Paralympische Zomerspelen 2008

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
XIIIe Paralympische Zomerspelen
Paralympische Zomerspelen 2008
Locatie Peking, China
Deelnemende landen 146
Deelnemende atleten 3951 (waarvan 1.383 vrouwen)
Evenementen 472 in 20 sporten
Openingsceremonie 6 september 2008
Sluitingsceremonie 17 september 2008
Officiële opening door President Hu Jintao
Juryeed Hao Guohua
Olympische vlam Hou Bin
Vorige Spelen 2004: Athene (Griekenland)
Volgende Spelen 2012: Londen (Verenigd Koninkrijk)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

De XIIIe Paralympische Zomerspelen hadden plaats in Peking, de hoofdstad van de Volksrepubliek China. De Spelen duurden van 6 tot en met 17 september. Er deden zo'n 4.200 sporters uit 148 landen mee. Een maand eerder werden in Peking de Olympische Spelen gehouden.

De voorzitter van het organiserende Internationaal Paralympisch Comité, Phil Craven verklaarde tijdens de sluitingsceremonie dat het "de beste Paralympics aller tijden waren".[1]

Bij de wedstrijden was een recordaantal bezoekers aanwezig; 1,29 miljoen. Dit was bijna de helft meer dan bij de vorige editie toen er zo'n 890.000 toeschouwers waren.

Sporten[bewerken | brontekst bewerken]

Op het programma stonden 20 paralympische sporten. Voor het eerst werd er geroeid. De links verwijzen naar het artikel over de paralympische variant van de betreffende sport.

Fakkeltocht[bewerken | brontekst bewerken]

Net als bij de "gewone" Spelen wordt het paralympisch vuur via een estafette naar het Olympisch Stadion gebracht waar het vuur tijdens de Spelen zal branden. Het was de bedoeling om in 2008 een internationale fakkeltocht en een uitgebreide nationale tocht te houden. Het organisatiecomité besloot echter om het internationale deel te schrappen en de nationale tocht te beperken als gevolg van de aardbeving te Sichuan in mei 2008. Dit om zich te kunnen focussen op de reddingswerkzaamheden en de zorg om de slachtoffers.[2]

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende tabel geeft het programma van de Spelen per dag. Een blauw vakje betekent dat er die dag wedstrijden op het programma stonden maar dat er geen medailles waren te winnen. Een geel vakje geeft aan dat er die dag medailles vielen te winnen en het getal staat voor het aantal finales.

Openingsceremonie Wedstrijden Wedstrijden met medailles Sluitingsceremonie
september 6
Za
7
Zo
8
Ma
9
Di
10
Wo
11
Do
12
Vr
13
Za
14
Zo
15
Ma
16
Di
17
Wo
Aantal
Atletiek 10 20 17 10 16 20 18 19 25 5 160
Bankdrukken 3 4 2 3 4 2 2 20
Basketbal 1 1 2
Boccia 4 3 7
Boogschieten 4 3 2 9
Goalball 2 2
Judo 4 4 5 13
Paardrijden 2 4 3 2 11
Roeien 4 4
Rugby 1 1
Schermen 3 3 2 2 10
Schietsport 2 2 2 2 2 2 12
Tafeltennis 5 11 4 4 24
Tennis 1 3 2 6
Voetbal (5 tegen 5) 1 1
Voetbal (CP) 1 1
Volleybal 1 1 2
Wielersport 5 5 7 4 15 4 4 44
Zeilen 3 3
Zwemmen 16 18 16 12 13 16 14 18 17 140
Ceremonies
Aantal 27 41 61 46 45 52 49 56 51 36 8 472

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Een fragment uit een basketbalwedstrijd
Een tandem tijdens het baanwielrennen
Een zwemster bij de vrije slag
Zie medaillespiegel van de Paralympische Zomerspelen 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er werden op 472 onderdelen gouden, zilveren en bronzen medailles uitgereikt. Het IPC stelt officieel geen medaillespiegel op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In de spiegel wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

China eindigde als eerste in de medaillespiegel, net als vier jaar eerder. Net als toen legde Groot-Brittannië beslag op de tweede plaats. De Verenigde Staten eindigde als derde. Voor Nederland was de 19e plaats weggelegd, voor België de 69e. Suriname won geen medaille.

De onderstaande tabel geeft de top-10, aangevuld met België en Nederland. In de tabel heeft het gastland een blauwe achtergrond.

 Plaats  Land NPC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van China China CHN 89 70 52 211
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië GBR 42 29 31 102
3 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten USA 36 35 28 99
4 Vlag van Oekraïne Oekraïne UKR 24 18 32 74
5 Vlag van Australië Australië AUS 23 29 27 79
6 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika RSA 21 3 6 30
7 Vlag van Canada Canada CAN 19 10 21 50
8 Vlag van Rusland Rusland RUS 18 23 22 63
9 Vlag van Brazilië Brazilië BRA 16 14 17 47
10 Vlag van Spanje Spanje ESP 15 21 22 58
19 Vlag van Nederland Nederland NED 5 10 7 22
69 Vlag van België België BEL 0 0 1 1

Belgische medaille[bewerken | brontekst bewerken]

Zie België op de Paralympische Zomerspelen 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

België won één medaille; brons.

Medaille Naam Sport Onderdeel
Brons Boyen, Jan Jan Boyen Wielersport Mannen, achtervolging op de baan, LC2

Nederlandse medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Nederland op de Paralympische Zomerspelen 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nederland won vijf keer goud, tien keer zilver en zeven keer brons.

Medaille Naam Sport Onderdeel
Goud Pieter Gruijters Atletiek Mannen, speerwerpen, F55/56
Goud Esther Vergeer Tennis Vrouwen, rolstoel, enkelspel
Goud Korie Homan
Sharon Walraven
Tennis Vrouwen, rolstoel, dubbelspel
Goud Mirjam de Koning Zwemmen Vrouwen, 100 meter rugslag, S6
Goud Mirjam de Koning Zwemmen Vrouwen, 50 meter vrije slag, S6
Zilver Annette Roozen Atletiek Vrouwen, 100 meter, T42
Zilver Annette Roozen Atletiek Vrouwen, verspringen, F42
Zilver Robin Ammerlaan Tennis Mannen, rolstoel, enkelspel
Zilver Korie Homan Tennis Vrouwen, rolstoel, enkelspel
Zilver Jiske Griffioen
Esther Vergeer
Tennis Vrouwen, rolstoel, dubbelspel
Zilver Monique van der Vorst Wielersport Vrouwen, tijdrit op de weg, HC-A/HC-B/HC-C
Zilver Alfred Stelleman
Jacco Tettelaar
Wielersport Mannen, tijdrit op de baan, B&VI
Zilver Monique van der Vorst Wielersport Mannen, wegwedstrijd, HC-A/HC-B/HC-C
Zilver Mirjam de Koning Zwemmen Vrouwen, 100 meter vrije stijl, S6
Zilver Mirjam de Koning Zwemmen Vrouwen, 400 meter vrije stijl, S6
Brons Sanneke Vermeulen Judo Vrouwen, tot 70 kg, B3
Brons Nico Blok Tafeltennis Mannen, enkelspel S6/7
Brons Kelly van Zon Tafeltennis Vrouwen, enkelspel S6/7
Brons Maikel Scheffers Tennis Mannen, rolstoel, enkelspel
Brons Sanne Bakker
Karin van der Haar
Karin Harmsen
Paula List
Djoke van Marum
Jolanda Slenter
Elvira Stinissen
Josien ten Thije
Rika de Vries
Petra Westerhof
Volleybal Vrouwen, team
Brons Mike van der Zanden Zwemmen Mannen, 100 meter vlinderslag, S10
Brons Chantal Boonacker Zwemmen Vrouwen, 100 meter rugslag, S7

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de Paralympische Spelen deden 146 Nationale Paralympische Comités (NPC's) mee. Alhoewel het niet correct is, wordt een NPC vaak met een land gelijkgesteld. Wat opvalt is de deelname van de Faeröer en van Macau. Beide entiteiten hebben geen Nationaal Olympisch Comité en doen daarom niet mee aan de Olympische Spelen. Tijdens de Spelen waren 162 NPC's aangesloten bij het IPC.[3]

De volgende NPC's werden tijdens de Spelen door een of meerdere sporters vertegenwoordigd:

Vlag van Afghanistan Afghanistan
Vlag van Algerije Algerije
Vlag van Angola Angola
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Australië Australië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Bahrein Bahrein
Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Barbados Barbados
Vlag van België België
Vlag van Benin Benin
Vlag van Bermuda Bermuda
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Burkina Faso Burkina Faso
Vlag van Burundi Burundi
Vlag van Cambodja Cambodja
Vlag van Canada Canada
Vlag van Centraal-Afrikaanse Republiek Centraal-Afrikaanse Republiek
Vlag van Chili Chili
Vlag van China China
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Costa Rica Costa Rica
Vlag van Cuba Cuba
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Ecuador Ecuador
Vlag van Egypte Egypte
Vlag van El Salvador El Salvador
Vlag van Estland Estland
Vlag van Ethiopië Ethiopië
Vlag van Faeröer Faeröer

Vlag van Fiji Fiji
Vlag van Filipijnen Filipijnen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Gabon Gabon
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Ghana Ghana
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië
Vlag van Guatemala Guatemala
Vlag van Guinee Guinee
Vlag van Haïti Haïti
Vlag van Honduras Honduras
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Hongkong Hongkong
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van India India
Vlag van Indonesië Indonesië
Vlag van Irak Irak
Vlag van Iran Iran
Vlag van Israël Israël
Vlag van Italië Italië
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Vlag van Jamaica Jamaica
Vlag van Japan Japan
Vlag van Jordanië Jordanië
Vlag van Kaapverdië Kaapverdië
Vlag van Kazachstan Kazachstan
Vlag van Kenia Kenia
Vlag van Kirgizië Kirgizië
Vlag van Koeweit Koeweit
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Laos Laos
Vlag van Lesotho Lesotho
Vlag van Letland Letland
Vlag van Libanon Libanon

Vlag van Libië Libië
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Macau Macau
Vlag van Macedonië Macedonië
Vlag van Madagaskar Madagaskar
Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Malta Malta
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Mauritius Mauritius
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Mongolië Mongolië
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Myanmar Myanmar
Vlag van Namibië Namibië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nepal Nepal
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Niger Niger
Vlag van Nigeria Nigeria
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oeganda Oeganda
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
Vlag van Oman Oman
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Pakistan Pakistan
Vlag van Palestina Palestina
Vlag van Panama Panama
Vlag van Papoea-Nieuw-Guinea Papoea-Nieuw-Guinea
Vlag van Peru Peru
Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Puerto Rico Puerto Rico

Vlag van Qatar Qatar
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Rwanda Rwanda
Vlag van Samoa Samoa
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
Vlag van Senegal Senegal
Vlag van Servië Servië
Vlag van Singapore Singapore
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
Vlag van Suriname Suriname
Vlag van Syrië Syrië
Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan
Vlag van Tanzania Tanzania
Vlag van Thailand Thailand
Vlag van Tonga Tonga
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Tunesië Tunesië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Turkmenistan Turkmenistan
Vlag van Uruguay Uruguay
Vlag van Vanuatu Vanuatu
Vlag van Venezuela Venezuela
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Vietnam Vietnam
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zambia Zambia
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 2008 Summer Paralympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.