Luc Terlinden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Luc Terlinden
Luc Terlinden (22 juni 2023)
Aartsbisschop van de Rooms-Katholieke Kerk
Wapen van een aartsbisschop
Geboren 17 oktober 1968
Plaats Etterbeek
Wijdingen
Priester 18 september 1999
Bisschop 3 september 2023
Kerkelijke carrière
Huidige functie 2023-heden:
aartsbisschop van Mechelen-Brussel
Eerdere functies 2017-2023:
Kanunnik van het aartsbisdom Mechelen-Brussel

2021-2023:
Vicaris-generaal van het aartsbisdom Mechelen-Brussel

Successie
Voorganger aartsbisschop van Mechelen-Brussel:
Jozef De Kesel
Portaal  Portaalicoon   Christendom

Luc Christian Joseph Marie Terlinden (Etterbeek, 17 oktober 1968) is een Belgisch rooms-katholiek geestelijke, diocesaan priester van het aartsbisdom Mechelen-Brussel en sinds 3 september 2023 aartsbisschop van dit bisdom. Hij is hierdoor ook de primaat van de Belgische kerkprovincie. Hij is tevens bisschop van het Belgisch militair ordinariaat.[1] Op 12 oktober 2023 werd hij verkozen tot voorzitter van de Belgische Bisschoppenconferentie.[2] Hij is ook grootkanselier van de Katholieke Universiteit Leuven en van de Université Catholique de Louvain.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd en studies[bewerken | brontekst bewerken]

Luc Terlinden is een telg uit de adellijke familie Terlinden. Hij is het zevende en jongste kind van kolonel baron Maximilien Terlinden (1927-2016) en Geneviève van der Rest (1935-2002).

Van jongs af was hij een fervent lid van scouting, waarmee hij in 1984 op zijn zestiende reisde naar de eerste editie van de Wereldjongerendagen in Rome, wat voor hem een openbaring was in het geloof van het katholicisme.[3]

Na de humaniora aan het Institut Sint-Stanislas in Etterbeek-Brussel, behaalde Terlinden zijn kandidatuur handelsingenieur aan de UCL en zijn licentiaat economie aan de KU Leuven. Hij volbracht zijn militaire dienst als reserveofficier. Een militaire Lourdesbedevaart gaf hem een tweede ingrijpende ervaring in het katholiek geloof.[4] Na enkele maanden in het onderwijs als leerkracht economie trad Terlinden in 1993 in het diocesaan seminarie van het aartsbisdom Mechelen-Brussel in. Hij behaalde een bachelordiploma in filosofie aan de Université catholique de Louvain en een bachelordiploma in theologie aan het Centre d’études théologiques et pastorales (CETEP).[5]

Priesterschap[bewerken | brontekst bewerken]

Terlinden werd op 18 september 1999 door kardinaal Godfried Danneels tot priester gewijd. Daarop volgde hij studies in de moraaltheologie aan de Accademia Alfonsiana in Rome. In 2001 behaalde hij er zijn bachelordiploma en in 2005 zijn doctoraat. Zijn doctoraatsthesis handelde over de interiorisatie van de morele bronnen volgens de geschriften van Charles Taylor en John Henry Newman.

In 2003 werd hij benoemd tot parochievicaris van de Sint-Franciscusparochie in Louvain-la-Neuve en in 2010 tot pastoor van de pastorale eenheid Heilig Kruis van Elsene. Hij werd ook belast met het stichten van de Pôles Jeunes XL voor Brusselse jongeren tussen 18 en 30 jaar. In 2017 werd hij bovendien president van het Franstalig diocesaan seminarie, lid van de bisschopsraad van het aartsbisdom Mechelen-Brussel en kanunnik van het Sint-Romboutskapittel. Hij doceerde daarnaast moraaltheologie aan het Grootseminarie van Namen.

Op 1 september 2021 volgde Terlinden kanunnik Etienne Van Billoen op als vicaris-generaal van het aartsbisdom Mechelen-Brussel.[6] en vestigde zich in Mechelen.

Hij is lid van de priesterbroederschap Charles de Foucauld en geestelijk adviseur van een Équipe Notre-Dame, een spiritualiteitsbeweging voor echtparen. Hij is ook aalmoezenier bij de scouts in de Unités Pierre-Louis de Coninck - Saint-André. Terlinden heeft onder meer fietsen en bergsporten als sportbeoefening. Zijn huisgenoot is zijn trouwe hond 'Oscar'.

Aartsbisschop en metropoliet[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 juni 2023 werd Terlinden benoemd als opvolger van kardinaal Jozef De Kesel in het ambt van aartsbisschop van Mechelen-Brussel, nadat De Kesel in 2022 de leeftijd van 75 jaar had bereikt.[7] Het was voor het eerst sinds de benoeming van kardinaal Van Roey in 1926 dat een diocesaan priester die nog geen bisschop was, benoemd werd tot aartsbisschop. Op 28 juni 2023 werd hij tevens benoemd tot bisschop van het Belgisch militair bisdom.

Op 29 juni 2023, het feest van de apostelen Petrus en Paulus, ontving hij in Rome van paus Franciscus het traditionele pallium-kledingstuk als metropolitane aartsbisschop, het liturgisch teken van zijn ambt en van zijn verbondenheid met de Kerk van Rome.[8]

Op 3 september 2023 werd Luc Terlinden tot bisschop gewijd, tijdens een plechtigheid in de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen.

Vooraleer zich naar de kathedraal te begeven, legde hij in de tuin van het Aartsbisschoppelijk Paleis van Mechelen de eed af van trouw aan de paus en sprak hij zijn geloofsbelijdenis uit. Bij het betreden van de bomvolle kathedraal was hij vergezeld door enkele honderden priesters, en door alle Belgische bisschoppen, onder wie zijn drie hulpbisschoppen, de kardinaal-aartsbisschop van Luxemburg Jean-Claude Hollerich, de aartsbisschop van Parijs, Laurent Ulrich, de aartsbisschop van Rijsel, Laurent Le Boulc’l, de voorzitter van de Nederlandse Bisschoppenconferentie Hans van den Hende en de nuntius bij de Europese Unie, Noël Treanor. De hoofden van de verschillende in België aanwezige godsdiensten of filosofische overtuigingen waren eveneens aanwezig.

De consecrator was zijn voorganger, kardinaal Jozef De Kesel, bijgestaan door Johan Bonny, bisschop van Antwerpen en François Touvet, bisschop van Châlon-en-Champagne. De nuntius Franco Coppola legde aan de nieuwe aartsbisschop het pallium op, symbool van zijn trouw aan de paus en van zijn eenheid met de kerk. De wijding behelsde: de handoplegging, de zalving, de overhandiging van de Bijbel, de ring, de mijter en de staf. Daarop nam Terlinden bezit van de aartsbisschoppelijke zetel. Op het einde van de plechtigheid nam hij ook fysiek, door een rondgang, bezit van zijn kathedraal.

De plechtigheid werd bijgewoond door koning Filip en koningin Mathilde, en door vertegenwoordigers van de burgerlijke, rechterlijke en militaire overheden.

Met deze benoeming en aanstelling is de traditie voortgezet om aan het hoofd van de Belgische katholieke kerk afwisselend een Franstalige en een Nederlandstalige aartsbisschop te benoemen, ook al verwacht men van hen steeds vlotte tweetaligheid.

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele dagen na de bisschopswijding, werd aartsbisschop Terlinden officieel onthaald in zijn tweede kathedraal, de Sint-Goedelekerk in Brussel. Een week later werd hij ook ingehaald in de collegiale Sint-Gertrudiskerk van Nijvel.

Tijdens een afscheidsplechtigheid ter ere van kardinaal De Kesel, sprak hij over het misbruikschandaal waar de Kerk onder gebukt gaat en verklaarde hij "De Kerk heeft gefaald". [9]

Op 15 november 2023, de eerste Koningsdag waarop hij de plechtigheid van het Te Deum leidde, wijdde aartsbisschop Terlinden zijn homilie aan de actuele oorlogen, onder het motto "Zalig de vredestichters", met dialoog, respect en solidariteit als antwoord op geweld.[10]

Wapenspreuk[bewerken | brontekst bewerken]

Wapen van aartsbisschop Terlinden

Terlinden heeft als wapenspreuk aangenomen "Fratelli tutti" (Nederlands: "Allen broeders"), geïnspireerd op de gelijknamige titel van de derde encycliek van paus Franciscus, in oktober 2020 gepubliceerd. De leuze verwijst in de eerste plaats naar het Evangelie.

Luc Terlindens toelichting bij zijn keuze: "In het Evangelie leert Jezus ons dat we maar één meester (God) hebben en dat we allemaal broeders zijn (Mt 23, 8). De bisschop vervangt de meester niet, maar staat te midden van zijn broeders en zusters ten dienste van de gemeenschap rond Christus. Paus Franciscus herinnert ons in zijn encycliek Fratelli tutti ook aan de sociale en universele dimensie van de broederschap. De Kerk is geroepen om een teken van broederlijkheid en vriendschap te zijn, daar waar individualisme en onrecht al te vaak heersen. De heilige Franciscus van Assisi en de heilige Charles de Foucauld hebben door de totale gave van hun leven aan God, deze universele broederschap zichtbaar gemaakt door juist de kleinsten en meest verlatenen nabij te blijven."[11][12]

Tot dan toe hadden de aartsbisschoppen in België, in overeenstemming met de meest gebruikte taal in de universele kerk, een Latijnse wapenspreuk gevoerd, wat in het drietalige België als verstandig wordt gezien om taalkwesties te vermijden. Terlinden doet dit met een wapenspreuk in het Italiaans, die ook in andere talen bruikbaar is: Omnes fratres - Allen Broeders - Tous Frères.[13]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Humbert DE MARNIX DE SAINTE-ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 2013, Brussel, 2013.
  • Johan VAN DER VLOET, Aartsbisschop Luc Terlinden. Verjonging in een open Kerk, in: Tertio, 28 juni 2023.
  • Lieve WOUTERS, De priester die meteen aartsbisschop wordt, in: Kerk en Leven, 28 juni 2023.
  • Sem D'HERTEFELT, De Foucauld als inspiratiebron, in: Kerk en Leven, 28 juni 2023.
  • Koen VLAEMINCK & Christoph BOUWERAERTS, "Allereerst aandacht voor de mensen en de gemeenschap", interview Luc Terlinden, in: Kerk en Leuven, 28 juni 2023.
  • Erik DE SMET, De mentor van de nieuwe aartsbisschop, in: Kerk en Leven, 16 augustus 2023.
  • Eric DE SMET, "Uitnodiging tot grote nederigheid". Luc Terlinden wordt op 3 september tot aartsbisschop gewijd, in: Kerk en Leven, 30 augustus 2023.
  • Emmanuel VAN LIERDE, Nieuwe aartsbisschop krijgt warm onthaal, in: Tertio, 6 september 2023.
  • Christoph BOUWERAERTS, Een vreugdevolle dag voor de Kerk. Luc Terlinden tot bisschop gewijd na intense viering in en naast de kathedraal, in: Kerk en Leven, 13 september 2023.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Luc Terlinden van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Jozef De Kesel
Aartsbisschop van Mechelen-Brussel
2023-
Voorganger:
Jozef De Kesel
Metropoliet van België
2023-
Voorganger:
Jozef De Kesel
Groot-kanselier van de Katholieke Universiteit Leuven
2023-