Marokkaanse krijgsmacht

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Marokkaanse krijgsmacht is de krijgsmacht van het Marokkaanse koninklijke leger.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Marokkaanse krijgsmacht werd in leven geroepen door de Almoraviden. Tijdens de Protectoraat-periode van 1912 tot 1955, werd het krijgsmacht van Marokko samen gevoegd met het Krijgsmacht van Frankrijk. Vele dienden toen in het leger in de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er meer dan 300,000 Marokkanen ingezet in Noord-Afrika, Italië, Frankrijk en Oostenrijk. Vele Duitse soldaten gebruikten de bijnaam Todesschwalben (de dood slikt). Na de Tweede Wereldoorlog werden vele soldaten direct ingezet door Frankrijk bij het Eerste Indochinese Oorlog. Na de Eerste Indochinese Oorlog werden vele Marokkanen in het land boos aangezien de Franse heerser maar oorlog heerste en zijn landgenoten inzetten in oorlogen. Op 14 Mei 1956, is Marokko officieel geen protectoraat meer van Frankrijk. Meer dan 30,000 soldaten nemen direct deel aan een nieuw leger van het eigen land: De Koninklijke Marokkaanse Krijgsmacht. Marokko voert al binnen 15 jaar 2 oorlogen: De Ifnioorlog en de Zandoorlog.

Al snel daarna werden er weer oorlogen gevoerd: Marokko neemt deel aan de Jom Kipoer-oorlog tegen Israël. Al snel gaat Marokko met vredemissies voor de Verenigde Naties. Marokko vecht ook mee in de Golfoorlog in Irak. Marokko neemt ook deel aan een vredemissie in Somalië, genaamd 'Black Hawk Down'. Marokko vecht ook sinds de jaren 70 tegen de Polisario, die de Westelijke Sahara probeert in te nemen. In de jaren 90 wordt een wapenstilstand afgesproken en heeft Marokko met zijn krijgsmacht tot op de dag van vandaag meer dan 80% in bezit van de Westelijke Sahara.

Marokko vocht ook mee in de Jemenitische Burgeroorlog (2015) tegen de Houthi's.

Onderdelen[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal heeft de Marokkaanse krijgsmacht 705.500 soldaten.