Michael de Leeuw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michael de Leeuw
De Leeuw bij Chicago Fire in 2017
Persoonlijke informatie
Volledige naam Michael Jeroen Maarten Michiel de Leeuw
Geboortedatum 7 oktober 1986
Geboorteplaats Goirle, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 178 cm
Been Rechts
Positie Aanvallende middenvelder, Schaduwspits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland Willem II
Rugnummer 23
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd

–2007
2007–2009
Vlag van Nederland DVVC
Vlag van Nederland RKTVV
Vlag van Nederland Willem II
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2011
2011–2012
2012–2016
2016–2018
2019–2021
2021–2022
2022–
Vlag van Nederland BV Veendam
Vlag van Nederland De Graafschap
Vlag van Nederland FC Groningen
Vlag van Verenigde Staten Chicago Fire FC
Vlag van Nederland FC Emmen
Vlag van Nederland FC Groningen
Vlag van Nederland Willem II
67(38)
33(10)
112(45)
57(28)
71(25)
28(5)
9(3)
Erelijst
2014/15 KNVB beker

* Bijgewerkt op 18 oktober 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Michael Jeroen Maarten Michiel de Leeuw (Goirle, 7 oktober 1986) is een Nederlands voetballer die als aanvallende middenvelder of als schaduwspits speelt. Hij verruilde in augustus 2022 FC Groningen voor Willem II.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

BV Veendam[bewerken | brontekst bewerken]

De Leeuw ging in 2007 naar Willem II, maar kwam daar niet verder dan het beloftenelftal. In 2009 vertrok hij samen met ploeggenoot Lars Lambooij naar BV Veendam en in de Eerste divisie brak hij in het seizoen 2009/10 door als aanvaller. Hij heeft de 'Bronzen Stier' gekregen als topschutter van de derde periode in de Eerste divisie. Op 27 april 2010 won hij twee Gouden Stieren: voor topscorer van het jaar (25 doelpunten) en het grootste talent van het seizoen 2009/10.

BV De Graafschap[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 2011 tekende De Leeuw een contract bij De Graafschap uit Doetinchem. Op 14 augustus maakte hij zijn debuut in de basis van de "Superboeren" in de uitwedstrijd tegen FC Utrecht. Hij werd door tegenstanders vooral gevreesd voor zijn kopballen.

FC Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 mei 2012 werd bekend dat De Leeuw het seizoen 2012/2013 zou gaan vervolgen bij FC Groningen. Zijn eerste doelpunt voor FC Groningen viel in de wedstrijd tegen PEC Zwolle. Op 30 september 2012 maakte hij zijn eerste hattrick namens FC Groningen tegen Roda JC. In seizoen 2012/2013 liet hij van zijn waarde blijken en werd hij clubtopscorer met elf doelpunten. Opvallend gegeven was dat hij meer doelpunten had gemaakt dan de twee spitsen van de club bij elkaar. Daarnaast werd hij onder de supporters nipt als tweede verkozen voor Speler van het Seizoen na Virgil van Dijk. Op 22 december 2013 maakte hij in de met 5–2 gewonnen wedstrijd tegen N.E.C. drie doelpunten. Het tweede doelpunt werd door analisten en media omschreven als 'wondergoal' en werd uiteindelijk verkozen tot het doelpunt van het seizoen in de Eredivisie. Hij maakte het doelpunt al draaiend in de lucht met zijn hak, zodat de bal in de hoek van het doel belandde.[1][2] In het seizoen 2014/15 won hij met FC Groningen de KNVB Beker. In het seizoen 2015/2016 was Michael ambassadeur van de G-voetbalvereniging Kids United. Hij volgde daarmee Maikel Kieftenbeld op.

Chicago Fire[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat in de winter van het seizoen 2014/2015 een transfer naar China afketste, besloot Michael de Leeuw zijn lopende contract bij FC Groningen uit te dienen. Op 17 mei 2016 maakte Chicago Fire FC bekend De Leeuw na afloop van het seizoen 2015/2016 transfervrij over te nemen. Hij tekende een contract voor drie seizoenen en werd herenigd met oud-ploeggenoot Johan Kappelhof, die in januari 2016 de overstap naar Chicago maakte. Eind 2018 liep zijn contract af.

FC Emmen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 31 december 2018 tekende hij een contract voor anderhalf jaar met een optie voor nog een jaar bij FC Emmen.[3]

FC Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2021/22 keerde de Leeuw terug bij FC Groningen.[4] De Leeuw maakte zijn eerste doelpunt van het seizoen op 24 oktober in een 2-0 overwinning tegen AZ Alkmaar.[5] In mei 2022 verlengde hij zijn contract bij FC Groningen tot medio 2023.[6]

Willem II[bewerken | brontekst bewerken]

Op 10 augustus 2022 tekende hij voor twee seizoenen bij Willem II.[7][8]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 Vlag van Nederland BV Veendam Eerste divisie 36 25 1 0 0 0 37 25
2010/11 31 13 2 0 1 1 34 14
2011/12 Vlag van Nederland De Graafschap Eredivisie 33 10 2 1 2 0 37 11
2012/13 Vlag van Nederland FC Groningen 30 11 3 1 2 0 35 12
2013/14 24 9 3 0 4 0 31 9
2014/15 28 17 5 7 1 0 34 24
2015/16 29 9 2 1 6 0 37 10
2016 Vlag van Verenigde Staten Chicago Fire FC Major League Soccer 18 7 2 1 0 0 20 8
2017 30 3 2 0 0 0 32 3
2018 9 2 0 0 0 0 9 2
2018/19 Vlag van Nederland FC Emmen Eredivisie 16 3 0 0 0 0 16 3
2019/20 26 9 1 1 0 0 27 10
2020/21 29 13 2 2 1 0 32 15
2021/22 Vlag van Nederland FC Groningen 28 5 2 1 0 0 30 6
2022/23 Vlag van Nederland Willem II Eerste divisie 9 3 0 0 0 0 9 3
Totaal 376 139 27 15 17 1 420 155

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Team[bewerken | brontekst bewerken]

Met Vlag van Nederland FC Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Winnaar KNVB beker 1x 2014/15

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Topscorer Eerste divisie 1x 2009/2010
Eerste divisie Talent van het jaar 1x 2009/2010

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]