Naar inhoud springen

Max van den Berg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Max van den Berg
Max van den Berg
Algemeen
Volledige naam Margrietus Johannes van den Berg
Geboren 22 maart 1946
Geboorteplaats Ammerstol
Partij PvdA
Titulatuur Prof. drs.
Alma mater Rijksuniversiteit Groningen
Functies
1970-1978 Wethouder in Groningen
1979-1986 Partijvoorzitter PvdA
1999-2007 Lid Europees Parlement
2007-2016 Commissaris van de Koning(in) in Groningen
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Margrietus Johannes (Max) van den Berg (Ammerstol, 22 maart 1946) is een Nederlandse bestuurder en politicus. Hij is lid van de PvdA.

Van den Berg was van 2007 tot 2016 commissaris van de Koningin resp. Koning in de provincie Groningen. Eerder was hij onder meer wethouder in Groningen, partijvoorzitter van de Partij van de Arbeid en lid van het Europees Parlement. Van 1 november 2016 tot 2021 was Van den Berg honorair hoogleraar Global Governance and Sustainable Livelihood aan de Faculteit der Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Max van den Berg werd geboren in een sociaaldemocratisch gezin. Toen hij zes jaar oud was, verhuisde het gezin naar Oldenzaal. Hij ging naar school bij de Carmelieten-Paters, het huidige Twents Carmelcollege. Tot 1969 studeerde hij sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Max van den Berg (1971)

Van den Berg werd tijdens zijn studie in Groningen actief binnen de PvdA. Tijdens deze periode werden er veel studenten lid van deze partij, maar dat werd vaak niet gewaardeerd. Veel van deze studenten identificeerden zich met de dissidentengroep Nieuw Links, en zetten zich binnen de partij in voor een nieuwe koers. In Groningen braken geregeld conflicten uit tussen de oudere generatie PvdA'ers en de studenten, waar Van den Berg vaak bij betrokken was.[1] In 1969 werd hij op 23-jarige leeftijd verkozen tot voorzitter van de afdeling Groningen, waarna de oudere fractieleden en bestuurders vervangen werden door jongeren. Volgens de opgestapte fractieleden was er sprake van een 'staatsgreep' van de jongeren, die zich actief zouden hebben georganiseerd om de "oude zakken" weg te werken.[2]

Na het afronden van zijn sociologiestudie werd hij in 1970 op 24-jarige leeftijd wethouder van Cultuur, Monumentenzorg, Verkeer, Openbare Werken, Openbaar Vervoer, Volkshuisvesting en Stadsontwikkeling in de gemeente Groningen. Onder zijn leiding brak de PvdA in Groningen met het principe van een afspiegelingscollege. Samen met Jacques Wallage stond hij aan de wieg van het eerste linkse programcollege. Misschien wel het meest aansprekende besluit van dit College was de invoering van het Verkeerscirculatieplan, dat de verkeersinfrastructuur binnen de stad Groningen ingrijpend wijzigde.

Na een korte periode als wetenschapper de krottenwijken in Latijns-Amerika te hebben onderzocht, keerde hij terug in de Nederlandse politiek toen hij voorzitter van de Partij van de Arbeid werd in 1979. In een verkiezing versloeg hij de door het partijkader aanbevolen kandidaat Wim Meijer, bang voor een radicalere koers van de 'de ayatollah, de Raspoetin en de Lenin van het hoge noorden'.[3] De aanwezige leden dachten er evenwel anders over.

Na acht jaar partijvoorzitterschap werd hij in 1986 directeur van de ontwikkelingsorganisatie Novib.

Van 1999 tot 2007 was Van den Berg lid van het Europees Parlement en leider van de PvdA-delegatie in dat parlement, die deel uitmaakt van de fractie van de Partij van de Europese Sociaaldemocraten. Hij hield zich in het Europees parlement vooral bezig met de Europese hulp aan ontwikkelingslanden en is ondervoorzitter van de commissie ontwikkelingssamenwerking. Van den Berg was ook lid van het curatorium van het Afrika-Studiecentrum in Leiden. Hij leidde namens de EU waarnemingsmissies bij verkiezingen in Nigeria, Liberia en Oeganda en presenteerde in februari 2006 een rapport waarin hij pleitte voor het plaatsen van corrupte ambtenaren en regimes op een zwarte lijst. In mei 2007 verscheen van zijn hand Werkplaats Europa. Uit de praktijk van een Europarlementarier waarmee Van den Berg zijn eigen ervaringen als Europarlementarier verwerkte.

Op 1 september 2007 volgde hij zijn partijgenoot Hans Alders op als commissaris van de Koningin in de provincie Groningen.[4] Vanwege het overlijden van de vrouw van Alders eind augustus vond de officiële installatie pas plaats op 26 september. In april 2013 werd Van den Berg benoemd voor een tweede termijn van zes jaar.[5] In september 2015 kondigde hij zijn aftreden aan, in verband met het bereiken van de 70-jarige leeftijd, per 1 april 2016.[6] Op 30 maart 2016 nam hij afscheid in een bijzondere vergadering van Provinciale Staten en kreeg uit handen van minister Plasterk de versierselen behorend bij het officierschap in de Orde van Oranje-Nassau; bij die gelegenheid werd hij ook benoemd tot ereburger van de stad Groningen.[7]

Op 12 december 2007 volgde hij Jan Terlouw op als voorzitter van de Leprastichting. Met ingang van 1 november 2016 werd van den Berg benoemd als honorair hoogleraar Global Governance and Sustainable Livelihood aan de Faculteit der Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) voor een periode van maximaal 5 jaar.[8] In 2021 nam hij afscheid van de RUG.[9][10]

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Berg is getrouwd met journaliste en schrijfster Geke van der Wal.

Voorganger:
Ien van den Heuvel 		Voorzitter PvdA
1979-1986 		Opvolger:
Stan Poppe
Voorganger:
Hans Alders 		Commissaris van de Koningin resp. Koning in Groningen
2007-2016 		Opvolger:
René Paas
Zie de categorie Max van den Berg van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Max_van_den_Berg&oldid=67849680"