Oosterse haagbeuk
| Oosterse haagbeuk IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2014) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||||||
| Een oosterse haagbeuk in Oblast Jambol in het zuidoosten van Bulgarije. | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Carpinus orientalis Mill. (1768) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Oosterse haagbeuk op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De oosterse haagbeuk (Carpinus orientalis) is een boom uit de berkenfamilie (Betulaceae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Philip Miller in 1768.[1][2]
Kenmerken
Het is een kleine haagbeukensoort die tot circa 5 meter hoog wordt. De bladeren zijn ovaal en 3 à 4 cm lang. De bladrand is dubbel gezaagd en heeft een scherp bladeinde.[3] De kroon is doorgaans goed ontwikkeld met dichte vertakkingen. De bovenzijde van het blad is donkergroen en is lichter aan de onderzijde. De bladsteel is 0,4 à 0,6 cm lang en is behaard. De schors is lichtgrijs en redelijk glad.[4]
Verspreiding
De soort komt voor in het noordoosten van Italië, Sicilië, Hongarije, Moldavië, Roemenië, de Balkan, de Krim, het zuiden van Rusland, Transkaukasië, Anatolië, het noorden van Iran en de Levant.[1]
Afbeeldingen
-
Groeiwijze van de soort. -
Bladeren van de oosterse haagbeuk. -
Structuur van de schors. -
Gebladerte van de soort.
.JPG)
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
