Brikgronden
Brikgronden zijn volgens de Nederlandse bodemclassificatie alle minerale gronden met duidelijke klei-inspoeling in de B-horizont. Dit heet in het Nederlandse systeem een textuur-B of briklaag. Internationaal wordt gesproken van een argillic B-horizon. Het is een horizont met een blokkige structuur en een donkerder kleur en vastere consistentie dan de erboven gelegen A-horizont en de eronder gelegen C-horizont.
Brikgronden worden uitsluitend aangetroffen op pleistocene sedimenten als oude rivierklei of löss. Het zijn gronden waar bodemvormende processen al gedurende een lange periode actief zijn.
Onderverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
De brikgronden worden op basis van het voorkomen van hydromorfe kenmerken op geringe diepte onderverdeeld in twee suborden:
- Hydrobrikgronden - gronden met tijdelijke hoge, maar het grootste deel van het jaar lage grondwaterstanden
- Xerobrikgronden - gronden met lage grondwaterstanden
De twee suborden worden op (sub)groep niveau verder onderverdeeld in:
- Hydrobrikgronden
- Hydrobrikgronden
- Beemdbrikgronden - hydrobrikgronden met een zandbovengrond
- Kuilbrikgronden - hydrobrikgronden zonder een zandbovengrond
- Hydrobrikgronden
- Xerobrikgronden
- Xerobrikgronden
- Bergbrikgronden - xerobrikgronden met de briklaag aan het oppervlak of direct onder de bouwvoor (Ap-horizont) (geërodeerde brikgronden)
- Delbrikgronden - xerobrikgronden met een zandbovengrond en met hydromorfe kenmerken in de Bt-horizont
- Rooibrikgronden - xerobrikgronden met een zandbovengrond, zonder hydromorfe kenmerken in de E- of de Bt-horizont
- Daalbrikgronden - xerobrikgronden met roestvlekken in de Bt-horizont
- Radebrikgronden - xerobrikgronden waarin hydromorfe kenmerken ontbreken of met roestvlekken dieper dan de Bt-horizont
- Xerobrikgronden
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
· ·