti 34e Sprint (vrije stijl)
2003 Vlag van Italië Val di Fiemme 39e Sprint (vrije stijl)
50e 10 km klassieke stijl
54e 10 km achtervolging
2005 Vlag van Duitsland Oberstdorf 29e Sprint (klassieke stijl)
65e 10 km vrije stijl
14e Teamsprint (vrije stijl)
15e 4x5 km estafette
2007 Vlag van Japan Sapporo 22e Sprint (klassieke stijl)
41e 15 km achtervolging
11e Teamsprint (vrije stijl)
2009 Vlag van Tsjechië Liberec Zilver Sprint (vrije stijl)
26e 10 km klassieke stijl
11e Teamsprint (klassieke stijl)
14e 4x5 km estafette
2011 Vlag van Noorwegen Oslo 26e Sprint (vrije stijl)
32e 10 km klassieke stijl
18e 30 km vrije stijl
9e Teamsprint (klassieke stijl)
9e 4x5 km estafette
2013 Vlag van Italië Val di Fiemme 19e Sprint (klassieke stijl)
30e 10 km vrije stijl
Goud Teamsprint (vrije stijl)
4e 4x5 km estafette
2015 Vlag van Zweden Falun 35e Sprint (klassieke stijl)
15e 10 km vrije stijl
31e 30 km klassieke stijl
2017 Vlag van Finland Lahti Brons Sprint (vrije stijl)
26e 10 km klassieke stijl
17e 15 km skiatlon
4e 4x5 km estafette

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algm DI SP TdS
2005/2006 59e – 34e –
2006/2007 30e – 12e –
2007/2008 32e – 15e –
2008/2009 46e 76e 25e –
2009/2010 37e 49e 18e –
2010/2011 10e 23e Brons 21e
2011/2012 5e 14e Goud 10e
2012/2013 Brons 10e Goud 12e
2013/2014 6e 17e Goud –
2014/2015 43e 71e 17e DNF
2016/2017 36e 45e 20e DNF
2017/2018 31e 27e 22e DNF
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
1. 16 december 2007 Vlag van Rusland Rybinsk Sprint (vrije stijl)
2. 15 januari 2011 Vlag van Tsjechië Liberec Sprint (vrije stijl)
3. 20 februari 2011 Vlag van Noorwegen Drammen Sprint (vrije stijl)
4. 3 december 2011 Vlag van Duitsland Düsseldorf Sprint (vrije stijl)
5. 11 december 2011 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
6. 8 december 2012 Vlag van Canada Quebec Sprint (vrije stijl)
7. 29 december 2012 Vlag van Duitsland Oberhof 3 km vrije stijl TdS
8. 1 januari 2013 Vlag van Zwitserland Val Müstair Sprint (vrije stijl) TdS
9. 1 februari 2013 Vlag van Rusland Sotsji Sprint (vrije stijl)
10. 9 maart 2013 Vlag van Finland Lahti Sprint (vrije stijl)
11. 11 januari 2014 Vlag van Tsjechië Nové Město Sprint (vrije stijl)
12. 18 januari 2014 Vlag van Polen Szklarska Poręba Sprint (vrije stijl)
13. 1 maart 2014 Vlag van Finland Lahti Sprint (vrije stijl)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Kikkan Randall van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kikkan_Randall&oldid=62729409"