Natriummolybdaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natriummolybdaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van natriummolybdaat
Roosterstructuur van natriummolybdaat
Natriummolybdaatpoeder
Algemeen
Molecuulformule Na2MoO4
IUPAC-naam natriummolybdaat
Molmassa 205,9171386 g/mol
SMILES
[Mo](=O)(=O)([O-])[O-].[Na+].[Na+]
InChI
1S/Mo.2Na.4O/q;2*+1;;;2*-1
CAS-nummer 7631-95-0
EG-nummer 231-551-7
PubChem 61424
Wikidata Q414518
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Carcinogeen mogelijk
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen en halogenen.
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 3,78 g/cm³
Smeltpunt 687 °C
Oplosbaarheid in water (bij 100°C) 840 g/L
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Natriummolybdaat (Na2MoO4) is het natriumzout van molybdaat. De stof komt voor als een wit poeder, dat goed oplosbaar is in water. Dit zout is een belangrijke bron van molybdeen.[1] Het komt vaak voor als dihydraat: Na2MoO4 · 2 H2O.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Natriummolybdaat wordt bereid door reactie van molybdeen(VI)oxide met natriumhydroxide in water bij een temperatuur van 50-70°C:

Uit de ontstane natriummolybdaathoudende oplossing wordt door verdampingskristallisatie het dihydraat verkregen. Het anhydraat wordt verkregen door het dihydraat te verwarmen tot 100°C waarbij het kristalwater ontwijkt.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Natriummolybdaat wordt gebruikt als kunstmest (naar schatting 450 ton per jaar wereldwijd). Specifiek wordt het gebruikt om plantbeschadigingen als gevolg van een molybdeentekort (klemhart) bij bloemkool en broccoli te voorkomen.[2][3] Toch moet er steeds op gelet worden dat de drempel van 0,3 ppm niet wordt overschreden, aangezien dit een kopertekort in het lichaam van dieren, en in het bijzonder dat van runderen en andere herkauwers, kan veroorzaken.

In de industrie wordt natriummolybdaat gebruikt om corrosie tegen te gaan, aangezien het een niet-oxiderende anodische inhibitor is.[4]

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting onder vorming van giftige dampen, waaronder dampen van natriumoxide. Natriummolybdaat reageert hevig met interhalogenen (zoals broompentafluoride en chloortrifluoride), waardoor brand- en ontploffingsgevaar ontstaat. De stof explodeert bij contact met gesmolten magnesium.

De stof is irriterend voor de ogen en de luchtwegen. De stof kan bij langdurige blootstelling kanker veroorzaken.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Natriummolybdaat van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.