Krijtvaaggronden
| Krijtvaaggrond | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Bodemprofiel van een krijtvaaggrond
| ||||
| Orde | Vaaggronden | |||
| Suborde | Xerovaaggronden | |||
| Groep | Krijtvaaggronden | |||
| Subgroep | Krijtvaaggronden | |||
| ||||
Een krijtvaaggrond is een bodemtype binnen het Nederlandse systeem van bodemclassificatie dat behoort tot suborde van de xerovaaggronden. Deze gronden zijn gevormd door verwering van kalksteen (krijt). Krijtvaaggronden hebben een A-horizont die direct aansluit op de kalksteen. Het vaste gesteente begint binnen 40 cm vanaf het oppervlak. Deze gronden worden internationaal Rendzina's genoemd. In Nederland komen ze uitsluitend in Zuid-Limburg voor.
In de oude versie van de Nederlandse bodemclassificatie uit 1966 werden de krijtvaaggronden ingedeeld bij de eerdgronden onder de naam 'krijteerdgronden'.
Schematische profielbeschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De onderstaande tabel omvat een schematische uiteenzetting van het bodemprofiel van een krijtvaaggrond.
| Horizont | Diepte | Omschrijving |
|---|---|---|
| Ah | 0–12 cm | bruine, matig humeuze, matig lichte zavel, kalkrijk, afgerond blokkige structuur |
| AC | 12–25 cm | bleekbruine, matig humusarme, matig lichte zavel, kalkrijk, scherp blokkige structuur |
| 2Rg1 | 25–40 cm | vrij zachte kalksteen, matig veel roestvlekken, matig veel wortels |
| 2Ru1 | 40–65 cm | vrij zachte kalksteen, weinig wortels |
| 2Ru2 | 65–75 cm | harde kalksteen |
| 2Rg2 | > 75 cm | zachte kalksteen, matig veel roestvlekken |
Bronnen, noten en/of referenties
- De Bakker, H. & Schelling, J. (1966). - 1e druk. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen.
- De Bakker, H. & Schelling, J. (1989). - 2e gew. druk bewerkt door J. Brus en C. van Wallenburg. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen. [1]
· 
· 