Naram-Sin

Naram-Sin
Stele van Naram-Sin, koning van Akkad, herdenkt zijn overwinning op de Lullubi van Zagros.
Koning van Akkad
Periode	2255-2219 v.Chr.
Voorganger	Manishtusu
Opvolger	Shar-Kali-Sharri

Naram-Sin (2255 v.Chr. - 2219 v.Chr.) was een koning van Akkad, kleinzoon van Sargon van Akkad en zoon en opvolger van Manishtusu; onder Naram-Sin beleefde het Akkadische Rijk zijn hoogtepunt.

Hij was de eerste Mesopotamische koning die zich als vertegenwoordiger van de goden beschouwde, en ook de eerste die zich de "Koning van de vier windstreken" liet noemen. Hij dreef handel met Meluhha (dat mogelijk overeenkomt met de Indusbeschaving) en beheerste een groot deel van het land langs de Perzische Golf . Naram-Sin breidde zijn rijk uit door de koning van Magan in het zuiden van de Perzische Golf te verslaan en door de stammen die in de heuvels van de Taurus leefden te onderwerpen. Hij bouwde bestuurscentra in Nagar, Tell Brak en bij Ninive.

Er was een dynastieke alliantie tussen de koningen van Urkesh en Akkad, waarbij de dochter van Naram-Sin uitgehuwelijkt werd aan de koning van Urkesh.

De beroemde stele van Naram-Sin stelt hem voor als de goddelijke koning, wat wordt gesymboliseerd door de gehoornde Ishtarkroon die hij draagt, terwijl hij op een berg staat boven zijn leger en zijn vijanden. Van deze overwinningsstele raakte de bovenkant afgebroken toen zij door de Elamieten werd gestolen en meegevoerd. Maar evengoed straalt de trots en glorie van de 'goddelijke' Naram-Sin er nog van uit. Mogelijk is het ook de eerste gelegenheid in de geschiedenis waarbij een koning als god wordt afgebeeld. De stele brak met de traditie door de op elkaar volgende diagonale lijnen eerder dan de gebruikelijke horizontale voorstelling om het verhaal aan de kijker over te brengen.

Verdrag tussen Naram-Sin en Ḫita? van Awan
Louvre Sb8833

Een deel van de Mesopotamische mythologie refereert ernaar dat Godin Inanna zich van de voormalige hoofdstad Akkad afkeerde, omdat Naram-Sin de Ekur (tempel van Enlil) in Nippur plunderde. In zijn woede daarover had Enlil de Guteërs uit de bergen doen afdalen om pest, hongersnood en dood te zaaien in heel Mesopotamië. Om die verwoesting te stoppen hadden acht goden besloten dat Agade (Akkad) moest vernietigd worden teneinde de andere steden te sparen. Dit verhaal is uiterst mythisch, maar laat doorschijnen dat de aanvallen van de Gutti, die bijdroegen tot de val van het Akkadische imperium, al in deze periode zijn aangevangen.

Reeds in de tijd van grootvader Sargon werd de oude militie vervangen door een professioneel corps, geoefend in oorlogvoering in de bergen, zodat de dynastie redelijk weerstand kon bieden aan de bergvolken die het Akkadische rijk binnendrongen.

Er is een verdrag bewaard gebleven tussen Naram-Sin en de vorst van Awan, waarschijnlijk Ḫita (of Khita), waarin hij tot een vergelijk kwam met een belangrijke buurman in het zuidoosten, Elam.

Referenties

• Saggs, H.W.F., The Babylonians, Fourth Printing, 1988, Macmillan Publishers Ltd.
• Bonet, C. M., Brandon, S.G.F., "Les grands tournants de l'histoire - I - Les mondes antiques", Librairie Jules Tallandier, Paris, 1970