Kuifaalscholver
Kuifaalscholver IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Gulosus aristotelis (Linnaeus, 1761) | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Kuifaalscholver (Gulosus aristotelis)
Verspreidingsgebied van de kuifaalscholver broedgebied
niet-broedgebied | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Kuifaalscholver op ![]() | |||||||||||||
|
De kuifaalscholver (Gulosus aristotelis synoniem Phalacrocorax aristotelis) is een vogel uit de orde van Suliformes. Dit geslacht is op grond van moleculair genetisch onderzoek afgesplitst van het geslacht Phalacrocorax.[2]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De vogel wordt ongeveer 75 centimeter groot, iets kleiner dan de (gewone) aalscholver. Verder lijken de soorten veel op elkaar, maar de kuifaalscholver heeft een dunnere snavel, een groenachtige glans en een voornamelijk bij volwassenen vogels zichtbare kuif. De kleur is groenzwart, met een gele snavelbasis.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort komt voor op de rotskusten van Noorwegen tot Noord-Afrika. In Nederland is de kuifaalscholver zeldzaam. Kuifaalscholvers komen zelden in het binnenland voor.
De soort telt 3 ondersoorten:
- G. a. aristotelis: IJsland en westelijk Europa.
- G. a. riggenbachi: de westkust van Marokko.
- G. a. desmarestii: de mediterrane kusten en eilanden.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- SoortenBank.nl beschrijving, afbeeldingen en geluid
- Kaarten met waarnemingen:
Bronnen, noten en/of referenties
|