Marie Arena
Marie Arena | ||||
---|---|---|---|---|
17 december 1966 | ||||
Geboren | Bergen | |||
Land | België | |||
Partij | PS | |||
Minister van Maatschappelijke Integratie, Grote Steden en Pensioenen | ||||
Aangetreden | 20 maart 2008 | |||
Einde termijn | 17 juli 2009 | |||
Regering | Leterme I Van Rompuy | |||
Voorganger | Christian Dupont (Pensioenen, Maatschappelijke Integratie en Grote Steden) | |||
Opvolger | Michel Daerden (als minister van Pensioenen en Grote Steden) Philippe Courard (als staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie) | |||
Minister van Ambtenarenzaken, Maatschappelijke Integratie en Grotestedenbeleid | ||||
Aangetreden | 12 juli 2003 | |||
Einde termijn | 18 juli 2004 | |||
Regering | Verhofstadt II | |||
Voorganger | Luc Van den Bossche (als minister van Ambtenarenzaken) | |||
Opvolger | Christian Dupont | |||
8e minister-president van de Franse Gemeenschap | ||||
Aangetreden | 19 juli 2004 | |||
Einde termijn | 20 maart 2008 | |||
Regering | Arena | |||
Voorganger | Hervé Hasquin | |||
Opvolger | Rudy Demotte | |||
Functies | ||||
2007-2008 | Franse Gemeenschapsminister van Verplicht Onderwijs | |||
2004-2007 | Waals minister van Opleiding | |||
2004-2007 | Franse Gemeenschapsminister van Verplicht Onderwijs en Sociale Promotie | |||
2000-2003 | Waals minister van Werkgelegenheid en Opleiding | |||
Officiële website | ||||
|
Marie Arena (Bergen, 17 december 1966) is een Belgische politica voor de Parti Socialiste (PS).
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Marie Arena, dochter van Italiaanse immigranten, behaalde in 1988 een licentiaat in de toegepaste economische wetenschappen aan het FUCaM in Bergen. Haar eerste werkervaring deed ze op bij de uitgeversmaatschappij Contrejour in Parijs. Daarna ging ze in 1990 aan de slag bij de Forem, de Waalse dienst voor arbeidsbemiddeling en beroepsopleiding. Ze was daar verantwoordelijk voor internationale betrekkingen en vooral voor het verkrijgen van Europese subsidies voor ontwikkelingsprojecten in Henegouwen. Ze werkte ook mee aan projecten van de Europese Unie over werkgelegenheid en beroepsopleiding.
Arena's politieke carrière begon in juli 1999 als adviseur op het kabinet van Michel Daerden (PS), minister van Werkgelegenheid, Vorming en Huisvesting in de Waalse Regering. Ze werd er opgemerkt door PS-voorzitter Elio Di Rupo, die haar in april 2000 aanstelde als minister van Tewerkstelling en Vorming in de Waalse regering, een ambt dat ze bekleedde tot in juli 2003. Als Waals minister was ze verantwoordelijk voor de operationele uitrol van het Toekomstcontract voor Wallonië en sloot ze een nieuw beheerscontract met de Forem.
In 2003 werd Arena voor de kieskring Henegouwen verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Ze bleef deze functie uitoefenen tot in 2010, weliswaar onderbroken door de periodes waarin ze minister was. In juli 2003 maakte ze de overstap naar de federale regering, waar ze minister van Ambtenarenzaken, Maatschappelijke Integratie, Grote Steden, Gelijke Kansen en Interculturele Dialoog werd in de regering-Verhofstadt II. Na de regionale verkiezingen van 2004 verliet ze deze regering alweer. Vervolgens was ze van juli 2004 tot maart 2008 minister-president van de Franse Gemeenschapsregering, bevoegd voor Onderwijs voor Sociale Promotie, en van juli 2004 tot juli 2007 minister van Opleiding in de Waalse Regering. Als minister-president van de Franse Gemeenschap liet Arena Strategisch Contract voor het Onderwijs redigeren, die een ambitieuze toekomstvisie voor het Franstalige onderwijs moest vormgeven.
Ondertussen was Arena op lokaal gebied vanaf begin 2001 actief als gemeenteraadslid van Binche. In maart 2008 nam ze ontslag en verliet ze de gemeentepolitiek van Binche om naar het Brusselse Vorst te verhuizen, waar ze van 2012 tot 2018 ook in de gemeenteraad zetelde. Nog in maart 2008 keerde Marie Arena terug naar het federale niveau. Ze werd minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden in de regering-Van Rompuy. Bij de herschikking van de federale regering in juli 2009, verdween Arena uit de regering. Michel Daerden werd de nieuwe minister van Pensioenen. De bevoegdheid Maatschappelijke Integratie werd toegewezen aan Philippe Courard, de nieuwe staatssecretaris van de PS.
Van 2010 tot 2014 zetelde Arena als rechtstreeks gekozen senator in de Senaat, waar ze zich toelegde op gelijkheid tussen vrouwen en mannen, humanitaire kwesties, internationale vraagstukken en de aanpak van geweld op vrouwen. Daarna zetelde Marie Arena van 2014 tot 2024 in het Europees Parlement. Ze was er in de legislatuur 2014-2019 onder meer lid van de commissies voor internationale handel en voor de rechten van de vrouw en gendergelijkheid en werd in de zittingsperiode 2019-2024 lid van de commissies buitenlandse zaken en milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid. Ook was ze er van 2019 tot 2023 voorzitter van subcommissie Mensenrechten. Bij de Europese verkiezingen van juni 2024 was Marie Arena geen kandidaat meer.
Marie Arena heeft twee kinderen.
Controverse
[bewerken | brontekst bewerken]- In 2004 kwam Arena in opspraak nadat ze haar ambtswoning voor een buitensporig bedrag liet renoveren. Bovendien leek ook sprake van belangenvermenging.[1]
- In het Europees Parlement was Arena voorzitter van de subcommissie Mensenrechten van het Europees Parlement. In december 2022 werd een van haar medewerkers het voorwerp van een onderzoek naar corruptie in het Europees Parlement en pogingen tot beïnvloeding van de besluitvorming door Qatar, waardoor Arena besloot om tijdelijk een stap opzij te zetten uit haar functie van commissievoorzitter.[2] Arena zelf werd niet geviseerd in het onderzoek, al werden er wel vragen gesteld bij haar goede banden met Pier Antonio Panzeri, een van de hoofdverdachten in Qatargate, en was er ook sprake van politieke beïnvloeding in vergaderingen van de subcommissie Mensenrechten. Omdat Arena hierdoor imagoschade leed, besloot ze in januari 2023 definitief op te stappen als voorzitter van de subcommissie.[3]
Ereteken
[bewerken | brontekst bewerken]- 2019: Grootkruis in de Orde van Leopold II[4]
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Paul DELFORGE, Marie Arena, in: Encyclopédie du Mouvement wallon, Parlementaires et ministres de la Wallonie (1974-2009), t. IV, Namen, Institut Destrée, 2010.
- ↑ Marie Arena opnieuw in nauwe schoentjes, Het Nieuwsblad, 20 december 2004. Gearchiveerd op 13 december 2022.
- ↑ Nieuwe huiszoekingen in Europees Parlement in corruptiezaak, Europarlementslid Marc Tarabella (PS) tijdelijk uit fractie gezet, VRT Nieuws, 12 december 2022. Gearchiveerd op 18 december 2022.
- ↑ Europarlementslid Marie Arena (PS) stapt op als voorzitter subcommissie Mensenrechten: “Niets te maken met corruptie, maar zaak bezoedelt mijn imago en werk”, Het Laatste Nieuws, 11 januari 2023. Gearchiveerd op 21 januari 2023.
- ↑ Koninklijk Besluit van 23 juni 2019
Voorganger: Luc Van den Bossche |
Minister van Ambtenarenzaken, Maatschappelijke Integratie, Grotestedenbeleid en Gelijke Kansen 2003-2004 |
Opvolger: Christian Dupont |
Voorganger: Hervé Hasquin |
Minister-president van de Franse Gemeenschap 2004-2008 |
Opvolger: Rudy Demotte |
Voorganger: Christian Dupont |
Minister van Maatschappelijke Integratie en Grote Steden 2008-2009 |
Opvolger: Philippe Courard (staatssecretaris) |
Voorganger: Christian Dupont |
Minister van Pensioenen 2008-2009 |
Opvolger: Michel Daerden |