Margaretha van Bourgondië (1374-1441)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Margaretha
1374 - 1441
Margaretha van Bourgondië
Hertogin van Beieren-Straubing
Periode 1404 - 1417
Voorganger Margaretha van Kleef
Opvolger Elisabeth van Görlitz (vanaf 1418)
Vader Filips de Stoute
Moeder Margaretha van Male
Dynastie Huis Valois-Bourgondië
Partner Willem VI van Holland (1385)
Kinderen Jacoba van Beieren

Margaretha van Bourgondië (Montbard, oktober 1374Le Quesnoy, 8 maart 1441) was hertogin van Beieren-Straubing, gravin van Henegouwen, Holland, Zeeland en Oosterbant, vrouwe van Le Quesnoy en Schoonhoven als de echtgenote van hertog Willem II (in de Nederlanden beter bekend als Willem VI van Holland).

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Margaretha was het derde kind en eerste dochter van de negen kinderen die geboren werden uit het huwelijk van Filips de Stoute van Bourgondië en Margaretha van Male. Margaretha's vader gebruikte de huwelijken van zijn kinderen om toekomstgerichte doelen te behalen. Om deze strategische doelen waar te maken, werden Margaretha alsook haar oudste broer Jan in een dubbele huwelijksplechtigheid uitgehuwd aan Willem van Beieren en zijn zuster Margaretha van Beieren. Deze huwelijken werden gevierd op 12 april 1385 in Kamerijk en zouden later grote invloed hebben in de unie van Henegouwen en Holland met Bourgondië en Vlaanderen, wat Margaretha's neef Filips de Goede zou samen brengen.

Margaretha vergaarde een hoop politieke invloed gedurende de regering van haar man. Willem regeerde over zowel Holland als Henegouwen, maar verbleef merendeels in Holland, zodat Margaretha Henegouwen in zijn naam bestuurde als gouvernante.

Na een zestienjarig huwelijk zonder kinderen, beviel Margaretha van een dochter Jacoba op 16 augustus 1401[1]. Na 1410 groeide Margaretha's politieke macht doordat ze diverse kastelen en steden als haar persoonlijke bezittingen kon gaan beheren.

Willem overleed in 1417 na een hondenbeetincident. Alhoewel hij en Margaretha er alles aan hadden gedaan om hun dochter Jacoba als rechtmatige erfgenaam over hun landen te laten regeren, brak er toch successieoorlog uit na zijn dood. Jacoba zou zeker de graafschappen Henegouwen, Holland en Zeeland verkrijgen, maar echter niet Beieren-Straubing. Gedurende de regering van haar dochter was Margaretha betrokken bij diverse politieke acties. In de zomer van 1417 trok Margaretha met haar dochter naar Holland, dit omdat haar zwager Jan van Beieren zich zou hebben ingehuldigd in diverse steden. Dit zou een bedreiging op hun erfrechten zijn en zij verbleven in Den Haag om zijn acties af te wachten[2]. In december was Margaretha met haar dochter aanwezig bij de opstand in Gorinchem[3]. Ze verbleef het liefst op haar kasteel van Le Quesnoy. Ze woonde er als douairière, een titel die Filips de Goede haar schonk nadat hij zich in 1433 meester had gemaakt van Henegouwen, en overleed er op 66-jarige leeftijd op 8 maart 1441. Haar dochter Jacoba had ze vijf jaar overleefd.

Kwartierstaat (voorouders)[bewerken | brontekst bewerken]


Filips VI van Frankrijk
(1293-1350)

Johanna van Bourgondië
(1293_1349)
 

Jan de Blinde
(1296-1346)

Elisabeth I van Bohemen
(1292-1330)
 

Lodewijk I van Vlaanderen
(1304-1346)

Margaretha van Frankrijk
(1310-1382)
 

Jan III van Brabant
(1300-1355)

Maria van Évreux
(1303-1335)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Jan II van Frankrijk
(1319-1364)
 
 
 

Bonne van Luxemburg
(1315-1349)
 
 
 
 
 

Lodewijk van Male
(1330-1384)
 
 
 

Margaretha van Brabant
(1323-1380)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Filips de Stoute
(1342-1404)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Margaretha III
van Vlaanderen

(1350-1405)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Jan zonder Vrees
(1371-1419)
 

Margaretha van Bourgondië
(1374-1441)
 

Catharina van Bourgondië
(1378-1425)
 

Bonne van Bourgondië
(1379-1398)
 

Anton van Bourgondië
(1384-1415)
 

Maria van Bourgondië
(1386-1422)
 

Filips van Nevers
(1389-1415)

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]