Lophocalotes

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lophocalotes
Tekening van Lophocalotes ludekingi uit 1872.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Iguania (Leguaanachtigen)
Familie:Agamidae (Agamen)
Onderfamilie:Draconinae
Geslacht
Lophocalotes
Günther, 1872
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lophocalotes op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Lophocalotes is een geslacht van hagedissen uit de familie agamen (Agamidae).

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Pieter Bleeker in 1860. Er zijn twee soorten, inclusief de pas in 2018 beschreven soort Lophocalotes achlios. Hiervoor was het geslacht monotypisch.

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Lophocalotes achlios Harvey, Scrivani, Shaney, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2018 Indonesië (Sumatra)
Lophocalotes ludekingi Pieter Bleeker, 1860 Indonesië (Sumatra)

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De lichaamskleur is groen, in de nek en op de rug is een kam aanwezig die voorzien is van stekels, vooral bij de mannetjes. Lophocalotes ludekingi is te onderscheiden van de enige andere soort uit het geslacht -Lophocalotes achlios- door een lager aantal buikschubben, minder schubben aan de keel en minder lamel-achtige schubben onder de tenen.[1]

Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]

De vrouwtjes zetten eieren af en produceren twee tot zes eieren per jaar. Op het menu staan verschillende ongewervelden zoals insecten.[1]

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De hagedissen komen voor in delen van zuidelijk Azië en leven endemisch in Indonesië. Beide soorten zijn alleen gevonden op het eiland Sumatra.[2]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]