Overleg:Ascorbinezuur

Controversieel onderwerp

{{npov}} Het nut van het gebruik van hoge doses vitamine C als voedingssupplement is een controversieel onderwerp. De huidige tekst (9-1-2007) is eenzijdig. De engelse versie van wikipedia geeft wel een NPOV [1] evenals de beschrijving in The Free Dictionary [2]. --Iek 10 jan 2007 03:04 (CET)

Controverse

Zie ook "Linus Pauling Vindicated; Researchers Claim RDA For Vitamin C is Flawed"(6-7-2004)[3] en "Linus Pauling" in en.wikipedia [4] --Iek 10 jan 2007 03:31 (CET)

Het opgegeven boek is een zelfpublicatie op lulu, waar iedere gek zijn schrijfsels officieel kan laten drukken zonder kosten. Het boek wordt pas gedrukt als iemand er een bestelt. Vele gekken doen dat. (Ik ga er zelf mijn dagboeken uitgeven). De auteurs maken de indruk hardnekkige kwakzalvers te zijn met een idee fixe. Dit geldt m.i. niet als een serieus te nemen wetenschappelijke publicatie. Bart (Evanherk) 10 jan 2007 12:26 (CET)

"Iedere gek" kan ook hier zijn schrijfsels kwijt. Dat wil nog niet zeggen dat de hele wikipedia door gekken is geschreven en niet serieus kan worden genomen. Van een encyclopedisch artikel mag worden verwacht dat controversiële kwesties niet eenzijdig worden belicht en dat argumenten (met bronvermelding) niet a priori worden verworpen. Eerst lezen (ook de engelstalige wikipedia-ingang voor ascorbinezuur), dan pas oordelen. Volgens mij was Linus Pauling (met 2 Nobelprijzen) niet gek, maar een erkend wetenschapper [5]. Zijn boek "Vitamin C, the Common Cold and the Flu" (ISBN 0 7167 0360 2), dat hier voor me ligt, bevat 250 referenties naar artikelen in gerenommeerde wetenschappelijk tijdschriften. Om zijn visie als kwakzalverij af te doen, moet je met betere, wetenschappelijk onderbouwde, argumenten komen. --Iek 11 jan 2007 08:15 (CET)

Linus Pauling was een uiterst begaafd chemicus, maar geen arts. Zijn tweede Nobelprijs was overigens niet voor wetenschap maar voor de vrede. Ik heb zelf zijn artikel op de Nederlandse wikipedia grotendeels geschreven. Dat iemand een briljant wetenschapper is sluit niet uit dat hij tevens getikt is - Newton was op zoek naar de steen der wijzen, Kary Mullis deacht, en denkt misschien nog wel, dat AIDS niet door HIV veroorzaakt wordt, en Pauling heeft lange tijd gedacht dat de erfelijke informatie in eiwitten werd opgeslagen - we hebben het allemaal wel eens mis. Over de effecten van vitamine C op allerlei ziektebeelden en als middel ter voorkoming van verkoudheid zijn talloze onderzoeken gedaan, die allemaal geen enkel effect laten zien. Een paar daarvan kun je vinden als referentie bij orthomoleculaire geneeskunde. Ik zal er wel een paar opsnorren en erbij zetten. Als jij artikelen kunt vinden die het tegendeel aantonen dan houd ik me aanbevolen. Bart (Evanherk) 11 jan 2007 08:34 (CET)

Linus Pauling dacht, toen hij 6 jaar was, dat kindertjes door de ooievaar worden gebracht. Maar volgt hieruit dat hij het dan ook wel mis zal hebben met wat hij sinds de zeventiger jaren over vitamine C naar voren bracht? Linus Pauling was geen arts... moet je dat dan zijn om research te doen of met gezag uitspraken te doen op het gebied van gezondheid? Linus Pauling was een veelzijdig natuurwetenschapper die ook verdienstelijk werk heeft gedaan op gebieden waarvoor hij niet een Nobelprijs kreeg. --Iek 11 jan 2007 09:17 (CET)

Nee natuurlijk hoef je geen arts te zijn. Maar zijn uitspraken hierover na zijn 68e zijn niet door eigen onderzoek gestaafd. Je kunt de mooiste theorieen uitknobbelen als je weet wat er chemisch in een cel speelt, maar of het dan werkt moet wel getoetst worden. Bart (Evanherk) 11 jan 2007 10:07 (CET)

Daaraan wordt gewerkt en van dat werk kan op een evenwichtiger manier verslag worden gedaan. De verwijzing - zonder bronvermelding - naar ondeugdelijk onderzoek in het midden van de vorige eeuw (Klenner) is niet relevant en eenzijdig, want aan beide zijden van een controverse worden (redeneer)fouten gemaakt en ondeugdelijk werk afgeleverd. Dergelijk onderzoek is niet vermeldenswaard.

De toon van je stuk is niet neutraal, eerder tendentieus. "Er waren zelfs..." "Daarbij kan men bij inname van grote hoeveelheden eveneens last krijgen van behoorlijke spierpijn." Alweer geen bronvermelding. --Iek 11 jan 2007 12:09 (CET)

De auteurs van het boek "Brain Allergies", William H. Philpott M.D. en Dwight K. Kalita Ph.D. beweren dat het logisch is dat onderzoek naar de relatie tussen vitamine C en het verdwijnen van ziektebeelden een negatieve uitslag uitwijzen. De in die onderzoeken gebruikte hoeveelheden zijn maximaal 2g tot 4g per dag. De beide auteurs beweren echter dat veel meer vitamine C nodig is om de symptomen van de ziekte te bestrijden. Voor een verkoudheid ruim 10g per dag. En dat loopt voor andere ziekten op, tot wel 200g per dag voor een longontsteking. Volgens de auteurs gaan de onderzoeken ten onrechte uit van het gebruik van vitamine C als geneesmiddel, terwijl het een voedingsmiddel is. Ze geven ook aan dat voedingsmiddelen vrijwel altijd in combinatie werken met andere voedingsmiddelen, en dus niet individueel. Onderzoeken die alleen de hoeveelheid vitamine C varieren, zonder rekening te houden met andere vitaminen (zoals bijvoorbeeld B6) geven dus een vertekend beeld. Ze beschrijven ook dat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid niet meer en niet minder is dan de hoeveelheid die je nodig hebt om geen scheurbuik te krijgen. Maar net genoeg innemen om geen scheurbuik te krijgen is nog niet hetzelfde als de hoeveelheid binnenkrijgen die nodig is voor een optimale gezondheid. In het boek wordt uitgebreid verwezen naar wetenschappelijke studies en worden voorbeelden aangehaald uit de praktijk van William Philpott. Ironisch genoeg vonden de auteurs (waarvan nota bene een psychiater en dus arts is) het de moeite waard om Linus Pauling te vragen een voorwoord te schrijven. Ook wordt hij regelmatig aangehaald in het boek. Blijkbaar heeft iemand die "slechts chemicus" is in de ogen van de auteurs toch wel aardig wat zinnigs te vertellen. Dat kan ik helaas niet zeggen van mensen die Linus Pauling hier afkraken, alleen maar omdat hij chemicus is.

Zijn dat niet dezelfde schrijvers die ook een boek hebben geschreven over magneettherapie? "A long list of diverse conditions that Dr. Philpott has successfully treated with magnets include chronic headaches, gum abcesses,infections of all kinds, angina, severe depression, gangrene of the foot, seizures, mental confusion." [6]. Laat ik het zo stellen: de auteurs houden er onconventionele opvattingen op na en aarzelen niet om van het ene wondermiddel naar het andere te springen. Taka 1 nov 2008 15:58 (CET)

Overdosis

"Zelfs de populaire vitamine C is in hoge doses niet ongevaarlijk - tot de bekende bijwerkingen behoren nierstenen, diarree en waanvoorstellingen." Dit lees ik in het boek 'Lexicon van hardnekkige misverstanden' (Geschreven door Walter Krämer en Götz Trenkler, ISBN 9046141144). Het boek vermeldt zijn bronnen, dit zijn er echter nogal wat en zal ik alleen als men erop staat overtypen.- De voorgaande niet ondertekende opmerking werd toegevoegd door Qop (overleg|bijdragen) op 19 sep 2006 23:22.

Nou, ik ben benieuwd. Alleen de diarree is een bekend (en ongevaarlijk) bijverschijnsel. De nierstenen is een onjuist verhaal, gebaseerd op oud en ondeugdelijk onderzoek. Dat het wanen zou kunnen veroorzaken is totaal nieuw voor mij. Als je alleen die referentie wil overtypen, dan ben ik je daar al heel dankbaar voor.Itsme 4 nov 2006 15:46 (CET)

Dat hoge doses vitamine C nierstenen veroorzaken als bijwerking is nergens in de recente wetenschappelijke literatuur aangetoond. Wel is een studie gepubliceerd naar het effect van hoge doses vitamine C op de uitscheiding van oxalaat in de urine van patienten die aanleg hebben voor de vorming van calciumoxalaat nierstenen in vergelijking met een controlegroep. De conclusie is dat niersteenpatienten uit voorzorg niet meer dan 2 gram vitamine-C per dag zouden moeten nemen. Bron: "Effect of ascorbic acid consumption on urinary stone risk factors", J.Urol.Aug 2003, 397-401; samenvatting online op PubMed [7] --Iek 11 jan 2007 08:03 (CET)

Diarree wordt gemeld bij inname van 10 gram of meer vitamine C tegelijk op nuchtere maag of met een maaltijd. Dit effect treedt niet op bij lagere doses verspreid over de dag. --Iek 11 jan 2007 08:03 (CET)

Volgens William H. Philpott M.D. en Dwight K. Kalita Ph.D. in hun boek "Brain Allergies", komt het inderdaad voor dat vitamine C leidt tot nierstenen. Maar dit heeft volgens hen te maken met een gebrek aan vitamine B6. Ze geven ook voorbeelden van patienten bij wie de niersteenvorming als gevolg van oxaalzuur niet meer optrad na het toedienen van voldoende vitamine B6.– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 82.174.238.138 (overleg · bijdragen)

Vitamine C, verkoudheid en griep

De tientallen studies naar het effect van hoge doses vitamine-C op de vatbaarheid voor verkoudheid, die de afgelopen 65 jaar zijn gedaan, zijn samengevat in het zogenaamde Updated Cochrane Review van 2004: "VITAMIN C FOR PREVENTING AND TREATING THE COMMON COLD" [8] De vraagstelling was of regelmatige orale inname van vitamine C in hoge doses verkoudheid voorkomt. De resultaten waren niet overtuigend positief voor de bevolking als geheel. Wel was er een positief effect voor bepaalde groepen die aan veel kou en stress zijn blootgesteld. --Iek 11 jan 2007 08:03 (CET)

Vitamine C en maagzuur

"Teveel vitamine C is ook niet zonder gevaren: men kan maag- en darmklachten krijgen doordat de pH (zuurgraad) in het maagdarmstelsel kan veranderen door grote hoeveelheden ascorbinezuur." Hoe zou dit dan gaan? De pH in de maag loopt, ten gevolge van het sterke zoutzuur, bij volle maag naar 2,5. Hoe zou een zwak zuur als ascorbinezuur de pH zo laag kunnen krijgen? Graag een bronvermelding ter onderbouwing van bovenstaande bewering. --Iek 11 jan 2007 08:15 (CET)

"Sommige planten en dieren zijn in staat om hun eigen vitamine C maken"

Voor zover ik weet zijn alleen de mens en de Cavia niet in staat om zelf vitamine C aan te maken.

--Taka 4 okt 2004 19:15 (CEST)

En mensapen. chimps ook niet. Bart (Evanherk) 10 jan 2007 12:27 (CET)

Het volgende citeer ik uit "Vitamin C, the Common Cold and the Flu" van Linus Pauling (1976): De cavia en een fruitetende vleermuis uit India zijn (naast de apen en de mens) de enige bekende zoogdieren die ascorbinezuur als vitamine uit hun voedsel moeten halen. Daarnaast zijn er ook een paar vogelsoorten die zelf geen vitamine C kunnen maken. De overgrote meerderheid van alle zoogdieren, vogels, amfibieën en reptielen maken zelf vitamine C in de lever of de nieren. De dieren die vitamine C nodig hebben, leven in een omgeving waar ascorbinezuur overvloedig in de voeding voorkomt (blz 77). De vraag is hoeveel vitamine C apen in de natuur dagelijks naar binnen krijgen. Omgerekend naar 70 kg lichaamsgewicht is dit voor verschillende soorten apen tussen 1,75 en 3,5 gram per dag. Voor cavia's is dit minimaal 3,5 gram per dag. Een andere vraag is hoeveel vitamine C per kg lichaamsgewicht per dag wordt gemaakt door die andere dieren. Dit is onderzocht bij de rat. Omgerekend naar het lichaamsgewicht van een mens van 70 kg maakt deze 1,8-4,1 gram vitamine C per dag. Een en ander leidt tot de veronderstelling dat de optimale hoeveelheid vitamine C voor mensen eerder in de orde van grammen per dag dan van 50 milligram per dag ligt (blz 84). --Iek 11 jan 2007 08:46 (CET)

Maar de mensheid zelf is het levende bewijs van het tegendeel: het gros van de mensheid fuctioneert prima met 50 a 100 mg per dag. En we zijn een van de langstlevende diersoorten. Ik zie overigens dat je een groot aantal referenties al zelf hebt opgezocht, al zijn ze nogal eenzijdig gericht om een minderheidsstandpunt te verdedigen. Wikipedia is er niet om kruistochten te houden, maar om een evenwichtige weergave van de huidige beschikbare kennis te geven. Van de bevindingen van die cochrane review kan natuurlijk best in het artikel melding gemaakt worden. Bart (Evanherk) 11 jan 2007 10:03 (CET)

Wetenschappelijke vooruitgang is vaak het gevolg van kritische beschouwing van gangbare, gevestigde opvattingen. Vandaar dat ik kom met referenties die die gevestigde opvattingen kritisch benaderen. In de wetenschap geldt niet dat de meerderheid altijd gelijk heeft.

"Maar de mensheid zelf is het levende bewijs van het tegendeel: het gros van de mensheid fuctioneert prima met 50 a 100 mg per dag." Dat is geen logische gevolgtrekking. Je kunt evengoed stellen: "de mensheid overleeft ondanks een chronisch te kort aan vitamine C". Ook dat is een onbewezen stelling. Dat mensen - in de westerse wereld - tegenwoordig ouder worden dan vroeger heeft te maken met de toegenomen gezondheidszorg, de betere voeding en de (tegen de natuur) beschermende woon- en werkomgeving. Ik zie daarin geen bewijs dat de door de gemiddelde persoon gebruikte dagelijkse hoeveelheid vitamine C optimaal is. Ik ben het overigens met je eens dat we hier geen kruistochten moeten houden en andersdenkenden niet voor gek moeten verklaren. Ook op heksen dient hier niet te worden gejaagd, laat staan dat we heksenverbranding kunnen toestaan. --Iek 11 jan 2007 11:32 (CET)

Ik heb wat resultaten van twee grote Cochranereviews aan het artikel toegevoegd, die gemengde resultaten aangeven. Als je nog andere relevante dingen weet waar vitamine C invloed op zou kunnen hebben, zijn die natuurlijk welkom. Kunnen op vergelijkbare wijze worden toegevoegd lijkt me: "vitamine C en xxxx". Ik ben begonnen met het referentiesysteem voor dit artikel. Voor de referenties die je al zo netjes hier hebt toegevoegd is wellicht ook wel een plekje in het artikel te vinden. Ik vind zo'n dialectische benadering vooreen artikel best leuk! Bart (Evanherk) 11 jan 2007 11:46 (CET)

Haha, ik ook, zie:--Iek 11 jan 2007 12:14 (CET) Veel nuttige referenties zijn te vinden op [9].

IJsberenlever?

Volgens wat mij ooit verteld is bevat lever vooral vitamine A en D (levertraan!). Daarnaast wordt eerder in het verhaal verteld dat vitamine C in hoge dosering niet giftig is, en in de vorm van ijsberenlever ineens wel? Kan iemand dit verifieren? Caseman 25 okt 2005 20:22 (CEST)

IJsberenlever is door de vit A giftig, niet de vit C. Bart (Evanherk) 4 nov 2006 15:25 (CET)

Dat vit c snel uit het bloed verdwijnt betekent niet noodzakelijk dat het dan ook wordt afgebroken: het wordt in de lichaamscellen opgenomen als daar een tekort bestaat, en anders uitgeplast met de urine. Het engelse artikel bevat een heleboel info over de biochemie ervan. Wat mij verbaast is dat die hongaar het in bijnierschors zou hebben geisoleerd - kan iemad dart verifieren? Uit paprika lijkt me logischer :-) Bart (Evanherk) 4 nov 2006 15:25 (CET)

Als je wil weten waar vitamine C zit in een mensenlichaam ga je toch niet met paprika zitten prutsen?--Iek 11 jan 2007 08:53 (CET)

Bronnen, noten en/of referenties

Vraag

Weet iemand hoe vitaminen (in dit geval vitamine C) worden onttrokken aan hun natuurlijke bron? Hoe werkt dit binnen de voedingsmiddelenindustrie? Is dit een natuurlijk of een chemisch proces? – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.80.119.147 (overleg · bijdragen) 9 juni 2009 00:39 (CEST)

Zo'n beetje alle vitamine C die in voedingssupplementen gebruikt wordt is van synthetische oorsprong en wordt uit glucose gemaakt. Er zijn in de verenigde staten (in NL is mij geen merk bekend) enkele merken die natuurlijke vitamine C op de markt brengen. Dit is dan vaak een extract van acerola of camu camu, dat gestandaardiseerd is op een bepaald percentage vitamine C (meestal circa 17%-25%).. Omdat vitamine C een relatief eenvoudig molecule is, is de synthetische vorm volledig identiek aan de natuurlijke vorm. Voor sommige andere vitamines, zoals vitamine E (dat acht stereoisomeren heeft waarvan er maar één in het lichaam werkzaam is), is dat nadrukkelijk niet het geval. Aan goede voedingssupplementen met (synthetische) vitamine C worden soms ook nog cofactoren toegevoegd, zoals acerola-extract of bioflavonoïden uit citrus, waardoor de absorptie en werking van vitamine C wordt verbeterd. Natuurlijke vitamine C is aanmerkelijk duurder (per gram) dan de synthetische vorm. Itsme 11 jun 2009 10:03 (CEST)

Vitamine C (als antioxidant) in het verdomhoekje

Citaat van de artikelpagina: "Vitamine C en kanker. Een andere Cochrane review naar het effect van verschillende anti-oxydantia (onder andere vitamine C: 4 onderzoeken van hoge kwaliteit) toonde geen effect van antioxidantia op het voorkomen van kankers van het maagdarmkanaal aan. Er waren zelfs aanwijzingen dat de mortaliteit toe zou kunnen nemen [10]." {{npov-gedeelte}}

Beste Bart,
Enig vooroordeel tegen de mogelijk gunstige effecten van vitamine C is je niet vreemd. Het is zelfs zo sterk dat je niet meer goed leest. Je haalt een statistisch onderzoek aan waaruit naar voren komt dat vetoplosbare vitaminen (A en E) een significant negatieve correllatie vertonen met mortaliteit en schrijft deze vondst toe aan vitamine C.

Aangezien dit het enige is dat je hebt te melden onder het kopje "Vitamine C en kanker" is hier sprake van een ontoelaatbaar eenzijdige benadering van dit onderwerp.

De strekking van je hele vitamine C verhaal is dat voorstanders van vitamine C gebruik in hogere doses "hardnekkige kwakzalvers" zijn "met een idee fixe" en dat je die "gekken" niet tot de "serieus te nemen" wetenschappers kunt rekenen. Zo reageer je zelf hierboven op een boek dat je duidelijk niet hebt gelezen. Je suggereert hiermee dat er geen wetenschappelijke controverses zijn over vitamine C en dat er hierover consensus bestaat in de medisch/farmaceutische vakliteratuur. Niets is minder waar. Dat je het Voedingscentrum aanhaalt als eerste algemene referentie over vitamine C duidt erop dat je voorbijgaat aan de uitvoerige wetenschappelijke discussie waarover in de engelstalige ingang over "vitamin C" wel verslag wordt gedaan.

Er is al zoveel over geschreven en bediscussieerd in de medische/biochemische literatuur dat je met deze passage een zeer verkeerde indruk van de huidige controverse en consensus geeft. Je kiest duidelijk partij voor wat jij een "meerderheidsstandpunt" noemt.

Er is echter eerder consensus over het feit dat veel zaken nog niet zijn onderzocht. De trend is dat meer en meer duidelijk wordt dat de gunstige werking van vitamine C voor de (volks)gezondheid in de "reguliere" medische hoek wordt onderschat. Daarom wijs ik hierboven op publicaties ("Researchers Claim RDA For Vitamin C is Flawed") die eerder onderzoek kritisch benaderen en suggesties doen voor verder onderzoek ("New insights into the physiology and pharmacology of vitamin C"[11]).

De ingang "vitamin C" in de engelstalige wikipedia[12] geeft een uitgebreide bespreking van de "politieke" implicaties van het grootschalig gebruik van vitamine C. Octrooiwetgeving en regulering van medicijngebruik door overheden spelen een belangrijke rol in het (gebrek aan) onderzoek om de aanwezige controverses te beslechten. Daarnaast is er het algemene ethische dilemma van dubbelblind onderzoek met menselijke subjecten (je kunt mensen niet doelbewust middelen onthouden zodat daardoor hun gezondheid in gevaar wordt gebracht). Dubbelblind onderzoek wordt ook belemmerd door neveneffecten die placebo's niet hebben en waardoor de subjecten al gauw doorhebben dat ze geen placebo slikken. In het geval van onderzoek naar het effect van megadoses vitamine C is het mogelijk optreden van diarree bij (enkelvoudige) doses van 10 gram vitamine C of meer een aanwijzing voor de betrokkenen dat geen placebo werd geslikt.

Graag je mening over de opzet van de engelstalige ingang[13]. Op mij komt deze wat rommelig over, maar doet deze meer recht aan de serieuze discussie die gaande is en schildert critici van de zienswijze "bij normale voeding zijn geen voedingssupplementen nodig" niet af als ondermaatse onderzoekers, zwevers, fanatici of gekken. --Iek 11 jan 2007 20:14 (CET)

Het is zeer uitgebreid en vertoont de sporen van edits door vele gepassioneerde redacteuren, waardoor het wat rommelig en onoverzichtelijk wordt. Veel gevechten op de vierkante centimeter. Er staat wel veel informatie in, waarbij haast bij iedere bewering een tegengestelde bewering wordt geplaatst met meer of minder rechtvaardiging. Geeft wel een goede indruk van het hevige debat, naar mijn bevooroordeelde smaak met iets teveel nadruk op de onbewezen, alternatieve kwakzalverige aspecten. Hoe kom jij zelf zo in deze materie verzeild? Bart (Evanherk) 12 jan 2007 08:36 (CET)

Hoe ik in deze materie verzeild raakte? Daar kan ik wel eens een stukje over schrijven op mijn GP. Maar hier alvast dit. Ik heb een biochemische achtergrond en heb uit interesse in voeding eind jaren tachtig met een groep huisartsen en biochemici een cursus orthomoleculaire geneeskunde gevolgd bij het Ortho Instituut[14] van Gert Schuitemaker. Mijn interesse in voeding was gewekt omdat ik veel te zwaar was geworden door per auto van de ene hap naar de andere te rijden. Ik ben anders en bewuster gaan eten en ben in een paar maanden 15 kg afgevallen (en sindsdien op gewicht gebleven, ik ben nu 61 jr, 178 cm en ongeveer 80 kg) mede met behulp van "orthomoleculaire" voeding. Ik ben niet gelukkig met deze term, want er is veel sektarische kretologie in deze sektor, waar ik me van wil distantiëren. Ik heb echter wel geleerd om niet alles in deze hoek over één kam te scheren. Als je je verdiept in een onderwerp, wordt je oordeel meestal vanzelf genuanceerder. Iek 14 jan 2007 01:14 (CET)

Vitamine C en kanker

Relevant voor de controverse over het effect van hoge doses vitamine C op het voorkomen van kanker is een recente Canadese publicatie uit 2001: "New insights into the physiology and pharmacology of vitamin C" [15]. Onderzocht is de concentratie van vitamine C in het bloedplasma na orale inname van verschillende doses vitamine C. Dagelijkse orale inname van 30 mg gaf een bloedplasmaconcentratie van 9 micromol per liter. Orale doses van meer dan 500 mg vitamine C bleken geen verdere verhoging van de plasmaconcentratie te geven. Deze bleef op ongeveer 100 micromol per liter steken. Witte bloedlichaampjes bleken een 10-30 keer zo hoge concentratie te bevatten. Na intraveneuze injectie van 1,25 gram vitamine C bleek de plasmaconcentratie echter op te lopen tot 1000 micromol per liter. Het verschil in de wijze van toediening van vitamine C werd in eerdere studies naar het effect van vitamine C op het voorkomen van kanker niet voldoende onderkend. Herevaluatie en nader onderzoek is daarom nodig. "The cause of cancer patients will be better served if advocates and sceptics concerning the efficacy of vitamin C re-examine these issues with both open minds and scientific rigour", zo bepleiten de schrijvers van dit artikel. --Iek 11 jan 2007 08:03 (CET)

In aanvulling op bovenstaande nog een paar, meer recente, literatuurverwijzingen:

• Vitamin C Pharmacokinetics: Implications for Oral and Intravenous Use, Padayatty et.al., Annals of Internal Medicine 140(7), 533-537 (6 april 2004)[16]
• Intravenously administered vitamin C as cancer therapy: three cases, Padayatty et.al., CMAJ 174(7)(28 maart 2006)[17]
  

En deze maand kwam een uitvoerig overzichtsartikel (met 154 refs) uit over de biochemie van vitamine C bij zoogdieren:

• Vitamin C. Biosynthesis, recycling and degradation in mammals, Linster et.al., FEBS Journal 274,1-22 (januari 2007)[18]

Ik wil niet vervelend doen en weer zo'n NPOV-waarschuwing op de artikelpagina plaatsen (die jij dan weer gelijk weghaalt), maar ik hoop wel dat je deze bronnen verwerkt in een verbeterd stukje onder het kopje "Vitamine C en kanker". Iek 14 jan 2007 04:25 (CET)

De laatste keer is hij door iemand anders weggehaald. Overigens hoef je niet zo terughoudend te zijn om mij alle edits op het artikel te laten doen hoor, ik heb meer interessen dan vitamine C. Als je van mening bent dat ik te selectief citeer, voel je vrij en ga je gang door op te schrijven hoe het wel is. Ik beloof dat ik zorgvuldig zal lezen, en ik ben overtuigd van je goede bedoelingen. Overigens, dat wij geen vitamine C meer kunnen maken natuurlijk een evolutionair vrij ongunstige situatie. Het is aannemelijk dat daar ook voordelen tegenoverstaan anders was het niet zover gekomen. We zijn al miljoenen jaren (afgaande op de overeenkomst tussen chimp en mens in deze minstens 5 miljoen jaar) geevolueerd zonder dat enzym, dus zijn er waarschijnlijk al vele aanpassingen aan een lager vitamine C gehalte tot stand gekomen. Dat dieren die alleen planten eten per kilo per dag hoeveelheden binnenkrijgen die vertaald naar de mens in grammen worden uitgedrukt zegt niets over de optimale hoeveelheid voor ons organisme. Bart (Evanherk) 14 jan 2007 11:01 (CET)

ascorbinezuur als oplosmiddel

Ik was eigenlijk op zoek naar info over het gebruik als oplosmiddel van drugs, bij intraveneus gebruik. Het word met dit doel bij het cad verkocht. – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 84.31.28.162 (overleg · bijdragen)

Ascorbinezuur = vitamine C ?

Ik vroeg me af of, zoals in dit artikel, er wel steeds gezegd mag worden dat ascorbinezuur hetzelfde is als vitamine C. Zelf dacht ik eerder dat ascorbinezuur een ruimer begrip is dan vitamine C (er zal wel iets als D-ascorbinezuur bestaan) en ook de Engelse Wikipedia spreekt van "a form of vitamin C". Iemand die hierover meer kan vertellen? Verosci 3 jan 2014 12:03 (CET)

Beetje late reactie (nooit gezien) maar ascorbinezuur is pure vitamine C, zonder de bijbehorende hulpstoffen die in b.v. fruit en groente voorkomen en die afwisselend wel of niet bij supplementen worden toegevoegd. Voor meer informatie verwijs ik je naar de grote hoeveelheid bronnen in het artikel. - Inertia6084 - Overleg 8 feb 2018 12:00 (CET)

Externe links aangepast

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 8 feb 2018 03:56 (CET)

 Uitgevoerd - Externe link verplaatst naar bronnen en nieuwe externe link geplaatst. Vorige meldingen verwijderd. - Inertia6084 - Overleg 8 feb 2018 11:57 (CET)

Gedateerd

Naast dat deze verwijderde informatie gedateerd is heeft het voornamelijk betrekking op de bevolking van de VS en kunnen er geen conclusies uit worden getrokken voor bijvoorbeeld de Europese bevolking of specifieker de Nederlandse bevolking. Zie ook de commentaren hier: [19] en hier: [20]. VanBuren (overleg) 19 feb 2022 16:41 (CET)