Michael Rösch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michael Rösch
Roesch in 2007
Persoonlijke informatie
Volledige naam Michael Rösch
Bijnaam Ebs
Geboortedatum 4 mei 1983
Geboorteplaats Vlag van Duitsland Pirna
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitse
Vlag van België Belgische (2013-heden)
Lengte 184 cm
Gewicht 76 kg
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Trainer/coach Wilfried Bock
Olympische Spelen 2006 & 2018
Carrière-einde 18 januari 2019
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Michael Rösch (Pirna, 4 mei 1983) is een van origine Duits voormalig biatleet die sinds november 2013 ook de Belgische nationaliteit heeft.[1]

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Rösch is de zoon van de voormalige wereldkampioen biatlon Eberhard Rösch. Hij begon in de sport op 9-jarige leeftijd en is viervoudig wereldkampioen junioren, waarvan drie maal met de estafetteploeg en individueel op de sprint in 2002/2003.

Tijdens de wereldbekerfinale 2003/2004 in Fort Kent bereikte hij de zesde plaats in de sprintwedstrijd. In het daaropvolgende seizoen kon hij niet in de buurt komen van die prestatie, maar in het Olympisch seizoen 2005/2006 behaalde hij zijn eerste podiumplaats door op de 20 kilometer derde te worden in het Slowaakse Osrblie. Een dag later werd hij op de 10 kilometer sprint zelfs tweede.

Deze prestatie herhaalde hij op 14 januari 2006 toen hij opnieuw op de 10 kilometer sprint alleen Frode Andresen voor zich moest laten gaan. Hij ging lange tijd aan de leiding en dacht zijn eerste wereldbekerzege in handen te hebben, totdat in de slotfase de Noor 3,8 seconden sneller bleek te zijn. Wederom een dag later behaalde hij dan toch zijn eerste wereldbekerzege toen hij in de achtervolgingswedstrijd de Fransman Raphaël Poirée te snel af was in de sprint. Er was echter wel een fotofinish nodig om de winnaar te bepalen.

Hij gold voor vele experts als het grootste talent in het Duitse biatlon en benadrukte die visie door in 2005/2006 zeven maal in de top 10 te eindigen. Hij werd daarom beloond met een plek in de Olympische selectie van Duitsland tijdens de Olympische Winterspelen 2006.

Tijdens die Winterspelen in Turijn won hij met zijn landgenoten Ricco Groß, Sven Fischer en Michael Greis op overtuigende wijze de estafettewedstrijd. Rösch, als tweede in de estafette, bleef als enige in het team zonder misser en bracht zo zijn team naar de leiding, die werd goed verdedigd door Fischer en Greis en het goud voor Duitsland was binnen.

Hij staakte zijn sportieve activiteiten op 18 januari 2019.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2006 Vlag van Italië Turijn 42e 10e Goud
2010 Vlag van Canada Vancouver
2014 Vlag van Rusland Sotsji Niet deelgenomen, vanwege naturalisatieprocedure tot Belg
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 75e 38e 23e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2005 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 17e
2006 Vlag van Slovenië Pokljuka Niet gehouden vanwege Olympische Spelen 4e
2007 Vlag van Italië Antholz 18e 10e 23e Brons
2008 Vlag van Zweden Östersund 25e 5e 7e 28e Brons
2009 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 18e 14e 9e 5e Brons
2010 Vlag van Rusland Chanty-Mansiejsk Niet gehouden vanwege Olympische Spelen
2011 Vlag van Rusland Chanty-Mansiejsk
2012 Vlag van Duitsland Ruhpolding Niet deelgenomen, vanwege naturalisatieprocedure tot Belg
2013 Vlag van Tsjechië Nové Město
2015 Vlag van Finland Kontiolahti 13e 21e 23e 26e
2016 Vlag van Noorwegen Oslo Holmenkollen 45e 80e 24e
2017 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 55e 51e 31e

Wereldkampioenschappen junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Estafette
2001 Vlag van Rusland Chanty-Mansiejsk 9e 8e Goud
2002 Vlag van Italië Ratschings Zilver 24e 4e Goud
2003 Vlag van Polen Kościelisko 33e Goud 8e Zilver
2004 Vlag van Frankrijk Haute Maurienne 9e Zilver Zilver Goud

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2003/2004 51e 44e 57e
2004/2005 49e 44e 43e 50e
2005/2006 5e 9e 8e 5e 12e
2006/2007 11e 16e 7e 14e 9e
2007/2008 11e 17e 11e 7e 17e
2008/2009 16e 19e 19e 15e 11e
2009/2010 76e 82e 69e 82e
2010/2011
2011/2012 50e 51e 55e 36e
2012/2013 Niet deelgenomen, vanwege naturalisatieprocedure tot Belg
2013/2014
2014/2015 50e 29e 55e 49e 47e
2015/2016
2016/2017 33e 39e 24e 34e
2017/2018 63e 71e 52e
2018/2019
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Discipline
Individueel
1. 15 januari 2006 Vlag van Duitsland Ruhpolding 12,5 km achtervolging
2. 15 maart 2007 Vlag van Rusland Chanty-Mansiejsk 10 km sprint

Wereldkampioenschappen zomerbiatlon[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2009 Vlag van Duitsland Oberhof Goud gemengde estafette
Zilver 10 km sprint
Goud 12,5 km achtervolging

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]