Pelinglijster

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pelinglijster
IUCN-status: Gevoelig[1] (2023)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Turdidae (Lijsters)
Geslacht:Geokichla
Soort
Geokichla mendeni
(Neumann, 1939)
Pelinglijster op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De pelinglijster (Geokichla mendeni; synoniem: Zoothera mendeni) is een zangvogel uit de familie Turdidae (lijsters). De vogel werd in 1939 door Oscar Rudolph Neumann geldig beschreven. Het is een voor uitsterven gevoelige soort lijster van natuurlijk bos op twee eilanden ten oosten van Celebes.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De vogel is 19 tot 21 cm, zo groot als een koperwiek. Van boven, van de kruin tot op de rug is de vogel roestbruin en de rest van het verenkleed is zwart, met alleen een witte vlek achter het oog.[1]

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort is endemisch op de Indonesische eilanden Peleng (Banggai-eilanden) en Taliabu (Soela-groep). Het leefgebied bestaat uit de ondergroei van natuurlijk bos, maar ook uitgekapt bos en secundair bos met bamboe-opslag. De vogel foerageert vaak op de bosbodem.[1]

Status[bewerken | brontekst bewerken]

De pelinglijster heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, de vogel is lastig waarneembaar. Waarschijnlijk nemen de populatie-aantallen af door habitatverlies (ontbossing) maar ook door vogelvangst, omdat lijsters uit deze groep als kooivogels in heel Indonesië gewild zijn om hun fraaie zang. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]