Naar inhoud springen

Mormopterus beccarii

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robotje (overleg | bijdragen) op 4 mei 2016 om 19:54.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Mormopterus beccarii
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2008)
Mormopterus beccarii astrolabiensis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Chiroptera (Vleermuizen)
Familie:Molossidae (Bulvleermuizen)
Geslacht:Mormopterus
Soort
Mormopterus beccarii
Peters, 1881
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Mormopterus beccarii op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Mormopterus beccarii is een vleermuis uit het geslacht Mormopterus die voorkomt in de noordelijk helft van Australië en op Nieuw-Guinea, Ambon, Halmahera en Fergusson. Er worden twee ondersoorten erkend: M. b. beccarii op Halmahera en Ambon en M. b. astrolabiensis (Meyer, 1899) in de rest van het verspreidingsgebied. Van alle Mormopterus-soorten heeft deze soort voor zover bekend de grootste verspreiding.

M. beccarii is de zwaarste Mormopterus in Australië. Het lichaam is krachtig en afgeplat. De bovenkant van het lichaam is bruin, de onderkant lichtgrijs. De huid is grijsbruin. In onderstaande tabel zijn de maten gegeven van verschillende populaties (de maten voor de dieren uit Nieuw-Guinea en Ambon zijn op slechts drie exemplaren per populatie gebaseerd).

Maat Australië Nieuw-Guinea Ambon
Kop-romplengte (mm) 50-55 62-66 -
Staartlengte (mm) 35-45 28-30 -
Voorarmlengte (mm) 37-40 34,3-36 33,4-34,9
Achtervoetlengte (mm) - 8,6-10,0 -
Oorlengte (mm) 12-17 12-16,2 -
Gewicht (g) 12-18 14-17

M. beccarii komt voor in allerlei habitats - in Australië is hij gevonden van regenwouden tot savannes. Meestal gebruikt dit dier holle bomen om in te slapen, maar ook bijvoorbeeld holtes onder daken en grotten worden wel gebruikt. Vaak vliegt deze soort boven water. Ook op de grond is dit dier beweeglijk; mogelijk vangt het daar zelfs wat eten. Tussen oktober en januari wordt een enkel jong geboren.

Literatuur

  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp.
  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood: Reed Books, 464 pp. ISBN 0-7301-0417-6
  • Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0-19-550870-X
  • Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp. 312-529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 0-8018-8221-4