Krijtvaaggronden
| Krijtvaaggronden | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Orde | vaaggronden | |||
| Suborde | xerovaaggronden | |||
| Groep | krijtvaaggronden | |||
| Subgroep | krijtvaaggronden | |||
| ||||
Een krijtvaaggrond is een bodemtype binnen het Nederlandse systeem van bodemclassificatie dat behoort tot suborde van de xero-vaaggronden. Deze gronden zijn gevormd door verwering van kalksteen (Krijt). Krijtvaaggronden hebben een A-horizont die direct aansluit op de kalksteen. Het vaste gesteente begint binnen 40 cm vanaf het oppervlak. Deze gronden worden internationaal Rendzina's genoemd. In Nederland komen ze uitsluitend in Zuid-Limburg voor.
In de oude versie van de Nederlandse bodemclassificatie uit 1966 waren deze gronden als krijteerdgronden ingedeeld bij de eerdgronden.
| horizont | diepte | omschrijving |
|---|---|---|
| Ah | 0–12 cm | bruine, matig humeuze, matig lichte zavel, kalkrijk, afgerond blokkige structuur |
| AC | 12–25 cm | bleekbruine, matig humusarme, matig lichte zavel, kalkrijk, scherp blokkige structuur |
| 2Rg1 | 25–40 cm | vrij zachte kalksteen, matig veel roestvlekken, matig veel wortels |
| 2Ru1 | 40–65 cm | vrij zachte kalksteen, weinig wortels |
| 2Ru2 | 65–75 cm | harde kalksteen |
| 2Rg2 | >75 cm | zachte kalksteen, matig veel roestvlekken |
Bronnen, noten en/of referenties
- Bakker, H. de en J. Schelling, 1966- 1e druk. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen.
- Bakker, H. de en J. Schelling, 1989 - 2e gew. druk bewerkt door J. Brus en C. van Wallenburg. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen. [1]
· 
· 