Organische redoxreactie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Birch-reductie is een voorbeeld van een organische redoxreactie.

Een organische redoxreactie is een redoxreactie die plaatsgrijpt middels organische verbindingen als oxidator of reductor. Redoxreacties in de organische chemie verschillen van de gangbare redoxreacties omdat er meestal niet echt een elektronenuitwisseling plaatsgrijpt, die essentieel is om over een redoxreactie te kunnen spreken. Verder ondergaat slechts één of een aantal atomen in een organische verbinding de effectieve verandering van oxidatietoestand - dit in tegenstelling tot redoxreacties met anorganische stoffen.

In de klassieke organische synthese gaat de interesse meestal uit naar de transformatie van het organisch substraat en wordt die van het oxiderend of reducerend reagens niet in acht genomen.

Oxidatietoestanden van koolstof[bewerken | brontekst bewerken]

De verschillende oxidatietoestanden van koolstof spelen een centrale rol in organische redoxreacties:

Oxidatietoestand Voorbeeldverbindingen
-IV alkanen
-II alkenen, alcoholen, alkylhaliden, amines
0 alkynen, ketonen, aldehyden, geminale diolen
+II carbonzuren, amiden, chloroform
+IV koolstofdioxide, tetrachloormethaan

Methaan wordt bijvoorbeeld geoxideerd door zuurstofgas tot koolstofdioxide, omdat het oxidatiegetal stijgt van -IV tot +IV.

Organische reducties[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaan verschillende organische reductiemechanismen:

Organische oxidaties[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaan verschillen organische oxidatiemechanismen: